http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=779 (วนาลี) http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=295 (ด้วยแรงแห่งรัก) ................ นอนนิ่งนิ่งแก้มเคลียกิ่งการะเวกไหว หอมบาดใจดวงเศร้าคราวเย็นย่ำ เห็นนกไพรโบยบินไปร้าวระกำ โมกรินร่ำหยาดน้ำตาพร่าพร่างริน.. ใจดวงเศร้าลึกลึกฝึกให้ใส หากทำไมเหว่ว้ามิรู้สิ้น ดายเดียวล้ำย้ำหนาวใจชั่วชีวิน แสนถวิลถึงคนดีที่แสนรัก.. เมื่อรักใครไยจำพรากจากไกลแสน ราวเดือนแขวนบนฟ้าเหว่ว้านัก หลงเพียงเงาเขาลอยคอยทายทัก ให้หลงภักดิ์หลงฝันวันสิ้นลม.. ใจดวงน้อยดวงนิดริบริบหรี่ หนาวใจนี้แสนเหน็บหนาวร้าวขื่นขม ยิ้มทั้งน้ำตาวอนฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหม ลูกมีลมหายใจทำไมนะ! ********** ใกล้ค่ำบนระเบียงบน กับกมลดายเดียวล้ำลึก กับการะเวกกอใหญ่ที่เลื้อยพันพร่าง มาโอบกอดร่างมิให้อ้างว้างใจ มิให้หนาวในนวลเนื้อละมุน ด้วยกรุ่นกลิ่นหอมพรั่งระร่ำริน โมกกอพราวห้อยพวงรวงดอกดก ราวนัดไว้ให้เชยชิดสนิทแนบ แอบหอมดอมดมเพียงหนึ่งเดียว และ เพียงเกี่ยวกอก้านกิ่ง หวานหอมค้อมคารวะพสุธาไม่นาน ก็พากันปลิดปลิว ร่วงโรยโปรยปนเต็มพื้นพราว... เสียงนกเขาไพรยังร้องขัน ให้หัวใจหวั่นๆ คิดถึงวสันตฤดู..รอมาเยือนแย้ม แต้มเตือน..ให้คิดถึงดุเหว่าไพร..เรไรร่ำ กลิ่นบุหงาป่านานาพรรณ เอื้องแซะไม้สวรรค์สีขาวพราวระร่ำริน มิสิ้นสายสวาทหวามเสน่หา ยามย่ำสนธยา ณ..ริมวิมานวนา *พิมานสรวงแสนขวัญ*สวรรค์ไพรสวรรค์ใจสวรรค์บ้านนา กระท่อมน้อยน้อยพื้นทรายหลังคาจาก สวาทวนาลีที่คนดีแสนรัก เททุ่มใจสร้างพลีไว้ให้ *เป็นกระท่อมในฝัน..มหัศจรรย์รัก* ใกล้เชิงเขา ในเงาเงื้อมแมกไม้สายน้ำนิรันดร์ อันแสนฉ่ำชื่นระรื่นเย็น ที่ไหลพรายพร่างแตกฟอง ตระกองกอดมวลดอกไม้ป่ายามราตรี ที่กำลังสยายกรายกลีบเกสรสะพรั่งริน ระริกหวานปานน้ำผึ้งรวง ให้มวลหมู่ภุมรินทร์ดอมดมพรมจูบไล้ละเมียด เบียดซุกรุกเร้าเฝ้าเกลือกลั้ว มิกลัวตายคากลีบหอมของพยอมพิสุทธิ์ไพรพงพนา เสียงน้ำซัดซ่าเซาะซอก หว่างผาโตรกธารละหานหิน แตกกระจายพรายพรมห่มให้ฟังไพเราะ ราวพลังเสียงดนตรีแห่งธรรมชาติ อันแสนพิลาสพิไล.. ให้ไหวหวั่น ให้ฝันหวานแสนหวาน งามแสนงาม..