หน้าส่วนตัว
๏ รอ วันแห่งการเปลี่ยนแปลง..๚
๏ ทางสามแพร่ง วาร ๔ .บรรพ ๑๚
แม้นมิอาจวาดหวัง อนาคต
อาจมืดมิดไม่ใสสดดั่งทีท่า
แต่สุดทนจมน้ำคว่ำธารา
รอคุณแก้ ยิ่งจมคามาหลายปี...........๑๓
คุณกลับไปบ้านคุณช่างสุนทร
เชิญไปอ้อนอิงตักแม่ลูกแหง่นี่
แต่ส่วนฉันไร้บ้านอยู่กู้ชีวิ
ทุกแห่งที่ขายเกลี้ยงเลี้ยงครอบครัว..............๑๔
ฉันคือคนโง่เง่าเต่าบนโลก
ดุจอาภัพอับโชค ที่เกลือกกลั้ว
แต่หนี้กรรมใช้ชาตินี้ที่พันพัว
เหลือแต่ตัวก็ยังดี...เหลือชีวิน................๑๕
...............ทิกิ
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:-
เมื่อความฝันผ่านไป....ความจริงก็ดาหน้าเข้ามาหา
ประดุจคลื่นที่กำลังก่อตัว สูงขึ้นเรื่อยๆเพื่อจะถั่งโถม
เข้ากวาดฉันจมไปกับผองขยะแห่งโลก
อย่าเพิ่งเลย....ขอหายใจสักเฮือก....
ทิกิ
ฉันยังคงอยู่ จะอยู่ จะเป็น.ทั้งที่ล่มจมไม่มีอะไร
แต่คุณยังมีทุกอย่างจนอยากจะหัวเราะให้ก้องฟ้า
คุณช่วยไป...แค่รอให้คุณไป
ไปเสียก่อน ..
..อย่าให้ฉันต้องชี้หน้าว่าอะไรคุณสักอย่าง
คุณเป็นคนดี คนดี คนแสนดี ดีเสมอ ดีตลอดมา
ไม่เลยที่คุณจะไม่ดี...ไม่เลย...
แต่ไม่เป็นไร...คุณช่วยไป...ไม่วันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้
สับดาห์นี้ สัปดาห์หน้า.....แค่รอให้คุณไป
ไปเสียก่อน
แล้วความรู้สึกระหว่างกันน่าจะดีขึ้นกว่านี้
ใช่ไหมคะ...?
จารบนความแห้งผากของอารมณ์
คนที่ขมใจ.
..ใจที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร
กายที่เจ็บ..
.และ ใจที่ไม่คิดจะเจ็บอะไรอีกแล้ว
พระจันทร์ ๑๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๘
เวลา ๙:๐๐ นาฬิกา
ทิกิ
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right. All rights reserved.
tiki 15 ก.พ. 2548 09:20 น. - ID 71199 
994
10
0
15 กุมภาพันธ์ 2548 09:29 น. - comment id 425652
เมื่อวานยามเช้า...คุณก้าวเข้ามาหา กอดไว้กับอก แล้วบอกว่า Happy Valentines Day แต่เช้า คุณยังเป็นพ่อพระ ผู้ประเสริฐ ผู้แสนดีของฉันทุกอย่าง.... คุณ ดีเกินไป ดีประเสริฐเลิดศเลอ จนยิ่งนับวัน ฉันยิ่งเลวลงทุกทีที่แก้ปัญหาเศรษฐกิจให้คุณ ไม่ได้...
