ใบไม้ ..ของฉัน..


   ใบไม้ ..หนึ่งใบ ..
  สื่อให้..ความหมาย..ดีจัง..
   เด็กๆนั่งลุ้น ..รอฟัง ..
 ความหลัง ..  มากมาย เรียนรู้..
        ใบไม้ ..หายไป..
เด็กหญิงใจหาย .. ร้องไห้..หดหู่..
     โลกกว้าง ..ตามดู..
    หนึ่งใบ ช่วยปู ..ให้รู้ ..เรื่องผ่าน..
        เด็กน้อย..  ถึงใบไม้ 
   อย่าหวั่นไหว  .. อย่าร้าวฉาน..
    หนึ่งใบ ..ที่ให้ ..ประสบการณ์..
   สร้างงาน  .. คุณค่า ..นับ..อนันต์..
        ฉันรัก.. ใบไม้..
  หนึ่งใบ .. เก็บไว้  ...มุ่งมั่น..
     จะก้าว ... มิดึงดัน..
    จะฝ่าฟัน ..  .ให้..  เหมือนคุณ..
          ...............
    ไม่ใช่ ..บทกวี ..   เป็นเพียง ..
      ความรู้สึก ..  ที่เรน เขียน ..  ให้กับ ..  ผู้หญิงเก่ง .. คนหนึ่ง ที่เรนรัก ..  และศรัทธา ..
  แอบเขียนไว้ ..  ในไดฯ ..  ของเรน ..   
      เพื่อนๆ..  พี่ๆ ..  ห้ามหัวเราะ ..  เรน ..ร่า 
  ก็ ..  ตอน น้า น  น ..    เรน ..  ยังไม่มี ..  คุณลุง ..  เนี่ย น  า  า ..
      แป๊ป ..   เรน จาเขียน .. ใหม่ ..  เอามาให้ .. คุณลุงตรวจ ..  นะคะ ..
        ...
    ผู้หญิงเก่ง ..  คนนั้น ..  
 
       เรน .. รักเธอจัง ..
   แบบ ..  เรนเคยฝัน ..  อยากเป็น..    ผู้หญิงเก่ง ..และกล้า ..แบบเธอ .. นะดิคะ ..

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

rain.. 9 ก.พ. 2548 10:20 น. - ID 70808

792

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/70808 ที่มา: ..เป็นความรู้สึก .. ที่เรนเขียนไว้ ในบทกลอน..ของคุณลุงของเรนนะคะ .. , เรนโมเมจัง

comments powered by Disqus

แอ็ปเปิ้ล

9 กุมภาพันธ์ 2548 11:05 น. - comment id 422480

หนึ่งใบไม้ที่งดงาม
ฝังตรึงในนิยามความรักฉัน
อุ้มความหมายของเส้นทางแห่งคืนวัน
เป็นคุณค่าอนันต์ต่อลมหายใจ


น้องเรนแต่งได้ดีมากจ๊ะ..

พี่แอ็ปเปิ้ลก็มีผู้หญิงเก่งในหัวใจเหมือนกันจ๊ะ ความเข้มแข็ง และประสบการณ์
เล่าผ่านการเดินทางของใบไม้ หนึ่งใบ งดงามอยู่ทุกลมหายใจ ไม่ลืมเลือน
คุณย่าพี่แอ็ปเปิ้ลเอง และสักวันจะเก่ง และเข้มแข็ง อ่อนหวานและไม่อ่อนแอจ้า^___^

)))--ผลิใบสู่วัยกล้า--(((

9 กุมภาพันธ์ 2548 11:12 น. - comment id 422485

ใบไม้ใบนั้นอาจจะกำลังผลิออกอยู่ก็ได้นะ

แวะมาทักทายครับ

เพียงพลิ้ว

9 กุมภาพันธ์ 2548 12:17 น. - comment id 422521

      ฉันรัก.. ใบไม้..
  หนึ่งใบ .. เก็บไว้  ...มุ่งมั่น..
     จะก้าว ... มิดึงดัน..
    จะฝ่าฟัน ..  .ให้..  เหมือนคุณ..
          