ในยามผสานสัมผัส ดั่งแดนสวรรค์สงัดเงียบงาม ป่าหิมพานต์ที่เหล่านางไม้มาร่ายฟ้อน อาบอ้อมเริงร่าในสายธารอันแสนหวานใส มีกรวดทรายไหวพรายพริบราวเพชรพร่าง ปานประหนึ่งสายน้ำทิพย์..นิรมิตพราย พร้อมเหล่าสกุณาถลาบินว่อนร่อนภิรมย์ เชยชมอิสราไปทั้งราวป่าราวไพร ผีเสื้อมากกมาย สวมกระโปรงลายดอกไม้ไหวร่ายรำ พลางเกาะกรายสยายปีกประดับ ผมงามของเหล่านางฟ้านางอัปสร ให้ย้อนแสงสีทองผ่องอำพันยามตะวันลา ให้เหล่ารุกขเทวา..อ้อนแอบดู.. เอมอิ่มยิ้มหวานสุขซ่านซึ้งใจ ไปกับความงามของมวลสรรพสิ่งรายรอบ... แห่งวนาสวาทสวรรค์ใจสวรรค์ไพร ไปตราบชั่วดินฟ้าให้ถวิลรักถวิลรอ และ ขอเพียงมีดวงจิตนิรมิตงาม ตามต่อนึกระลึกจับเพียงสิ่งแสนดีแสนงาม ไปตราบชั่วกาลกัปป์กัลป์.. นะดวงใจแสนแสนรักเจ้าเอย.. จงอย่าได้เมินเฉย.. สร้างจิตใสไหวรับรักในธรรม..ธรรมชาตินะคนดี..ที่รัก..รักรัก..! ********** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=779 วนาลี ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ : : Key F เออเอยวนาลี คือ วิมาน สมาน รัก ที่ เราจัก ร่วมเรียง เคียงคู่ขวัญ ที่ รักเธอ ยิ่ง นภา รักดวง ตะวัน รักยิ่ง กระต่าย รัก ดวงจันทร์ ใน ราตรี โอ้ แม่ยอด ยาจิต วิชุดา เอ๋ย พี่ ไม่เคย รัก ใคร มาก เท่า นี้ เธอ เสมือนราชินี แห่ง วิมานวนาลี แม่ยอดรัก ดวงใจของพี่เอย... ด้วยแรงแห่งรัก สาว สาว สาว : : Key Eb สายลมเฉื่อยฉิว แผ่วพลิ้วพัดพา ความรักมาให้ แนบกลางฤทัย เราทั้งสอง หมายปองรักมั่น รักเป็นพลัง แห่งดวงชีวิต คิดสู้ฝ่าฟัน ได้อยู่ร่วมกัน จวบจนถึงวัน บั้นปลายชีวี จะอยู่แห่งไหน ไกลกันสุดหล้า สุดฟ้าธานี แม้ขุนคีรี จะมีขวางกั้น รักดั้นไปถึง ด้วยแรงแห่งรัก ชักพาใจให้ ใฝ่ฝันคนึง แม้ใครฉุดดึง มิอาจหยุดยั้ง รั้งใจฉันได้ เธอ คือดวงใจฉัน คือความฝัน อันแสนพิไล แม้ เธอ จะอยู่ห่างไกล ฉันจะตามไป ด้วยแรงรักเอย จะอยู่แห่งไหน ไกลกันสุดหล้า สุดฟ้าธานี แม้ขุนคีรี จะมีขวางกั้น รักดั้นไปถึง ด้วยแรงแห่งรัก ชักพาใจให้ ใฝ่ฝันคนึง แม้ใครฉุดดึง มิอาจหยุดยั้ง รั้งใจฉันได้ เธอ คือดวงใจฉัน คือความฝัน อันแสนพิไล แม้ เธอ จะอยู่ห่างไกล ฉันจะตามไป ด้วยแรงรักเอย...