15 กุมภาพันธ์ 2548 11:19 น. - comment id 425691
เมื่อวันเวลาผ่านไป..ขอให้พบเจอการเปลี่ยนแปลงที่ดีนะคะ ^___^
15 กุมภาพันธ์ 2548 12:23 น. - comment id 425711
คุณย่าเคยสอนให้ ใจเย็น นับหนึ่งถึงร้อยมาแต่เล็ก
แต่นี่ นับสัก ห้าสิบล้านไปได้แล้วมังคะ ถ้ากาข้างฝา
คงรอบตึกที่อยู่ไปไม่รุ้กี่พันรอบนะคะ...รอ ให้อะไร อะไร มันดี ขึ้นเอง รอจนกว่าเราจะตายไปจาก....ไป
นี่แหละ กรรม นี่แหละ วิบากกรรม นี่แหละ ..นี่แหละ..บอกตัวเอง..ว่าให้เก่งกว่านี้หน่อย ก็เก่งไม่ได้เสียที ... มันไม่ชนะเสียที
ทิกิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:00 น. - comment id 425729
ขอแสดงความยินดีที่หลุดพ้นโซ่พันธนาค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:45 น. - comment id 425775
คือวนเวียนเปลี่ยนผันวันเลยผ่าน เหลือแต่ม่านแห่งกรรมยังดำอยู่ ตั้งในจิตปณิทานแล้วมองดู ว่าจะสู้หรือยอมพร้อมอำลา ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ tiki พายุจะแรงยังไง ฟ้าใสก็จะตามมาเสมอ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:48 น. - comment id 425777
ขอแสดงความยินดีที่หลุดพ้นโซ่พันธนาค่ะ : 4525 - พุด : 433079 - 15 ก.พ. 48 - 13:00 พุดคะ แค่ทำท่าง้างนี่ก็เรื่องใหญ่แล้วนา เฮ้อ......... ขอทำใจหน่อย ทิกิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:58 น. - comment id 425781
โลกเราต้องหมุนไปเรื่อยแล้วการเปลี่ยนแปลงก็ต้องมาถึงคะ อายุเรายังหยุดไม่ได้เลย อิอิ ทุกอย่าง ก็ต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 14:07 น. - comment id 425787
คือวนเวียนเปลี่ยนผันวันเลยผ่าน
เหลือแต่ม่านแห่งกรรมยังดำอยู่
ตั้งในจิตปณิทานแล้วมองดู
ว่าจะสู้หรือยอมพร้อมอำลา
ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ tiki
พายุจะแรงยังไง ฟ้าใสก็จะตามมาเสมอ
: 11041 - หนอนสายตายาว
: 433125 - 15 ก.พ. 48 - 13:45
ที่ผ่านมา ผ่านไป อยู่หลายฉาก
ช่างลำบากเลือดตากระเด็นตก
คิดถึงวันผ่านเผินช่างเงิ่นงก
ช่างช้ำฟกกับอาฆาด...มาดเธอแรง
ทำให้นึกถึงชีวิตใครบางคนที่หนีไปบวชชี
อยู่คนค่ะ....
ขอบคุณ คุณ หนอนฯ ที่แวะมาช่วยเขียนนะคะ
ทิกิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 15:34 น. - comment id 425812
โลกเราต้องหมุนไปเรื่อยแล้วการเปลี่ยนแปลงก็ต้องมาถึงคะ
อายุเรายังหยุดไม่ได้เลย อิอิ ทุกอย่าง
ก็ต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆคะ
: 6442 - ardin : 433131 - 15 ก.พ. 48 - 13:58
ถ้าเช่นนั้น คำปฏิญาณของเราเมื่อแต่งงาน
ก็ไร้ความหมาย คำปฏิญาน นั้น แปลว่า
ค่ะ ฉันจะโง่อยู่กับคุณจนตาย
ค่ะ คุณอยากจะให้ฉันโง่ตลอดไป ก็บอกมา
ค่ะ ฉันยอมโง่ ค่ะ คุณอยากได้อะไรบอกมา
ฉันจะหามาประเคนคุณทุกอย่างที่คุณต้องการ
ค่ะ ฉันเก่ง
ค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงเก่ง
ค่ะ...
ค่ะ จนปิดคำสรรเสริญไว้บนฝาโลง ที่อาจถูก
เสือกไสเข้าเตาเผาแบบเร่งรีบ อย่างเสียไม่ได้
ชีวิตจะมีอะไรดีไปกว่าเป็นคนโง่ไปตลอดชาติ
เล่าหนา......
ถามตัวเอง เป็นครั้งที่ เท่าไหร่ จำไม่ได้ค่ะ
ทิกิ
15 กุมภาพันธ์ 2548 17:25 น. - comment id 425863
รักเอย
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:28 น. - comment id 425908
:}
15 กุมภาพันธ์ 2548 20:55 น. - comment id 426050
ดื่มน้ำอุ่นซักนิดพิชิตโลก ดื่มให้ดับความเศร้าโศกได้ด้วยค่ะ อนาคต คือสิ่งที่ ยังไม่มา อดีตหล่ะ ก็ผ่านพ้น มานานวัน โปรดใคร่ครวญปัจจุบันนั้นไว้ก่อน ยามหลับนอน สงบจิต อย่าคิดฝัน สำรวจกาย สำรวจใจ แต่ละวัน ว่าเรานั้น ผ่านอะไร มาบ้างเอย ดื่มน้ำอุ่นแทนน้ำเย็นนะคะพี่ทิกิ อารมณ์แห้งผากจะได้หายไป สำรวจกายตั้งแต่หัวจรดเท้า สำรวจใจว่าคิดอะไรบ้าง แล้วน้อมนำสิ่งเล่านั้นมาอยู่กับเรา ณ ปัจจุบัน มัดหมี่แวะมาหาพี่ค่ะ คิดถึงพี่เสมอนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:27 น. - comment id 426067
ตอบมัดหมี่ก่อนนะคะ
มัดหมี่คะ บทกลอนนี้ พี่เขียนไว้ หลายวันก่อนค่ะ.....เขียนด้วยความอัดอั้นตันใจบันดาลใจจน
ไหลปรี่ออกมาหลายสิบบท...แต่ทะยอยนำลงมา
ทีละกระทู้ ทีละหัวข้อ...ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆก็เขียนวันนี้ นะคะ.....