ชอบบทนี้ค่ะ

คนเมืองลิง

9 กุมภาพันธ์ 2548 12:54 น. - comment id 422536

มาดูใบไม้ของน้องเรนค่ะ

เก่งมากๆเลยน้องเรน พี่มาขอดูใบไม้ด้วยคนนะคะ

ardin

9 กุมภาพันธ์ 2548 13:34 น. - comment id 422556

ใบไม้...ใบนั้น
ยังฝันถึงเสมอ
สุดจะเพ้อละเมอ
เพราะใบไม้ใบนั้นอยู่ในมือ

/*/อยากเป็นใบไม้ที่ล่องลอยรับสายลมไปตามสายลมเรื่อยๆจาง 
แต่งได้ดีคะ ชอบๆๆๆๆ

กัลลดา

9 กุมภาพันธ์ 2548 14:49 น. - comment id 422596

มาแอบอ่านบันทึกของเอื้องน้อยเราจังจ้า...

คิดถึงจึ่งมาหาค่ะน้องรัก...

ซำบายดีนะค่ะ..

แก้วประเสริฐ รหัส 6104

9 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 422619

ใครล่ะจะกล้าหัวเราะ มันสื่อความหมายอันลึกล้ำภายในห้วงแห่งจิตใจ  เสียอย่างเดียวต้องมานั่งแปลความหมายน๊ะ

                      แก้วประเสริฐ.

๏ เม็ดทราย ๏

9 กุมภาพันธ์ 2548 17:27 น. - comment id 422689

ใบไม้ ใบนั้น
. .แบ่งให้เมย์ ดูมั่ง ได้ไหม
ก็เมย์ อยากมุ่งมั่น เหมือนเรนไง
. .สัญญานะ จะเก็บไว้ ให้ดีดี

แวะมาดูใบไม้ของเรน

๑^_____^๑

++ คิดถึงจัง ++

namsai

9 กุมภาพันธ์ 2548 17:57 น. - comment id 422712

 
..

..ใบไม้..ใบไหนน๊า..

อยากรู้จัง..ที่เรนฝันหา..

..

^__^

ราชิกา

9 กุมภาพันธ์ 2548 18:17 น. - comment id 422722

ใบไม้..ใบนั้น..
ในห้วงฝันฉันยังจะใฝ่หา
ใบไม้...แห่งชีวา
คือคุณค่าแห่งดวงใจ.....ฯ

เรนจัง..เขียนได้ดีค่ะ..สื่อความรู้สึกจากส่วนลึกได้ดี....น้องเรน..มีพื้นฐานอยู่แล้ว...การเขียนต่อไปคงไม่ยาก...พี่มาเป้นกำลังใจน้องนะจ๊ะ...

...เรนจัง...คุณลุงน้องฝากพี่ไว้ว่า..ให้ช่วยดูแลตัวซน...และดูบทกลอนให้เรนด้วย...ในช่วงที่ไม่ได้เข้ามา...คุณลุงน้อง..ให้พี่ราชิกา..เป็นคุณครูมือสองน่ะ.. (เพราะคุณครูมือหนึ่ง...ไม่ว่าง)..แต่ไม่รู้ว่า...จะทำได้ดีขนาดไหนนะจ๊ะ..เรนจัง...เอาเป็นว่า....เราต่างคนช่วยกัน..ดีกว่านะ...ไว้คุณลุงกลับมา..ค่อยว่ากันอีกที...คิดถึงน้องค่ะ...

แมงกุ๊ดจี่

9 กุมภาพันธ์ 2548 18:54 น. - comment id 422740

สวัสดีจ้า...

พี่มะกรูด....คิดถึงน้องน้อยจัง

รักษาสุขภาพนะค่ะ  ช่วงนี้ยุ่งๆ  ไม่ค่อยได้เข้ามาเลยค่ะ

ช็อกโกแล็ต

9 กุมภาพันธ์ 2548 20:32 น. - comment id 422770

แง๊วววววว พี่เรนน่ารักจัง เอิ๊กๆ^^

นัสมา...ทักทาย..พี่สาวผู้น่ารักนะค๊าบบบบบบ!!

**  ^______________________^  **

......อยากให้โลกนี้มีแต่รอยยิ้มมมม.....

ผู้เฒ่า....โง่งม

9 กุมภาพันธ์ 2548 20:34 น. - comment id 422772

พอดีมีเรื่องต้องกลับเข้าถ้ำ..เลยมีโอกาสมาดูใบไม้..เขียนอะไรก็เขียนไปเถอะตัวซน..ทุกอย่างที่สื่ออย่างจริงใจ น่าจะดีกว่าเสแสร้งสื่อ เพื่อสร้างรูปลักษณ์สวยงาม....

