หน้าส่วนตัว
ดอกแก้วพลิ้วแพรวแก้วประเสริฐ.
กาลเวลาหมุนเวียนผันเปลี่ยนชีวิต
ล้วนลิขิตหนทางจัดสร้างสรรค์
สุขแลทุกข์คลุกเคล้ายากจำนรรจ์
สุดเสกสรรสมสร้างรักขอพักใจ
ด้วยยศศักดิ์อัครฐานตระการทรัพย์
หาใช่รับประกันถึงนิสัย
ตระกูลวงศ์พงศ์เผ่าจากเหล่าใด
ก็ไม่ใช่วัดคุณค่าว่าเป็นคน
ทรัพย์สมบัติมากล้นปรนเปรอให้
ก็เป็นเพียงเครื่องใช้ความขัดสน
หากศีลทานรานบิ่นสิ้นจากตน
เกิดเป็นคนจะเหลือเยื้อใยใด
อนิจจังทุกขังหวังเพริศแพร้ว
ยังมิแคล้วปั่นป่วนล้วนหวั่นไหว
มนุษย์นี้ดีชั่วอยู่ที่ใจ
ทำอะไรควรมีสติผลิปัญญา
อันรักโลภโกรธหลงพะวงใฝ่
มันชอนไชให้จิตได้กังขา
หันเหหวนในสิ่งที่ได้มา
พอนำพามันก็หายมลายสูญ
อรุณเริ่มเบิกบานพลันแจ่มใส
พอสายไปกลับแปรผันมิอบอุ่น
ดุจความรักที่หวังครั้งเกื้อกูล
สร้างอาดูรชอกช้ำระกำทรวง
สิ่งที่แท้แน่นอนคือธรรมะ
ของพุทธะฝากเอาไว้ดุจแมนสรวง
ทุกข์แลสุขปลุกปั่นนั้นหลอกลวง
เป็นภาพกลวงบ่วงมารผลาญอารมณ์
สิ่งนี้หนอพอผ่านมานะเพื่อนเอ๋ย
อย่ายึดเลยเป็นเพียงกรรมนำสะสม
ความดีชั่วมิห่างไกลใกล้ชิดชม
หลงคารมของมารผลาญจิตใจ.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 31 ม.ค. 2548 14:33 น. - ID 70319 
1221
28
0
31 มกราคม 2548 15:05 น. - comment id 417690
มาเป็นกำลังใจจ้า
31 มกราคม 2548 15:27 น. - comment id 417700
-*ประสาคนผันวัยเหมือนใบไม้ ประสบการณ์ผ่านได้เห็นทุกข์สุข บางครั้งเหนื่อยเมื่อยล้ายังขืนลุก เพราะลมหายใจยังปลุกจึงลุกทำ-*
31 มกราคม 2548 16:41 น. - comment id 417782
ผู้ใดเห็นธรรมย่อมเห็นเรา คือคำกล่าวของพระพุทธองค์ท่าน เราเองก็ยังคิดที่ต้องการ จะเข้าถึงธรรมของท่าน พระพุทธองค์ มาอ่านบทกลอนสอนใจดีดีของ แก้วประเสริฐ ค่ะ ตัวแก้วนีดาเองสนใจในด้านนี้มานานแล้วค่ะ นั่งสมาธิก็ทำ จนจิตรจะไป กลัวมากเลยหยุด เฮ้อ...สงสัยจะยังมีกรรมเยอะอยู่นะค่ะ...อิอิอิ
31 มกราคม 2548 16:43 น. - comment id 417783
ความสุขแท้แค่ใฝ่ธรรม ^-^
31 มกราคม 2548 19:40 น. - comment id 417871
...เมื่อมืดมิดทุกทิศทาง สว่างแจ้งด้วยแสงไฟ เมื่อเมามัวเพราะมืดใจ สว่างได้ด้วยแสงธรรม... ...แวะมาอ่านครับ...