15 กุมภาพันธ์ 2548 12:30 น. - comment id 425714
ม่านรัตติกาลแอบแสงจันทร์เลือนลางบนเวิ้งฟ้า หัวใจอ่อนล้าเงียบเหงาเกินกว่าจะข่มตาหลับได้ เงาสะท้อนแสงเทียน...เคลื่อนไหวตามเสียงเพลงความห่างไกล เธอจะรู้บ้างไหม...ฉันถูกความอ่อนไหวบาดหัวใจจนเจ็บชา ห้องสี่เหลี่ยมมุมเก่าที่เก็บงำความอ่อนแอ เรื่องราวของหัวใจ...ถูกล็อกกุญแจ...ทิ้งไว้ให้เหว่ว้า สายลม..เล่านิทาน...เรื่องเศร้า..เดียวดายจนมีน้ำตา ฉันซุกตัว...อยู่ในความเหงา...แห่งกาลเวลาที่หมุนไป เธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า บนฟากฟ้าที่เงียบเหงา..เธอแอบแฝงอยู่แห่งไหน ขอโทษจริง ๆ ที่ความอ่อนแอบีบคั้นให้คิดถึงเธอมากเกินไป ขอโทษนะ..หัวใจ...ฉันผิดเอง..ที่ไม่เคยรักใคร...นอกจากเธอ... แต่เรายังคงก้าวต่อไป ด้วยแรงแห่งรักคะ พี่พุด ^____^
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:02 น. - comment id 425730
นกไพร ยังคงโบยบินไปอย่างเสรี แม้จะบินลำพังก็ตาม แต่ใจยังอิ่มเอมด้วยความสุขที่เคยมี รับจ้างมาส่งสาร .. ค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:32 น. - comment id 425762
เป็นห่วงค่ะว่านกไพรจะเป็นใบ้อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น. - comment id 425768
น้องแอ็ปเปิ้ลที่รักยิ่งของพี่พุด ความรัก*ไม่เอาพระเจ้าก็แจกให้ลองรัก*ค่ะ แต่จริงๆลองได้เสียที่ไหนไม่ทันไรก็เข้ามาสิงสถิตตราบชั่วนิจนิรันดร์แล้ว หากเขาคนนั้นหรือเธอคนนี้ คือคนที่ใช่เลยๆค่ะ ฉะนั้นแลฉะนี้ พี่พุด..จึงพยายามตะเกียกตะกายหนีรัก หากสรุปผลคือ..แล้วแต่บุญกรรมค่ะว่าจะลงเอยลงอวยแบบไหนอิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 15:47 น. - comment id 425817
ผีเสื้อมากกมาย สวมกระโปรงลายดอกไม้ไหวร่ายรำ พลางเกาะกรายสยายปีกประดับ ผมงามของเหล่านางฟ้านางอัปสร ..เรน..ชอบ.. บทกวี.. ตรงนี้จัง.. ผีเสื้อ.. กระโปรงลาย.. เหมือนตอนที่เรน.. เคยมีคำถาม.. กับมามี้.. เรน.. อยากได้.. ลายกระโปรง.. แบบนั้นจัง.. มามี้ขำ.. เรน..ตอนเป็นเด็ก.. พี่เล็ก.. ก็ .. หน้าง้ำ.. เรน.. ถาม..เป็นประจำ.. มัยถามซ้ำๆๆ.. .. ใครๆ.. ก็ ..เบื่อ.. ยังคงเป็น.. บทกวี.. ที่อ่อนโยน..ของเรน.. .. เรน.. คิดถึง.. นะคะ..
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:06 น. - comment id 425886
:]
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:01 น. - comment id 425934
ปล่อยความโศกให้ทะเลรับซับเอา ปล่อยความเหงาวังเวงให้เคร้งหนี เติมแต่สุขทุกยามให้ต้านตี ต่อโรคเหงาเล้าฤดี....ให้จางลา.....@
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:02 น. - comment id 425935
มาอ่านงานงาม..จากใจที่บริสุทธิ์..จากสาวงาม..นาม...พุดพัดชา.... ...ด้วยรักและคิดถึงค่ะ...
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:23 น. - comment id 425955
มาท่องวนาลีด้วยคนค่ะ ชอบเพลงของ สาว สาว สาวค่ะ
12 กรกฎาคม 2552 08:42 น. - comment id 1013145
ด้วยแรงแห่งรัก มอบภักดิ์พลี วนาลี สวยสม นิยมไพร ช่างเลอค่า กว่าคล้อง มาคลองใจ เหตุอันใด แรงรัก ยังปักทรวง รักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม นามพี่พุดไพร ที่หนึ่งเสมอ