ผู้หญิงไร้เงา

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:43 น. - comment id 422827

ดอกไม้ดอกงาม
แม้ยามอยู่ที่ไหน
ก็ยังสดสดวิไล
น่าชมน่ารักใคร่เสมอ

*-*รักเรนจังเสมอนะจ๊ะ พี่ชอบงานนี้*-*

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:50 น. - comment id 422830

พี่แอ็ปเปิ้ลคะ ..
  เรนก็มี คุณย่าเก่ง ..
ชอบละเลง .. อยู่ในสวน..
  ตกเย็น เรนมากวน..
 ชอบมาป่วน ..  ขอย่า เล่านิทาน .. 
  
  โยกเยกเอย น้ำ..ท่วมเฆม ..
   กระต่าย..ลอยคอ หมาหาง  งอ ..กอดคอ ..  เรนเอยยย ..  อิอิอิ..
  
 เรน ..  ขอบคุณ พี่แอ็ปเปิ้ลนะคะ ..
     ...

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:52 น. - comment id 422833

พี่ไก่คะ ...
    ใบไม้ใบนั้น  ..
เธอฝัน  ..  ในปณิธาน ..
  มุ่งไป ..เพื่อหา.. ประสบการณ์ ..
  สู่สะพาน .. แห่งดวงดาว ..
 เส้นทาง..  อาจต้องรอ..
มิย่อท้อ ..  แม้เหน็บหนาว..
  จดจำ  ..ทุกเรื่องราว..
 จะถึงดาว  .. ในสักวัน ..
   ฉันขอบคุณ ..ใบไม้ ..
  สื่อจากใจ  ที่สร้างสรรค์ ..
  บทเรียน .ท่านให้ ..คือสิ่ง มหัศจรรย์ ..
 ขอน้อมนำ .. คำสอน ..เป็นพรเอย..

    เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่ไก่ นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:53 น. - comment id 422835

พี่กานต์คะ ...
     เรน..  ก็ ชอบบทนี้ ..  เช่นกันคะ ..

  ก็ เรน  เป็น ..เจ้าตัวเบี้ยว ..
  มีคนว่าเฮี้ยว ..  เหลือขอ..
   ก็เล้ย ย ..เก็บคำ .. มาจำ ท่องต่อ..
 จะหัด ..รู้รอ .. ไม่หน้างอ ..  ใส่ใครๆ ..  อิอิอิ..  
   
      เรน ..  ขอบคุณ พี่กานต์น นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:54 น. - comment id 422837

พี่อุ๊คะ ..
เห็นเปล่าร่า ..  ใบไม้ของเรน .. 
  ตอนนี้ ..  ใบไม้..  หน้ายุ่ง ..
  กำลังพึ่งพุง .. สบาย
 เรนก็เลย ..  ทำท่า ลอยชาย ..
 ซาบ๊าย .. สบาย .. จังเลย ..  อิอิอิ..

      เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่อุ๊ นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:58 น. - comment id 422843

พี่ออดินคะ..  
       ใบไม้ ที่เรนวาด ..
แปลกประหลาด ..  ต้องขุดค้น..
 สมาธิ .. ห้ามวกวน ..
เทคนิคกล .. เพียรพินิจ..
  ทบทวน ..และสร้างภาพ ..
วาดให้จ๊าบ ..  ตามลิขิต ..
  ทักษะติด.. สังเกตคน ..  
     ...
  เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่ออดินนะคะ ..  แบบเรนหัด.. สร้างจินตนาการ..
 ฝึกหาคำ ..  มาสัมผัสน ะ คะ(..คุณลุงขู่ เรนไว้ ด้วยดิคะ ..)
   ไม้เรียว ..  ไม้มะยม ..  ไม้หน้าสาม ..  ไม้รัยอีกร่า  ..  เฮ้ อ!! ..
 เรน ..  ม่ายกลัว ร้อ ก ..   ก็คุณลุงเป็น . พ่อมดเมอร์ลิน .. ที่อ่อนโยน และใจดี..
 พิทักษ์ ..ความยุติธรรม ..
     
       เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่ออดิน ..  นะคะ .