31 มกราคม 2548 19:55 น. - comment id 417890
เมื่อวันนี้ ต้องดี จนที่สุด ใครทักฉุด ช่างมัน ฉันสานฝัน ต้องทำดี อีกสัก กี่ร้อยวัน ธุลีพัน ผันได้ กลายเป็นดาว +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
31 มกราคม 2548 20:02 น. - comment id 417901
มาชื่นชมงานจรรโลงใจค่ะ
31 มกราคม 2548 20:06 น. - comment id 417906
ความสุขอยู่ที่ใจค่ะ สมชีวิตา โหติ สะมะชีวิตา โห-ติ (อ่าน) การเป็นอยู่แต่พอดี มีแต่ประโยชน์
31 มกราคม 2548 20:09 น. - comment id 417909
แสงเทียนส่องเวียนใจ สว่างใสเช่นแสงธรรม แสงเทียนเวียนชี้นำ ให้ก้าวล้ำสู่มรรคา.....ฯ มารับฟังความสงบแห่งจิตใจค่ะ..คิดถึงนะคะ..
31 มกราคม 2548 21:37 น. - comment id 417957
ด้วยการชำระ แล้วลดละ ชนะโลภโกรธหลง ด้วยจิตคิดยืนยง แล้วดำรงวิปัสนา
31 มกราคม 2548 23:01 น. - comment id 418038
สิ่งแน่นอนนั้นคือความไม่แน่นอน อย่าร้าวรอนอ่อนใจใฝ่ห่วงหา ควรยึดหลักพุทธรรมนำปัญญา เพื่อสร้างค่าให้ตนได้พ้นภัย *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 02:35 น. - comment id 418129
งานงามจรรโลงโลก.. ซึมซับทุกครั้งคราที่อ่านเจอ.. ขอบคุณงานงาม ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2548 07:44 น. - comment id 418174
งดงามอีกแล้วครับ ท่านก็เป็นอีกหนึ่งสำหรับนักกลอนในใจผม
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:55 น. - comment id 418659
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ขอบใจมากจ้าในความมีน้ำใจซาบซึ้งครับ
แก้วประเสริฐ.
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:57 น. - comment id 418662
คุณ ดอกข้าว
เป็นดั่งคุณกล่าวไว้เลยครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:04 น. - comment id 418671
คุณ แก้วนิดา
เป็นผลของการเจริญสมาธิครับ เมื่อถึงจุดๆหนึ่งจะเกิดสภาพเหมือนจิตจะขาดไปพร้อมลมหายใจหายไป ซึ่งความจริงไม่ได้หายไปไหนหรอกครับยังอยู่เพียงแต่ว่าละเอียดอ่อนมากเท่านั้น เมื่อเจริญถึงขั้นนี้แล้วอารมณ์จะหยุดนิ่งสนิทตอนนี้แหละครับ จะเกิดความสุขเอิบอิ่มใจขึ้นมากไม่ต้องกลัวตายหรอกครับ ตอนแรกจะเป็นอย่างนี้ทุกๆคนแหละครับแต่พอตัดความกลัวตายไปได้ถึงจะพบกับความสุขและมีหลายๆอย่างที่จะทำให้เกิดปัญญาขึ้นครับ ทำต่อไปเถอะครับ เท่าที่ผมทราบนะการสร้างผลบุญกุศลใดๆก็ตาม อานุภาพไม่เท่ากับการเจริญสมาธิหรอกครับ หากเราสามารถแผ่ผลบุญกุศลให้แก่เวไนยสัตว์ในขณะเกิดองค์สมาธิด้วยแล้ว คณาจารย์กล่าวว่าเป็นผลกุศลที่มีพลังจิตสามารถส่งผลบุญได้มากกว่าปกติธรรมดามากมายครับ พยายามนะครับ หากตายไปในระหว่างปฏิบัติสมาธิตอนได้ฌานด้วยแล้ว ผลแห่งฌานส่งไปเกิดในพรหมโลกแน่นอนไม่เปลี่ยนแปลงครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:06 น. - comment id 418672
คุณ อนิจจตา
เป็นจริงครับความสว่างใดๆในโลกนี้ ไม่สว่างเท่ากับแสงแห่งธรรมได้หรอกครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:10 น. - comment id 418679
คุณ extreme life
ถูกต้องแล้วครับเป็นความสุขที่จีรังยั่งยืนถาวรครับ หากถึงธรรม ธรรมย่อมนำสุขมาให้ครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:12 น. - comment id 418683
คุณ เมกกะ
ทำดีซะอย่างใยต้องกล้วสิ่งรอบข้าง นะครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:13 น. - comment id 418684
คุณ เพียงพลิ้ว
ขอบคุณมากครับผมจะสรรค์งานมาเสนอสนองในแนวธรรมครับ ดั่งที่เคยสัญญากันไว้นะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:16 น. - comment id 418686
คุณ คนเมืองลิง
พุทธสุภาษิตเป็นแสงแห่งธรรมที่คัดจัดสรรค์มาฝากแก่ชาวพุทธทั้งหลาย นำมาลงให้มากๆนะครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:18 น. - comment id 418687
คุณ ราชิกา
แฝดเพื่อนที่รัก ผมพยายามสร้างสรรงานด้านนี้เท่าที่สามารถทำได้ในแง่มุมมองหลายๆอย่าง ชีวิตก็เพียงเท่านี้หากเราสามารถสร้างสิ่งที่ดีฝากไว้แก่เพื่อนชาวโลกในแง่คิดที่สมควร ผมก็พอใจแล้วครับ ขอบคุณมากผมก็ระลึกและคิดถึงเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:21 น. - comment id 418690
คุณ แม่จิตร
วิปัสสนาคือทางเดียวที่จะเข้าสู่มรรคาไม่มีทางอื่นใดจะไปนิพานได้ มีแต่ทางนี้ทางเดียวเท่านั้นครับที่จะไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏครับขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:22 น. - comment id 418691
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
เป็นจริงดังกลอนคุณว่าเลยครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:24 น. - comment id 418693
คุณ กอกก
ขอบคุณในการมอบสิ่งนี้ไว้ให้ผมครับบางครั้งผมท้อแท้ใจมากแต่กระแสร์แห่งทางธรรมเพื่อต้องการเผยแพร่ชักจูงในสิ่งพอทำได้มอบไว้ให้แก่เพื่อนเสมอครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:26 น. - comment id 418694
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
คุณก็เป็นหนึ่งที่ผมรักในความเป็นสหายในทางธรรม ผมพร้อมเสมอที่จะนำธรรมออกเผยแพร่เป็นกระแสร์พลังแห่งพุทธะนี้ไว้ครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 01:00 น. - comment id 418708
ชอบทั้งกลอนและเพลงครับ :]
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:13 น. - comment id 418802
ทางชีวิตบิดผันหันเหทิศ เพราะเลี้ยวผิดหลงทางอย่างโง่เขลา ทุจริตติดใจไม่ทุเลา จึงอับเฉาเวียนวงดงชีวี เกิดชาตินี้ชาตินั้นร้อยพันชาติ เปลี่ยนบทบาทรวยจนบนวิถี เกิดเป็นคนเป็นสัตว์ผลัดฤดี เป็นนารีและบุรุษสุดคำนวณ เป็นอะไรไม่เลิศประเสริฐเท่า เป็นผู้ไร้ความเขลาสิ้นกำสรวล เป็นผู้เลิศรู้ตนพ้นโซ่ตรวน เป็นผู้ทวนวัฏจักรหักห่วงมาร ปวงสมบัติจักรพรรดิ์หรือจักสู้ อริยทรัพย์ของผู้ทวนสังสาร แสงมณีเพริศแพร้วแววละลาน หรือจักปานแสงธรรมชำระใจ ทางชีวิตไม่ผิดหรือบิดผัน ด้วยใจนั้นมั่นคงไม่สงสัย สุจริตคือครรลองของเวไนย เพราะแสงธรรมส่องใจให้พบทาง มาช้า แต่ก็มาแล้ว สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:21 น. - comment id 418815
คุณ ลักษมณ์
