ล้มตัวลงบนเตียงเคียงหมอนข้าง ปล่อยใจว่างดีครับไม่สับสน สายลมเย็นพัดหน้ามาเวียนวน สุขเสียจนหายเมื่อยหายเหนื่อยตัว ต่อแต่นี้พักผ่อนไม่ร้อนรุ่ม หยุดความกลุ้มบางเรื่องที่เคืองหัว พอกันทีใจเอยเคยหวาดกลัว ฟ้ามืดมัวเปิดกว้างส่องทางเดิน คงต้องขอยับยั้งเพื่อตั้งหลัก ปีกที่หักเข้าเฝือกไม่เลือกเหิน รอเวลาโผผินบินเผชิญ คงไม่เกินการรอขอยืนยัน เมื่อหายดีมีพลังดั่งอาทิตย์ จะพิชิตเส้นชัยในคราบฝัน จะยืนหยัดต่อสู้คู่คืนวัน ผาสูงชันปีนป่ายก็ง่ายเอย
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:13 น. - comment id 426362
ติดหมอนข้างเหมือนกัน .. เวลาที่อัลมิตราเซ็งสุดขีด ก็ใช้วิธีนอนหลับ (ข้ออ้าง) เพื่อว่าตื่นขี้นมาจะได้สดชื่น หัวสมองปลอดโปร่ง คิดงานได้ดีกว่าเดิม บางทีก็ใช้วิธีท่องเที่ยว .. ไปเติมพลังให้กับชีวิตตนเอง .. ก่อนกลับมาต่อสู้กันใหม่ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 426369
พักบ้างก็ดีค่ะ เหนื่อยนัก .............
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:38 น. - comment id 426383
ติดความเงียบจ๊ะ..ถ้ามีเสียงก็จะตื่นทันทีเหมือนกัน..ยิ่งเสียงหมาหอนด้วยล่ะก็ ..คลุมโปงเลย.. ..
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:56 น. - comment id 426429
ครับผมเองก็เหมือนกันการนอนคือการพักผ่อนที่ดีที่สุดครับ แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:19 น. - comment id 426459
เมื่อเหนื่อยนักพักผ่อนก่อนเถิดน้อง เพื่อวันของข้างหน้าฟ้าสดใส เพิ่มพลังเพิ่มแรงกายและใจ ก้าวเดินไปสู่สำเร็จ...เพชรเม็ดงาม
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:21 น. - comment id 426464
หยุดต่อสู้ในครั้งนี้พื่อวันหน้า จะกลับมมาต่อสู้ใหม่ได้อีกหน ให้เวลาหมุนเวียนเปลี่ยนนฤมน ฉันหนึ่งคนจะยืนอยู่ต่อสู้เคียงข้างเธอ มาแอบชื่นชมการเขียนของ extreme ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 16:29 น. - comment id 426566
ให้กำลังใจมากเลย ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วหายเหนื่อย
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:09 น. - comment id 426637
หยุดเพื่อตั้งหลักใหม่ได้อีกครั้ง พักใจฟังเสียงธรรมนำขานไข พักกายผ่อนอ่อนล้าจากทางไกล รอวันใหม่ผกผินบินสู่ชัย เห็นมีความสุขมากมาย.. วันนี้เหนื่อยเสียแล้ว...
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:12 น. - comment id 426641
กายพักทุกวัน แต่ใจไม่ได้หยุดพักเลย อ่านแล้วต้องลาพักใจบ้างแล้ว อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:21 น. - comment id 426651
-- ถอยมาอีกก้าวแล้วค่อยเขย่งก้าวกระโดด พักนอนให้หายเหนื่อยแล้วไปต่อ ครับ............@
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:40 น. - comment id 426672
:]
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:41 น. - comment id 426675
คงถึงเวลาพักบ้างแล้วค่ะ พักให้หายเหนื่อยแล้วมามอบงานงามๆไว้ให้เชยชมต่อนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 21:32 น. - comment id 426755
เหนื่อยนักพักซะบ้าง
17 กุมภาพันธ์ 2548 00:48 น. - comment id 426812
นี่คงไม่ฝันไป ดงดอกไม้ได้พักผ่อน ระยับแสงแดดอ่อน ไม่ถึงร้อนลมพัดเย็น ต้นไม้ยืนต้นใหญ่ ตามกิ่งใบกระรอกเห็น กระต่ายกระโดดเล่น พิงหลังเอนมวลมาลี ผีเสื้อกระพือผ่าน แว่วกังวานนกหลากสี ปลาว่ายในวารี อุ่นฤดีเย็นกายา มะ มานอนข้าง ๆ ฉันนี่
17 กุมภาพันธ์ 2548 11:11 น. - comment id 426907
มาอ่านงานงามค่ะ ยังคงความหมายและความไพเราะเช่นเคย สวัสดีค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:48 น. - comment id 427070
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
17 กุมภาพันธ์ 2548 19:37 น. - comment id 427233
การรอคอยที่ไม่มีความหวัง ควรรอไหมคะน้องกอล์ฟ เดี๋ยวพี่กานต์มาอ่านคำตอบนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 20:49 น. - comment id 427273
ขอพักกายพักใจไม่ห่วงหา ขอหยุดเขียนอักษรามาสื่อสาน ขอพักสักเพียงนิดมิคิดนาน เพียงแค่เพียงวันวานก็นานพอ *-*กลอนไพเราะจัง มาพักผ่อนด้วยคนค่ะ อิอิ*-*
17 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น. - comment id 427289
ไม่ควรครับพี่กานต์ ^o^
17 กุมภาพันธ์ 2548 22:32 น. - comment id 427316
พี่กานต์ก็ว่างั้นแหละน้องกอล์ฟ :) ขอบคุณค่ะ