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 22:59 น. - comment id 422845

พี่กัลลดาคะ ..
     อิอิอิ ..  เรนซาบาย มากเล้ยย คะ  ..  กี้ เรน แอบไป..
 กวนกาละแม ..  ข้างบ้าน  ด้วยดิคะ ..  อิอิอิ..
   
   เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่กัลลดา ..  นะคะ ...

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:01 น. - comment id 422848

พี่แก้วฯคะ..
     ก็..  งัยดีร่า ..  แบบเรนว่า .. แล้วเนี่ยนา..  อิอิอิ ..
   เรน.. ขอโทษ  ..
  เรน พยายาม ..  แล้วนะคะ ..
   แต่ ความหมาย .. ก็ยังไม่ชัด ..  เฮ้อ.. !!
   
  ความนัยที่เรนสื่อ ..
 อาจแค่คือ ..   ภาพที่เห็น ..
    ไม่เคยคิด ..ซ่อนเร้น ..
  ใบไม้เป็น .. ทักษะสร้าง .. ทาง..พื้นฐาน ..
    โห้ยย ..  อีกแล้วดิคะ .. เฮ้อ!! ..
  
 เรน..  ต้องมี วันนั้น บ้างแน่ๆ ..   ก็ ..วันที่ พี่แก้วฯ .. ไม่ต้องมานั่งแปลความ ..ของเรน..  อิอิอิ..
  เรน จะ หัดเขียน .. ให้มากขึ้น ..  นะคะ ..
  
  เรน ขอบคุณ ..  พี่แก้ว ..  นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:03 น. - comment id 422850

เมย์จ๋า ..
     ลองดูดิคะ .. ใบไม้ ..  ใบนั้น ไม่ได้เป็น .. ของเรนคนเดียว..น า..
  ลองวาด .. ตามเรนดูดิคะ ..  
 
   เก็บใบไม้ .. มาหนึ่งใบ ..
 พินิจใกล้ ..  แล้วเมย์.. จาเห็น ..
   รูปร่าง  รูปทรง ..ขนาด .. ต่างสวยเด่น ..
 สัมผัสเน้น ..  ตาดู .. เรียนรู้.. ได้มากมาย ..  

      เมย์ .. ต้องหลับแล้ว แน่ๆเร้ยย ..เฮ้อ !! ..
 เรน ก็ คิดถึงเมย์  นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:05 น. - comment id 422853

พี่น้ำฯ คะ ...
       ใบไม้ ..  ของเรน .. ใบนั้น ..
 ลึกล้ำ ..  เกินบอกใครได้ ..
     ศรัทธา .. หมดหัวใจ ..
 เค้ายิ่งใหญ่ ..   ในพลัง .. ที่ให้เรน ..
     ....
  เรน ..  ขอบคุณ ..  พี่น้ำฯ ..  นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:07 น. - comment id 422854

พี่ราชิกาคะ ..
    เรนรู้สึก ..  อบอุ่น .. มากเล้ยคะ ..  ขอบคุณ มากมาย .. ที่พี่ราชิกา ..กรุณาเรน นะคะ ..
  ตอนนี้ ..  เรน ก็ .. คิดถึง คุณลุง นะคะ ...
 คงอีกนาน ..   กว่าที่ คุณลุง ..  จะหาย ปวดหัวกับเรน .. นะดิคะ ..
 
   เรน .. ขอบคุณ ..  พี่ราชิกา นะคะ ..
       ...

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:09 น. - comment id 422858

พี่มะกรูดคะ ...
    ..เรน.. ขอบคุณ ..นะคะ ..
 เรน.. รู้สึกดีจัง ..
    ในมิตรภาพ .. ที่พี่มะกรูด .. มีให้เรน ..
 ดูแล .. ตัวเองด้วยนะคะ ..
     เรน ..  คิดถึง ...

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:14 น. - comment id 422862

นัสจังคะ ...
   พี่เรน ..  ก็ อยากให้ ..  โลกนี้ ..มีรอยยิ้ม..นักๆๆ..
            ให้ยิ้ม..  เพื่อต่อต้าน ..
  ใจร้าวฉาน.. ก็พลันหาย..
     ..ยิ้ม ..สร้างดอกไม้ ...มากมาย..
  ฟุ้งกระจาย..  ในท้อง.. นภา ...  อิอิอิ ..