ขอบคุณครับ ผมเขียนกลอนของที่นี่นั้นใช้เพลงจำได้ว่า มีสามเพลงเท่านั้นเองแต่ที่ผมชอบมีแค่สองเพลง ดังนั้นส่วนใหญ่แล้วผมจะใช้สองเพลงนี้เป็นประจำเพียงแค่สลับกันไปมาครับ เพลงนั้นเย็นๆซาบซึ้งกินใจมากครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:28 น. - comment id 418824
คุณ พี่ดอกแก้ว
ตั้งแต่ผมเล่นกลอนมาความซาบซึ้งตรึงใจในการได้รู้จักสนทนาทำให้ผมบังเกิดความปิติสุขมากกว่าสิ่งใดทั้งสิ้นในการที่คุณดึงผมเข้าในทางธรรมยิ่งเกิดความกระจ่างแจ่มใสเลิศไปด้วยความอ่อนละมุลทั้งที่เมื่อก่อนผมก็เคยปฏิบัติธรรมมาเพียงละเว้นไปบ้างในบางคราว คุณนี่แหละที่กระตุ้นจิตใจผมให้หวนทวนกระแสรเข้าสู่ห้วงแห่งธรรมได้ยอดเยี่ยมผู้หนึ่ง จนผมต้องตั้งมั่นและเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตด้านนี้หันหวนเข้าสู่แนวแห่งพระธรรมคำสอนอันสูงสุดได้ ฉนั้นผมจึงจะขอทำหน้าที่นี้ตราบชั่วฟ้าดินสลายหากกายนี้สามารถกระทำได้ครับ ขอบคุณในคำกลอนที่ให้ทั้งความหมายกินใจและอรรถรสแสนสุดไพเราะแก่ผมเสมอมา ผมเองหากกลอนที่เกี่ยวข้องในการให้คนดำเนินการไปในทางแห่งธรรม ผมจะนำลงในเวปฯคุณเสมอเพียงแต่ว่าผมมักชอบแต่งกลอนยาวๆหรือเรื่องยาวๆพอไปลงไว้ในเวปฯคุณสามารถลงได้ครับ ผมพยายามหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จหากจะตัดเป็นสองตอนก็จะทำให้เสียอารมณ์ในการอ่านจึงต้องงดเว้นมิได้ไปลงไว้ คงไม่ว่ากันนะครับ ขอบคุณมากด้วยความรักนับถือครับ
แก้วประเสริฐ.
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:45 น. - comment id 418832
แก้วประเสริฐเม็ดนี้ กำลังถูกเจียระไนด้วยวันเวลา ประสบการณ์และจิตวิญญาณด้านใน ได้อย่างน่าทึ่งจริงๆ ครับ ผมเอาใจช่วยเต็มที่นะครับเพื่อนแก้ว
2 กุมภาพันธ์ 2548 12:42 น. - comment id 418862
๑... ทุกสิ่งอย่างไม่สามารถฝืนกาลเวลาที่พาผันเปลี่ยนไปได้ ๒... เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ๓... อือ ฮือ !!! ๔... ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ไม่เที่ยงแท้แน่นนอน คำเขาว่าตามกันมา ให้มีสติสตัง... เข้าใจเอาเองว่าถ้ามีสติก็มีสตังค์ ถ้าไม่มีสติอยู่กับตัวปัญญาที่ไหนก็ไม่สว่างเช่นกัน ๕... รัก โลภ โกรธ หลง เป็นสิ่งที่เกิดได้ในใจถือเป็นธรรดา แต่ว่าตัดได้ยากผิดธรรมดา ๖... เมื่อแรกรักน้ำต้มผักขมก็ชมหวาน.... แรกรักอะไรอะไรก็งามงดหมดจด แม้นชี้ไม้ว่านกก็ว่าใช่ แต่รักลาร้างแล้วไม่เหลือใย ตัดได้ไว้ตัดได้ขาด ประหลาดจริง!!! ๗... ธรรมะ ธรรมชาติ... ฟังให้รู้นั้นง่าย แต่ซึมซับให้แจ้งแก่จิตนั้นไซร้แสนยาก... ๘... กรรม การกระทำ... กระทำสิ่งใดมาก ก็เปรียบเสมือนสะสมสิ่งนั้นไว้มาก ...แวะมาตามสายที่ออนไลน์...แต่แปลกใจ...เหมือนมีใยเยื่อเพื่อเชื่อมโยง...
5 กุมภาพันธ์ 2548 12:45 น. - comment id 420673
คุณ ลำน้ำน่าน
ขอบคุณมากเลยครับ ขอให้เป็นดั่งคุณกล่าวเถอะครับ
แก้วประเสริฐ.
5 กุมภาพันธ์ 2548 12:47 น. - comment id 420677
คุณ ฟา
ที่คุณจรรนัยมานั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วครับ ธรรมเกิดจากธรรมชาติเกือบทั้งหมด ฉนั้น หากเราสามารถพิจารณาธรรมชาติให้เป็นธรรมความรู้ย่อมเกิดขึ้นแก่เราได้ไม่มากก็น้อยครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
