ถนนสายยาวพราวพลัวมัวตา เส้นทางที่จากมา มิอาจมองได้ย้อนเห็น สิ่งนี้คือสิ่งที่ฉันต้องเป็น แม้นลำเค็นมากเจ็บสักเช่นใด ผู้คนเห็นหน้าย่อมรู้ว่าเป็นใคร แต่เธอหนอจะรู้ไหม ว่าในใจเขาคิดกระไรอยู่ เรามิอาจเปิดอกเขาได้ดู มิอาจรู้แม้ใกล้ชิดสนิทกัน ผู้ใดก็สามารถจะแปรผัน แล้วว่าอันมิตรแท้แน่อยู่ไหน ตายไปจากกันก็จากไกล จุดหมายคือหนใดไหร่จักถึง หนทางนี้เป็นเพียงทางเพื่อหนึ่ง นั้นเราซึ่งก้าวไปอย่างเปลี่ยวดาย
ฟ้ายิ้ม 4 ก.พ. 2548 23:27 น. - ID 70581 
1434
4
0
5 กุมภาพันธ์ 2548 00:20 น. - comment id 420553
เจอหนทางลดเลี้ยวเปล่าเปรี่ยวนัก สุดตระหนักหารักมองไม่เห็น สุดไกลตาสุดขว้ากว่าทางเป็น สุดลำเข็ญเห็นแล้วเข้าใจตน มาชมยามดึก
5 กุมภาพันธ์ 2548 11:13 น. - comment id 420618
เชื่อเถอะค่ะ ว่าทางที่เรกาวไป จะต้องมีคนร่วมทางกับเราค่ะ อิ อิ ...
5 กุมภาพันธ์ 2548 23:04 น. - comment id 421020
ไม่งงหรอก... อ่านแล้ว..เข้าใจ.. แวะมาทักทายจ้า
17 กุมภาพันธ์ 2548 19:39 น. - comment id 427235
แวะมาอ่านค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
