ถิ่นไกล

ลุงอ่ำ

แรมรอนทั่วถิ่นแคว้น...........แดนไกล
ตะวันออก ตก เหนือ ใต้........ห่างบ้าน
ยามค่ำทอดอาลัย...................โดดเดี่ยว
มองเหม่อทั่วสี่ด้าน.................เปลี่ยวร้างผู้คน
สุริยนลอยคล้อยเคลื่อน.........จากนภา
ลับเหลี่ยมชะง่อนผา..............ฉากชั้น
สำเนียงกู่นกกา....................ทะยอยกลับ รังแฮ
ยังแต่เราเท่านั้น..................ทดท้อระทมเหงา				
comments powered by Disqus
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    12 กุมภาพันธ์ 2548 10:43 น. - comment id 424333

    งดงามมากครับ..นึกถึงบรรยากาศที่อยู่ท่ามกลางขุนเขาเมื่อเงาของตะวันลับลา
    
    ***แวะมาทักทายครับผม
  • ทิฆัมพร

    12 กุมภาพันธ์ 2548 11:11 น. - comment id 424341

    ไพเราะมากจ้า ลุงอ่ำนี่กลอนบทแรกหรือเปล่าจ๊ะ
  • เดือนไร้เงา

    12 กุมภาพันธ์ 2548 14:39 น. - comment id 424441

    คำโคลงถ่ายทอดภาพคนคิดถึงบ้านได้ชัดเจน งดงามเหลือเกินค่ะ
    
    อ่านแล้วอยากกลับบ้าน
    
    มาชื่นชมค่ะ
  • ดอกข้าว

    12 กุมภาพันธ์ 2548 15:29 น. - comment id 424486

    -- ครวญรำพันโสตก้อง  แต่งคิด
    ถึงบ่ได้ใกล้ชิด              แหล่งหล้า
    ถิ่นบ้านเกิดสนิท           โดดเดี่ยว
    แสนเปลี่ยวแต่ใจว่า      ส่งพ้อถึงเอย...
    
  • ลำน้ำน่าน

    12 กุมภาพันธ์ 2548 18:21 น. - comment id 424570

    วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป
    สุขสุดใสไม่เคยดินตาม
    
    เพลงคุณพงษ์เทพเขาว่าไว้แบบนี้  บรรยากาศคิดถึงบ้านนี้ไม่ว่าเป็นของใครก็น่าประทับใจได้เสมอครับ
    
  • แม่จิตร

    13 กุมภาพันธ์ 2548 19:30 น. - comment id 424894

    ผมว่าฟังเพลง อย่างที่ คุณลำนำน่าน บอกแล้วด้วยนะ
    สุดยอดเลย
    คงคิดถึงสุด  ๆ 
    บ้านเก่าเคยพักพิง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน