แด่ดอกรักขาว...

ส้มเกลี้ยง

ลาลมหนาวดอกรักขาวก็พราวพร่าง
ตามรายทางทุกแห่งหนคนได้เห็น
เคยหัดผูกร้อยรวงพวงมาลัยเป็น
เด็กเคยเล่นแม่เคยสอนตอนเยาวว์วัย
             จัดร้อยเรียงงามงดดอกสดอยู่
           ทำเป็นพู่ระย้าร้อยห้อยข้อแขน
           แต่งพุ่มพานไหว้เทพไท้ทุกด้าวแดน
           หลับสุดแสนสบายใจไร้ภัยพาน
    ๘  กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กุมภาพันธ์ 2548 18:06 น. - comment id 422199

    ลารักร้าวที่เหน็บหนาวยามชิดใกล้
    ให้ห่างไกลความสดใสในใจฉัน
    ก็บรรเจิดเหมือนในใจใฝ่ชีวัน
    ได้สุขสันต์แม้ไม่รักไม่หนักใจ
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน