อันชีวิต คิดไป ก็ประหลาด บางคนอาจ สำเร็จ เกินคิดฝัน บ้างก็ล่ม จมทุกข์ หมดสุขพลัน บ้างก็ฝัน แต่ไม่ทำ ให้มันมี อันตัวเรา นั้นเป็น เช่นใดหนา อาจเหมือนบ้า ที่จะเป็น ดั่งเช่นฝัน แต่ใครเล่า จะรู้ ทุกสิ่งกัน สุดท้ายนั้น อาจได้เป็น เช่นนั้นจริง หากแต่ว่า อยากได้ ดังใจคิด คงคิดผิด ถ้าจะบอก ว่าง่ายหนา ต้องอดทน พากเพียร สะสมมา จึงได้ค่า ที่เห็น เป็นของจริง... บางสิ่งบางอย่าง ที่หามาได้ง่ายๆ เราก็จะไม่รู้ค่าของมัน และจะทิ้งขว้างเหมือนเป็นสิ่งไร้ค่า ไม่มีราคา ........ ไม่เหมือนกับสิ่งที่เราพยายามเพื่อให้ได้มาด้วยตัวเราเอง เราจะรู้ว่ามันจำเป็นแค่ไหน มันสำคัญแค่ไหน เพราะอย่างน้อย สิ่งที่ได้มานั้น คือสิ่งที่เรา ต้องการมันจริงๆ.......
yokie 15 ก.พ. 2548 01:01 น. - ID 71190 
945
2
0
15 กุมภาพันธ์ 2548 11:37 น. - comment id 425699
หน้าส่วนตัว
โอ้ช่างเป็นความคิดความฝันอันเยี่ยมจริงๆนะครับ เป็นกฏความจริงของธรรมชาติมนุษย์สัตว์อันพึงมีในโลกนี้
สิ่งใดที่เป็นของเราย่อมไร้การดูแลเอาใจใส่ไร้คุณค่า
หากวันใดสูญสิ่งนั้นไปก็จะหวนคำนึงสุดเสียดายอยากได้กลับคืนก็สายไปเสียแล้ว
นี่แหละคือกฏแห่งความจริงครับ
อ๋อเกือบลืม กลอนคุณเขียนได้ข้อคิดคติมากครับ
แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:10 น. - comment id 426407
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นเนาะ ^o^
19 กุมภาพันธ์ 2548 17:07 น. - comment id 427991
โห ลึกชึ้งนะเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
