ความสุขอย่างที่สิบสามยามสายัณห์ ดวงตะวันลอยต่ำใกล้ดำดิ่ง มองทีไรก็ระทวยสวยจริงจริง ถือเป็นสิ่งงามล้นคนชอบดู อาจจะแลดูเหมือนการเลือนดับ คล้ายการนับถอยหลังตั้งตาหู เป็นเช่นการหมดวันหยุดพันตู มันหดหู่จากลาไม่น่าชม แต่ก็เหมือนการจากหนีที่ยิ่งใหญ่ เดินจากไปอย่างสง่าหน้าสุขสม ดุจอำลาวงการที่นานนม เปรียบปูพรมดำเนินเดินปรบมือ อยากจะพาหมวยน้อยที่คอยหา ประสานตามองตะวันที่ฉันถือ แล้วหย่อนลงขอบฟ้าทำตาปรือ เพราะเราคือคู่รักปักใจเอย
12 กุมภาพันธ์ 2548 10:24 น. - comment id 424329
ความสุขจะยังเดินทางไปๆ
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:23 น. - comment id 424477
-- อ่า...อย่างที่สิบสาม ที่แท้ก็อาหมวย..
12 กุมภาพันธ์ 2548 18:19 น. - comment id 424569
เริ่มต้นเป็นปรัชญาน่าติดตาม สุดท้ายจบลงที่อาหมวย สุขที่สิบสามนี้ไซร้ คือนารีนั่นเองครับ
13 กุมภาพันธ์ 2548 00:21 น. - comment id 424639
ผมอ่านตั้งต้นมาจนบัดนี้ ทำให้นึกถึงเพลงของนริศอารีย์จังเลยครับ สงสัยพันผูกมากกว่าเพลงกระมังนะครับ แก้วประเสริฐ.
13 กุมภาพันธ์ 2548 11:20 น. - comment id 424714
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
13 กุมภาพันธ์ 2548 18:53 น. - comment id 424880
^_^ อิอิ