เจ็บใจนัก รักมากไป 1

ลำนำรัก

แม้เพียงสิ้นดินฟ้าสดับเสียง
                           สิ้นคู่เคียงสัพยอกเคยหยอกเย้า
                                 จะดับดิ้นสิ้นชีวาแล้วหรือเรา
                                          เรียกหาเขาเขาจากไปไกลสุดตา
   
                                             โอ้สังเวชวาสนานิจาเอย
                                   อย่ามีรักเสียเลยจะดีกว่า
                                           มีรักไปให้บ่งยอกชอกอุรา
                                                    แล้วน้ำหน้าอย่าใครไม่โศกศัลย์
                ดับดาราหมดฟ้าให้หม่นหมอง
                      เหมือนคู่ครองดับรักที่ฝากฝัน
                              ลืมหมดสิ้นหมดรักหมดคืนวัน
                                       เดินจากกันไม่ทันจะกล่าวลา
                                              ต่างใช้เนตรเกตุแก้วบรรจงจ้อง
                                       สงบนิ่งกุมมือค่อยแล้วมองหน้า
                               นั่งประทับจับจ้องทั้งสองตา
                     กล่าวแจ้งมาจับใจถ้อยสุนทร				
comments powered by Disqus
  • ลำนำรัก

    6 กุมภาพันธ์ 2548 00:13 น. - comment id 421066

    ตรงที่ทำสีแดงเอาไว้นะคะ คือคนเคยรักเค้าแต่งเอาไว้ เลยเอามา :)
  • แม่จิตร

    6 กุมภาพันธ์ 2548 00:16 น. - comment id 421068

    รักดี ๆ ก็มีนะ อยู่ที่เราจักเจอหรือไม่
    บุญเสริมเติมแต่ง
    ส่องแสงทางรัก
    สุขใดไหนพัก
    ไม่เท่าเรื่องรักเป็นไหนไหน
  • ลำนำรัก

    6 กุมภาพันธ์ 2548 00:39 น. - comment id 421075

    ขอบคุณคับ 
    แต่ที่บอกว่ารักก้อจากไปแล้ว
    จะเอากำลังใจจากไหนดีคับ
    อื่ม....เศร้าจังเลย
  • ลอยไปในสายลม

    6 กุมภาพันธ์ 2548 10:32 น. - comment id 421122

    อืม
    เศร้าค่ะ
    ............
  • สาวดำ-รำพัน

    6 กุมภาพันธ์ 2548 13:28 น. - comment id 421169

    แง่ว ..... กลายเป็นคนเคยรักไปแล้วหรือค่ะ
    เศร้าจัง ....
  • ยามเย็น

    6 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 421182

    สุดซึ้ง
  • ลำนำรัก

    6 กุมภาพันธ์ 2548 15:51 น. - comment id 421218

    ขอบคุณคับ สำหรับกำลังจัยที่หั้ยมา
    (ซึ้งจัง)
  • เพียงพลิ้ว

    6 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 421309

    ซึ้งค่ะ
    ชื่อเรื่องก็ถูกใจ
    จะรออ่านต่อนะคะ
  • ดอกข้าว

    7 กุมภาพันธ์ 2548 14:25 น. - comment id 421556

    --ชับความเจ็บจนเธอได้เหือดหาย
    ห่มอุ่นกายให้เธอเสมอเหมือน
    ส่งดวงใจให้เธอมิแชเชือน
    แม้วันเคลื่อนยังเหมือนเดิมมิเสือมคลาย--*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน