เมื่อยามสับสน... อยากให้ใครบางคนได้รับรู้... ว่าฉันมีความกังวลซ่อนอยู่... ขอเธอกลับมาเคียงคู่ให้ฉันระบาย... เมื่อยามหวั่นไหว... ความฝันในหัวใจฉันจางหาย... อยากให้คนที่ฉันรักกลับมาอยู่เคียงข้างกาย... ฝันที่จางหายคงมีความหมายในทันที... เมื่อยามปวดร้าว... ความเปลี่ยวเหงามากเกินจะหลีกหนี... หัวใจไหวอ่อนโดนกัดกร่อนกินไปทุกที... เวลาปวดร้าวอย่างนี้..อยากให้คนดีนั้นคืนกลับมา.. วันนี้..ทุกอย่างคงไม่เป็นอย่างหวัง... คนที่เคยเคียงข้างเธอคงไม่อยากกลับมาหา... เธอคงปล่อยวันวาน..ให้ผันผ่านกับกาลเวลา... ปล่อยฉันจมกับน้ำตา..และเวลาที่ทรมาน...
ว.วรรณกิจ 10 ธ.ค. 2544 11:16 น. - ID 7048 
972
2
0
11 ธันวาคม 2544 00:17 น. - comment id 24248
กลอนเพราะมากค่ะ....เห็นด้วยนะคะ เพราะความเจ็บปวด ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้จริง ๆ
11 ธันวาคม 2544 00:22 น. - comment id 24249
อย่าหวาดกลัวจะเดียวดายในวันท้อ เพราะรักจะรอโอบล้อมกล่อมกอดให้ เธอจะไม่เคว้งคว้างหรืออ้างว้างเพราะไม่มีใคร ฉันจะเป็นเพื่อนใจที่คอยห่วงใยอยู่ใกล้เธอ...
11 ธันวาคม 2544 19:09 น. - comment id 24415
เคยเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่งได้ดีมากเลยนะคะ
21 ธันวาคม 2544 20:46 น. - comment id 26602
ก็อยากให้เขากลับมาเหมือนกันแต่มันเป็นได้แค่ฝันใช่มั้ยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
