อาจจะหนาวอาจจะร้อนจนอ่อนล้า อาจต้องเสียน้ำตากว่าจะถึง อาจทุรนทุรายจนรำพึง กว่าจะซึ้งอาจจะซมตั้งนมนาน บนเส้นทางเดียวกันที่มั่นมุ่ง เพื่อความฝันวันพรุ่งแสนหวาน กว่าจะพบทางสายดอกไม้บาน อาจล้มลุกคลุกคลานจนครวญคราง ไม่มีมิตรไม่มีเพื่อนเหมือนวันก่อน ไม่มีความเอื้ออาทรส่องสว่าง ไม่มีรอยยิ้มริมทาง มีเพียงสายตาถากถางอย่างเลือดเย็น อาจจะไร้เดียงสากว่ารู้สึก ริษยาซ่อนลึกไม่อาจเห็น มารยาเสแสร้งแกล้งให้เป็น ความจริงใจหลีกเร้นเหลือหลอกลวง บนทางสายดอกไม้บานของวันนี้ ความเหงาเข้าแทนที่ทุกท่าท่วง ถ้าปลอบโยนคนห่วงหาอย่าถามทวง อาจอ้างว้างเกินทักท้วง..เป็นห่วงใจ
17 กุมภาพันธ์ 2548 16:59 น. - comment id 427123
มาเดินเล่นบนทางสายดอกไม้บานนะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:03 น. - comment id 427415
อ่านเเล้ว..........ก็..............เหงาค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 17:37 น. - comment id 427589
อาจจะหนาวอาจจะร้อนจนอ่อนล้า อาจต้องเสียน้ำตากว่าจะถึง อาจทุรนทุรายจนรำพึง กว่าจะซึ้งอาจจะซมตั้งนมนาน
18 กุมภาพันธ์ 2548 18:54 น. - comment id 427630
..บนถนนหนทางนี้.. ++ไม่ได้มีเพียงเราเหงาเท่านั้น +++อีกมีผู้คนเป็นร้อยพัน ++เหงาเช่นเดียวกัน..กับตัวเรา..++ **มาเหงาเป็นเพื่อนจ่ะ..หายเหงาเร็วๆนะ**