แม้ไม่เคยพบหน้า................ เพียงแค่พูดจายินเสียง.......... สดับรับฟังสำเนียง................ อักษรร้อยเรียงผ่านตา............ แค่นี้หัวใจก็เพ้อพร่ำ............... ครวญคร่ำร้องเรียกเพียกหา.... อยากจะพูดอยากคุยทุกเวลา... อยากจะมาร่ายอักษรกลอนหัวใจ ฯ
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:54 น. - comment id 419615
เอ๊ะ เหมือนกลอนไม่จบ จะบรรยายต่อถึงใครรึเปล่าคะ แอบคิดว่าอย่างนั้น
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:56 น. - comment id 419617
เพ้อถึงใครอยู่คะ เรียกสติไว้นะ เดี๋ยว........... ใจหาย กระชับดีค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 16:28 น. - comment id 419681
** กลอนไม่จบจริงๆแหละครับ คุณภาวิดา 555 ไม่ได้จะบรรยายต่อถึงใครหรอกครับ แต่อยากบรรยายความรู้สึกต่อมากกว่า แต่ว่าหมดมุขน่ะครับ เลยหยุดแค่นี้ แหะๆๆๆๆ **คุณเดือนไร้เงา เพ้อถึงคนในจินตนาการครับ ไม่มีตัวตนหรอกครับ อิอิอิ
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:18 น. - comment id 419814
แม้ไม่ได้พบหน้า แต่อักษราพาผูกฉัน ให้รู้สึกถึงสัมพันธ์ ที่คงมั่นทุกวันมี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2548 21:31 น. - comment id 419820
สนุกกัน เฮามัน แต่งกวนยวนภาษา มิตรภาพ ข้าง ๆ คุณ
3 กุมภาพันธ์ 2548 22:51 น. - comment id 419872
รอให้เขียนจบนะคะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 00:35 น. - comment id 419922
เพ้อถึงใครกันเอ่ย อิอิอิ
4 กุมภาพันธ์ 2548 06:59 น. - comment id 419957
มาเป็นกำลังใจให้นะครับ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:45 น. - comment id 420019
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนและเป็นกำลังใจ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณแม่จิตร คุณอัลมิตรา คุณขลุ่ยหลิบ คุณผลิใบสู่วัยกล้า คุณเดือนไร้เงา คุณภาวิดา.. ขอบคุณครับผม
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:27 น. - comment id 420190
ครบสามปีที่ Online ได้คบหา ได้พูดจาคุ้นเคยกันผ่านอักษร MSN Messenger เจอก่อนนอน เสียงตามสายโทรออดอ้อนวอนอยากเจอ ไม่เคยพบสบตาสักคราหนึ่ง ยังคิดถึงห่วงใยให้เสมอ จะมีไหมสักวันฉันและเธอ ได้พบเจอสบตาสักนาที .....อาการเดียวกันมั๊ยค่ะนี่
4 กุมภาพันธ์ 2548 14:09 น. - comment id 420229
อาการประมาณนี้แหละครับ คุณใจปลายทาง อิอิอิ