แม้เพียงสิ้นดินฟ้าสดับเสียง สิ้นคู่เคียงสัพยอกเคยหยอกเย้า จะดับดิ้นสิ้นชีวาแล้วหรือเรา เรียกหาเขาเขาจากไปไกลสุดตา โอ้สังเวชวาสนานิจาเอย อย่ามีรักเสียเลยจะดีกว่า มีรักไปให้บ่งยอกชอกอุรา แล้วน้ำหน้าอย่าใครไม่โศกศัลย์ ดับดาราหมดฟ้าให้หม่นหมอง เหมือนคู่ครองดับรักที่ฝากฝัน ลืมหมดสิ้นหมดรักหมดคืนวัน เดินจากกันไม่ทันจะกล่าวลา ต่างใช้เนตรเกตุแก้วบรรจงจ้อง สงบนิ่งกุมมือค่อยแล้วมองหน้า นั่งประทับจับจ้องทั้งสองตา กล่าวแจ้งมาจับใจถ้อยสุนทร
6 กุมภาพันธ์ 2548 00:13 น. - comment id 421066
ตรงที่ทำสีแดงเอาไว้นะคะ คือคนเคยรักเค้าแต่งเอาไว้ เลยเอามา :)
6 กุมภาพันธ์ 2548 00:16 น. - comment id 421068
รักดี ๆ ก็มีนะ อยู่ที่เราจักเจอหรือไม่ บุญเสริมเติมแต่ง ส่องแสงทางรัก สุขใดไหนพัก ไม่เท่าเรื่องรักเป็นไหนไหน
6 กุมภาพันธ์ 2548 00:39 น. - comment id 421075
ขอบคุณคับ แต่ที่บอกว่ารักก้อจากไปแล้ว จะเอากำลังใจจากไหนดีคับ อื่ม....เศร้าจังเลย
6 กุมภาพันธ์ 2548 10:32 น. - comment id 421122
อืม เศร้าค่ะ ............
6 กุมภาพันธ์ 2548 13:28 น. - comment id 421169
แง่ว ..... กลายเป็นคนเคยรักไปแล้วหรือค่ะ เศร้าจัง ....
6 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 421182
สุดซึ้ง
6 กุมภาพันธ์ 2548 15:51 น. - comment id 421218
ขอบคุณคับ สำหรับกำลังจัยที่หั้ยมา (ซึ้งจัง)
6 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 421309
ซึ้งค่ะ ชื่อเรื่องก็ถูกใจ จะรออ่านต่อนะคะ
7 กุมภาพันธ์ 2548 14:25 น. - comment id 421556
--ชับความเจ็บจนเธอได้เหือดหาย ห่มอุ่นกายให้เธอเสมอเหมือน ส่งดวงใจให้เธอมิแชเชือน แม้วันเคลื่อนยังเหมือนเดิมมิเสือมคลาย--*