       พี่เรน ..  ขอบคุณ นัส.. นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:33 น. - comment id 422872

พี่หญิงฯคะ ...
    ..บทกวี .. ของพี่หญิงฯ .. ทำให้เรนยิ้มได้ด้วยดิคะ ..  เรน.. อบอุ่นมากเลยคะ ..
   มิตรภาพ .. ความรัก .. ที่พี่หญิงมีให้เรน..
 ..   เรน ... ขอบคุณ ..  นะคะ ..

rain..

9 กุมภาพันธ์ 2548 23:35 น. - comment id 422876

พอดีมีเรื่องต้องกลับเข้าถ้ำ..เลยมีโอกาสมาดูใบไม้..เขียนอะไรก็เขียนไปเถอะตัวซน..ทุกอย่างที่สื่ออย่างจริงใจ น่าจะดีกว่าเสแสร้งสื่อ เพื่อสร้างรูปลักษณ์สวยงาม....  
 
 จาก : ผู้เฒ่า....โง่งม  

คุณลุงคะ ..
     โห้ยย ..แบบเรนอายจัง ..ก็ เรนกำลัง..ฟ้องพี่ๆนะดิคะ...
         งัยดีร่า .. เนี่ย!!..
 เรนใจเสีย ..  อีกแน่แล้ว..
    ก็ ..เรนเก.. พี่ๆรู้แวว ..
 เรนเข้าแถว ..  ยืนรอ ..  ไม้เรียว ววว ..
        
          เรน ..  ไม่อยากให้ คุณลุงไปเลยคะ ..
   มัยร่า ..  งานของ..ผู้ใหญ่ ..  ไม่มีเสร็จสิ้นซักกะที ..
           ..  คงอีกนาน ..  ใช่เปล่าคะ ..
   เรน.. คิดถึง ..  นะคะ ..
          
        เรน..เอาโซฟา..  แบบพับมาให้ .. 
  น้ำส้มคั้นแก้วใหญ่ .. วางตรงหน้า..
     ขอคุณลุง .. พักผ่อน ..แล้วหลับตา ..
    หายใจช้าๆ  ..ความอ่อนล้า จงหายไป.. 
        
           ...
   เรน ..  คิดถึง ..นะคะ ..
     
       ราตรี .. สวัสดิ์คะ .. 

     zz  z     z    z  
           คร่อกฟี้ ..

พันดาว

10 กุมภาพันธ์ 2548 00:25 น. - comment id 422911

ฤดูใบไม้ร่วง กับการพัดมาของสายลมเหงา
หนึ่งใบไม้ ใกล้เวลาโรยตัวอย่างแผ่วเบา ดั่งดวงดาวที่อ่อนล้า
ความรักบนเส้นทางหัวใจสลาย ดั่งใบไม้ที่มาสุดเส้นทางกาลเวลา
ดั่งดวงดาวชรา ถึงเวลากล่าวอำลากับฟากฟ้าไกล 
เมื่อปลายฝันมาเคาะประตูบ้าน
ปิดฉากเรื่องราวของวันวาน ที่บอกเล่าผ่านดวงตาฉัน
สัมผัสสุดท้าย เธอกล่าวคำร่ำลา  แล้วเราจะได้เจอกัน 
ร่วงหล่นอย่างเงียบงัน อี ก ห นึ่ ง ฝั น ที่ เ ดิ น ม า ถึ ง วั น   ฝั น ร่ ว ง โ ร ย
-+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* 

พันดาวขอแวะเอากลอนเก่า เรื่องเล่าจากใบ้ไม้มาแจมด้วยคนน่ะ
:-)

sun strom

10 กุมภาพันธ์ 2548 01:13 น. - comment id 422929

ใบไม้ของเรนจัง

เป้นความหวังและความใฝ่ฝัน
อย่าปล่อยให้ร่วงหล่นหายละกัน
เดี๋ยวความฝันจะหลุดลอย

มาเปนกำลังใจให้น้องเรนค่ะ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

10 กุมภาพันธ์ 2548 11:19 น. - comment id 423059

เห็นชื่อเรื่อง ต๊กใจหมดเลย นึกว่าน้องเรนจะใช้ใบไม้เหมือน ภาพเขียนกรีกโบราณ ที่ใช้ใบเมเปิ้ล ปิดใบเดียว ซะอีก  อิอิ

กอกก

10 กุมภาพันธ์ 2548 14:01 น. - comment id 423134

น้องเรนเด็กดี..
คุณลุงของน้องเรนกลับมาคราวนี้ แลเปลี๋ยนไปนะคะ
ใจดี๊ ใจดี อะไรก็ได้ ทั้งนั้น 
จนพี่ปรายชักไม่สบายใจว่าท่านแก่วัย.. หรือปลงใจว่ารับมือกับศิษย์เฮี๊ยวไม่ไหว...จึงถอดใจ
อ่านงานน้องเรนแล้ว มันออกมาจากใจจริงๆ เขียนได้ดีค่ะ
คุณลุงพูดไม่ผิดหรอกว่าสื่อจากความจริงใจ ดีกว่าสื่อจากความเสแสร้ง
แต่อย่างไรก็ตาม ฝากบอกคุณลุงผ่านบ้านน้องเรนนะคะ ว่าต้องมาตรวจงาน ทักทาย       พูดคุยกันเหมือนเดิม

สวัสดีค่ะ

พี่ดอกแก้ว

10 กุมภาพันธ์ 2548 21:17 น. - comment id 423423

ใบหนึ่งนี้พลีตนบนความรัก 
พร้อมใจภักดิ์มอบไว้ให้คุณค่า 
ใบนิดน้อยอาจด้อยในชีวา 
ปรารถนาเป็นส่วนหนึ่งซึ่งห่วงใย

ก่อนลมอ่อนจะรอนร่างลงดิน 
เป็นใบแก่ร่วงสิ้นความสดใส 
จะทอดทิ้งตำนานจารหัวใจ 
จารึกไว้บนใบบังครั้งฉกรรจ์ 

จวบฝนแดดแผดผลาญจนกร้านแก่ 
ไร้รูปรอยที่แท้ของสีสัน 
จวบเวลาเปลี่ยนสีทุกวี่วัน 
ปลิดใบพลันร่วงโรยโปรยลงลาน

จึงจะหยุดเวลาไล่หาฝัน 
ทิ้งอดีตเฉิดฉันท์ฝากถิ่นฐาน 
มีห้วงหนึ่งเป็นใบในตำนาน 
เมื่อถึงกาลโรยไปไม่เสียดาย 


ฝากใบไม้ไว้กับน้องเรน..หนึ่งใบนะจ๊ะ...คนเก่งของพี่

รั ถ เ ก ล้ า

10 กุมภาพันธ์ 2548 22:59 น. - comment id 423562
```
* - * . . . . . . . . . 
         สวัสดี ค่ะ
```

carot

11 กุมภาพันธ์ 2548 22:54 น. - comment id 424218

ถ้าฉันเป็นใบไม้ใบร่วงหล่น
...ไม่อยากซบกลบตนอยู่บนหญ้า
......อยากลอยล่องท่องไหลในธารา
.........ย่อมดีกว่าร่วงหล่นบนพื้นดิน

เมื่อผุพังยับยุ่ยเป็นผุยผง
...ต้องเคว้งคว้างกลางดงกลางพงหิน
......ถูกเหยียบย่ำต่ำต้อยพร้อยราคิน
.........ถมชีวินตรงนั้นทุกวันไป

ถ้าฉันเป็นใบไม้ในสายน้ำ
...ลอยดี่มด่ำล่องสนานกลางธารใส
......แวะทักทายทรายหินท่องถิ่นไพร
.........แย้มยิ้มให้หลีบผาสง่าชัน

แวะเวียนวนจนไหลไปเลื่อนล่อง
...ชีวิตท่องธารใสไปดั่งฝัน
......ช้าช้าบ้างบางคราต้องฝ่าฟัน
.........เพื่อยืดวันย่อยยับลงกับดิน

ซบซอกผาถาโยนโจนตามน้ำ
...ชุบชีพฉ่ำก่อนรุดไปสุดสิ้น
......ถึงแน่ใจไม่นานผลาญชีวิน
.........ยังได้ยินได้พบประสบการณ์

พี่แคร์มาชื่นชมผลงานงามๆ
ของน้องเรนนะคะ

พี่แคร์ขออนุญาต..มาร่วมแจมด้วยคนนะคะ
น้องเรนจ๋า...
พี่แคร์รักและคิดถึงน้องเรนเสมอค่ะ

+ comment แสดงความคิดเห็น