ถือว่าเบาบางมากแล้ว กับเวลา กับ ตัวเลขที่ มันเหยียบ แปดหลักไปแล้วพี่ว่าใครก็คงนอนไม่ค่อยหลับ...จับอะไรไม่ค่อยติดเหมือนกันแหละคะ ยกเว้นคนนั้นคาบช้อนทองออกมาจากท้องพ่อท้องแม่(รวยมาแต่กำเนิด )
แต่พี่ทิกิ ทำมาหากินสุจริต เก็บหอมรอมริบมา เมื่อสิ่งที่เราได้เป็นอยู่มา สิบกว่าปี มันง่อนแง่นจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม
ชีวิตความเป็นอยู่ ก็ย่อม กระทบกระเทือนมากเป็นธรรมดานะคะ
ทำให้นึกถึงพ่อแม่ เคยพร่ำสอนเสมอ
ว่าอย่างโน้น อย่างนี้ แต่เราหาฟังไม่...
ยังเหลืออีกเป็น สิบๆ บท ...และแต่ละบ่ท
ก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆนะคะ
สำหรับร่างกาย ขณะนี้ มีโสมซอง อิลวา มียา
แก้ไอเม็ดของหมอโรงพยาบาล มี ยาป๋วยปี่แป่กอ น้ำ มีน้ำผึ้ง ไซรัป หลายอย่างค่ะ สำหรับน้ำก็ ชอบดื่มน้ำอุ่นนะคะ
ขอบคุณ คุณ มัทนะคะที่แวะมาเยี่ยม
ถ้าทุกคนรู้สึกเครียดเกินไป จะไม่ลง
เรื่องนี้ต่ออีกดีกว่าไหมคะ ?.......อาจจะเก็บไปรวมลงรวมเรื่องส่วนตัวประวัติข้าพเจ้า เรื่องสั้น ฯลฯไว้รวมขายไปเลยดีกว่า ไหม...?.....
15 กุมภาพันธ์ 2548 21:30 น. - comment id 426070
รักเอย
: 9532 - extreme life
: 433218 - 15 ก.พ. 48 - 17:25
รักเอย......ถ้าแม้นอยู่ไม่ได้ไร้รัก
ก็อย่าอยู่ในโลกนี้เลยดีกว่า.....
ขอบคุณ Extreme life ที่แวะมาค่ะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
: :}
: 10654 - ลักษมณ์
: 433267 - 15 ก.พ. 48 - 18:28
: :}
ขอบคุณ คุณลักษมณ์ เช่นกันค่ะ
ทิกิ
17 กุมภาพันธ์ 2548 13:00 น. - comment id 426960
ด้วยดวงใจ ของมัดหมี่ เคยลำบาก ม๊าก็เคย จนยาก มาหนักหนา แต่เดี๋ยวนี้ พอมี เก็บบ้างค่ะ ไม่ลำบาก ยากเข็น เช่นผ่านมา ม๊าท่านสอน การใช้ พร้อมการหา สะสมมา นานวัน มันงอกหนา คนเคยจน ย่อมเห็น ในคุณค่า ม๊าสอนว่า อย่าเพลินใช้ ให้เก็บออม ทุกวันนี้ มัดหมี่ยัง ทำงานหนัก ไม่ได้พัก ด้วยสำนึก ในคำสอน บางวันถาม ตัวเอง ยามตะลอน เหมือนคนจร ไร้ญาติ ขาดที่นอน มัทนับถือพี่ทิกิจริง ๆ นะคะ เหมือนม๊ามัทค่ะ ขยันมาก ๆ เลย เลข 8 หลักเนี่ยกว่าจะหามาได้ชีวิต ทั้งชีวิตเชียวนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น. - comment id 427291
ขอบคุณ ค่ะคุณมัทคะ
มาอ่านทีแล้วเมื่อบ่าย แต่ติดลงเรื่องกลอนเสียงกลอนอะไรนั้นอยู่
ขอบคุณ คุณมั่ท ที่เข้าใจ
วันนี้ ก็พยายาม อ่อนโยนลง เห็นใจเธอเช่นกัน ว่าคง เครียดเหมือนกัน....
พอดีมีลูกค้าสั่งงานใหม่มาอีก นัดประชุมพรุ่งนี้ ก็ดูเธอ อารมณ์ ดีขึ้น...ก็ ให้กำลังใจกันอยู่ค่ะ
ขอบคุณ คุณมั่ทมากค่ะ
ทิกิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
