ช่วงเวลาที่เราได้พบกัน อาจดูแสนสั้น แต่กระนั้นก็สวยใส ทุกบททุกตอนที่ย้อนมองกลับไป ยิ้มอ่้อนโยนในหัวใจมีแทรกไว้ทุกนาที ความรักความอบอุ่นอ่อนละมุนในสัมผัส ช่วยสาดซัดความหวาดหวั่นในใจนี้ มือแข็งแรงเยียวยาใจอ่อนล้าจนหายดี ที่ยืนมั่นได้วันนี้ ก็เพราะมีเธอวันนั้น ถึงแม้สุดท้ายเราจากไกลกันแสนห่าง ด้วยต่างเส้นทางต่างคนมีความฝัน ไม่คิดโกรธไม่โทษอะไรแค่ช่างมัน ก็เท่านั้น เพียงแค่บทประพันธ์ของวันเวลา ไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ เพียงยอมรับความเป็นไปแล้วเดินหน้า เพราะเก็บไว้แล้วเรื่องราวต่างต่างนานา เผื่อไว้ค้นออกมา คราอ่อนล้าทดท้อใจ ขอบคุณเหลือเกิน ขอบคุณที่สุด กับมือเธอที่ฉุดให้ลุกเริ่มต้นใหม่้ เธอคือรักแท้ แม้ไม่มีอีกต่อไป แต่รักอันพิสุทธิ์ใส จะอยู่ในใจตราบนิรันดร์
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น. - comment id 419816
****Ummmm.....เขียนได้ดีจริงๆเลย..อิอิ...อ่านแล้ว.......เฮ้อ......ชอบจ้า
3 กุมภาพันธ์ 2548 22:17 น. - comment id 419855
ไม่ได้เสียใจเท่าไหร่ กับการต้องจากไกลไม่เหมือนเก่า เพราะอดีตที่มีไว้ในใจเรา จะเป็นปัจจุบันเสมอเก่าโปรดเข้าใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2548 22:50 น. - comment id 419869
เป็นความรักที่งดงามมากค่ะ แวะมาเยี่ยมนะคะ ยินดีที่รู้จักค่ะ ^_____^
3 กุมภาพันธ์ 2548 22:53 น. - comment id 419874
ตราบนิรันดร์ฉันรักเธอ สุขล้นเอ่อเธอจักให้ ตราบวันนี้และตลอดไป ผืนดินกลบไว้ยังรักเธอ แวะมาทักทายครับ
3 กุมภาพันธ์ 2548 23:56 น. - comment id 419903
:)
4 กุมภาพันธ์ 2548 07:16 น. - comment id 419980
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 15:45 น. - comment id 420283
เเวะมาให้กำลังใจด้วยค่ะ