ในชีวิต ตัวเรา ก็เท่านี้ หากว่าทำ สิ่งที่ ปราถนา แล้วจะต้อง แลกด้วย หยาดน้ำตา บางคราวเรา ก็ถลา วิ่งหามัน บางที่เรา ก็รู้ ว่าเป็นทุขก์ แต่ด้วยสุข กลับยินยอม พร้อมเดินหน้า แม้ว่าก้าว ต่อไป ใครจะด่า แต่ขอเพียง ได้เดินหน้า ตามฝันตน การจะรัก กับใคร ใช่เรื่องแปลก ของอย่าให้ เขาแตกแยก เป็นใช้ได้ เพราะพระเจ้า เล่าตลก เราเรื่อยไป หาผิดบ้าง จะเป็นไร ใครจะแคร์ ชีวิตเรา ก็มี อยู่แค่นี้ หากอยากทำ สิ่งที่ ใจประสงค์ อาจสุขนิด เจ็บหน่อย ก็ต้องทน ขอเพียงตน มั่นความดี เท่านี้พอ
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:50 น. - comment id 424499
-- เป็นกำลัง และ เป็นเพื่อนร่วมเดินทางครับ
12 กุมภาพันธ์ 2548 20:38 น. - comment id 424610
หง่า .... งง นิโหน่ยยยยยยย ทำไม ชีวิตต้องสับปะดนด้วยอ่ะค่ะ แง๊งๆๆ นู๋แวะมาป่วนค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 18:55 น. - comment id 424881
ถึงสาวดำ รำพัน ก็ต่อกลอน ของหนูไงหละ