กวางป่า

นกตะวัน

เราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันหน้าบ้านตีทองได้ไม่นาน กวางป่า (Sambar) เขางามตัวหนึ่งซึ่งเดินป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆบ้านพักค่อยๆเดินตรงมาหาพวกเราเพื่อหาของกินตามประสากวางที่เสียนิสัย เพราะนักท่องเที่ยวที่เข้ามาพักเอาอาหารมาให้กินจนเคยตัวจนไม่อยากกลับเข้าป่า กวางป่าเหล่านี้จึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของทุ่งกระมัง ใครที่เดินทางเข้ามาจนถึงทุ่งกระมังแล้ว หากไม่เห็นกวางมาเดินป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆบ้านพัก ต้องถือว่ามาไม่ถึงทุ่งกระมังทีเดียว
เจ้ากวางป่าหน้าซื่อตื้อเข้าหา			
ทำเดินมาเมียงมองจ้องขนม
เรารีบคว้ามาไว้ให้แค่ชม			
มันคงตรมตรอมนักชักเห็นใจ
รูปร่างงามยามเยื้องชำเลืองจ้อง		
ตากลมพองคมขำดำสุกใส
กิ่งเขาแตกแยกออกข้างนอกใน		
ลำตัวใหญ่ล่ำสันอั๋นกายา
เป็นสัตว์ป่ามาเชื่องเปลืองตัวหนัก		
ค้นบ้านพักเพื่ออาหารชำนาญหา	
ดั่งสุนัขพักอาศัยใต้ชายคา			
กินภักษาเสมือนคนต้องทนเจอ
เพื่อปากท้องคล่องตัวทั่วทุกแห่ง		
เดินคอยแย่งยื้อของจ้องเสมอ
กินไปเรื่อยเหนื่อยอ่อนนอนละเมอ		
อยู่บำเรอบำรุงท้องพุงมัน
กวางป่าเป็นสัตว์กีบขนาดใหญ่ มีความยาวจากหัวถึงโคนหาง 180-200 ซม. หางยาว 25-28 ซม. สีน้ำตาลเข้มทั่วทั้งตัว ด้านใต้ของหางมีสีขาว ใช้สำหรับส่งสัญญาณสื่อสารกับกวางตัวอื่น ตัวผู้มีเขาขนาดใหญ่ 1 คู่ เขาแต่ละข้างแยกออกเป็น 3 กิ่ง ตัวเมียไม่มีเขา พบเห็นได้ในป่าต่างๆทั่วทุกภาคของไทย ยกเว้นภาคกลางและตอนกลางของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นสัตว์ป่าที่พบเห็นบ่อยที่สุดเมื่อเดินทางเข้าไปในอุทยานแห่งชาติหรือเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
ชมหมู่ปักษา กลางป่าภูเขียว 17
14 พฤศจิกายน 2547