แค่เพียงความคำนึง ที่ส่งมาถึงกันบ้าง เท่านี้....ชีวิตที่อ้างว้างก็มีความหมาย หนึ่งนาทีที่ส่งเสียงมาทักทาย รู้มั๊ย....มันทำให้ใครคนหนึ่งยิ้มได้ไปทั้งวัน เธออาจไม่ใช่คนที่วิเศษไปทุกสิ่ง แต่เป็นคนในความจริง...ที่พิเศษสำหรับฉัน เธอทำให้ชีวิตนี้...มีค่ากว่าทุกทุกวัน แม้แค่รอยยิ้มที่ให้กันเท่านั้น....ฉันก็ดีใจ อาจเป็นเพียงหนึ่งคนที่เดินผ่านมา และไม่รู้ว่าจะเดินไปด้วยกันถึงวันไหน หากแต่วันนี้...เป็นอีกวันที่ฉันพอใจ ขอบคุณนะ...ที่เป็น....ใครคนนั้น
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:02 น. - comment id 420298
เกี่ยวก้อยน้อยนิดเดียว.... กลัวจะหลุดจังเลย... จับแน่ๆ ได้ปะ อิอิ..
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:26 น. - comment id 420317
เกี่ยวก้อย+ร้อยใจ ไม่มีหลุด ใจพิสุทธิ์ วางมอบ ตอบคำขอ เดินเคียงข้าง เคียงใจ ไม่รีรอ เฝ้าเคลียคลอ ไม่ห่างเหิน เดินด้วยคน ***มีเธอคนเดียวก้เพียงพอแล้ว** กลอนประทับใจคนอ่านมากค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:29 น. - comment id 420320
ความรู้สึกนี้ปลาวาฬอยากบอกคนๆนั้นมากมายเลยดิคะ กลอนเพราะมากมาย ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 17:21 น. - comment id 420357
อาจเป็นเพียงหนึ่งคนที่เดินผ่านมา และไม่รู้ว่าจะเดินไปด้วยกันถึงวันไหน ความรู้สึกนี้ โดนใจจังเลยคะ พี่ใบไม้ อ่านแล้วสัมผัสความรู้สึกนั้นได้เลยคะ ชอบจังเลย แต่แค่วันนี้มีเธอเข้ามาในชีวิตกัน คืนวันของฉันก็เพียงพอต่อก้าวไป ^____^
4 กุมภาพันธ์ 2548 19:23 น. - comment id 420390
---นักเรียนแค่อยากรู้ชื่อใครคนนั้นครับ ว่าชื่อเรียงเสียงอะไร? ถึงทำให้คุณครูบ่นถึงได้ขนาดนี้...
4 กุมภาพันธ์ 2548 19:47 น. - comment id 420401
นักเรียน... อยู่ชั้นไหนละครับ... จะรู้ไปทำไมละจ๊ะ....
4 กุมภาพันธ์ 2548 21:24 น. - comment id 420461
ต้องฟังเพลง สิ่งสำคัญ ของ อินโดรฟิน ครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 23:36 น. - comment id 420541
เพียงเดินผ่าน ได้เกี่ยว ถึงปลายก้อย มีผู้คน นับร้อย ปรารถนา อีกหลายพัน มองเห็น เต็มสองตา ต่างอิจฉา มือดำ ทำเจ็บใจ อิอิ ไม่ใช่มือเรา ซะด้วย
5 กุมภาพันธ์ 2548 07:42 น. - comment id 420571
ตั้งใจจับ มือเรียว ที่เกี่ยวก้อย มีผู้คน หมื่นร้อย คอยอิจฉา(เท่าไหร่...) รวมถึงคน เพียงเดิน...ผ่านมา รู้นะว่า.......(ใช่หม่าย)
5 กุมภาพันธ์ 2548 11:24 น. - comment id 420636
อืม ความหมายดีค่ะ อิ อิ ............
5 กุมภาพันธ์ 2548 16:56 น. - comment id 420787
แวะมาอ่าน รูปสวยดีค่ะ