ที่ราบสูง เขตแดน แคว้นสยาม ขนานนาม อีสาน ขานคำไข ตะวันออก สุดเขต ประเทศไทย สุดหัวใจ สุดทางกู่ คู่ชู้คืน ระยะทาง ระยะใจ ใครจักวัด เมื่อเขาตัด ใจหยุด สุดแรงฝืน เรี่ยวแรงล้า รักโรยลับ กลับกล้ำกลืน ร่ำสะอื้น กับดินแล้ง แหล่งพักใจ แม่มูลจ๋า ซับน้ำตา คราลูกเจ็บ ด้วยใจเหน็บ เก็บทุกข์ร้อน กร่อนสลาย คนรักเรา เขาจาก พรากดวงใจ รักลาไกล ใจเจ็บส่ง ลงลำมูล วอนสายน้ำ ชำระใจ แล้วไหลส่ง อย่าพะวง ถึงเขา ให้เปล่าสูญ ฤดีร้าว เขาคนไกล ไม่อาดูร ลูกแม่มูล แสนร้าวรวด ปวดทรวงใน คำเขาวอน ว่าไว้ ใจคงมั่น ดังภูพาน ตระหง่านตา คู่ฟ้าใส มองภูเขา เขายังแกร่ง แหล่งพงไพร แต่คำใคร คนนั้น พลันลับลา คำสาบาน หวานหูนี้ พี่เอื้อนเอ่ย ใยละเลย ให้ลอยลม ขมหนักหนา เพียงคำนึง ถึงวันวาน วันก่อนลา เจ็บทุกครา ชีพแทบล่ม ลงจมดิน ข้าวเหนียวปั้น ดังใจเดียว รักเหนียวแน่น มิคลอนแคลน มั่นในรัก ภักดิ์ถวิล แต่คนกรุง มองรักข้าฯ ค่าเพียงดิน น้ำตาริน ดังน้ำกลด รดแผลใจ ฝากเสียงแคน ลอยไป ให้ถึงเขา เสียงพิณเศร้า เล่าสู่ ผู้เผลอไผล น้องนางนี้ จำหักจิต คิดอาลัย เมืองกรุงไกล ไม่อาจเอื้อม เชื่อมสัมพันธ์
30 มกราคม 2548 16:01 น. - comment id 417031
ผมเคยไปเยือนอีสาน มนต์รักที่ราบสูงหลายคราครับ ชอบในวิถีชีวิตชาวนา และทุ่งทองที่ยังดิบเดิมอยู่มาก บทกวีนี้ไพเราะมากครับ เขียนแบบนี้ต่อไปนะครับ
30 มกราคม 2548 16:08 น. - comment id 417035
ชอบตรงที่ข้าวเหนียวเนี่ยแหล่ะ ที่ราบสูง จูงหา ตรึกตราพบ เงียบสงบ ลบหวาน ผ่านเข้าหู เมื่อน้องแก้ว ทิ้งแล้ว รักเคยคู่ รักตราอยู่ แพ้ทาง ระยะไกล เอากำลังใจมาให้นะครับ
30 มกราคม 2548 16:32 น. - comment id 417053
อีสานเป็นตำนานของมวลมนุษย์แบบพี่แอ๊ดว่า
30 มกราคม 2548 17:08 น. - comment id 417075
อืม ผมเคยไปอีสานอยู่ 2-3 ครั้ง ชอบมากขอรับ อิอิ บทกลอนเขียนได้ดี+ไพเราะมากขอรับ
30 มกราคม 2548 17:14 น. - comment id 417079
ผมเคยไปเยือนอีสาน มนต์รักที่ราบสูงหลายคราครับ ชอบในวิถีชีวิตชาวนา และทุ่งทองที่ยังดิบเดิมอยู่มาก บทกวีนี้ไพเราะมากครับ เขียนแบบนี้ต่อไปนะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 4309 - ลำน้ำน่าน ดินแดนอีสานงดามเสมอค่ะ อย่างที่เรียกว่า เรียบง่าย แต่งดงาม ขอบคุณสำหรับการมาเยือนค่ะ จะพยายามต่อไปค่ะ
30 มกราคม 2548 17:17 น. - comment id 417080
ชอบตรงที่ข้าวเหนียวเนี่ยแหล่ะ ที่ราบสูง จูงหา ตรึกตราพบ เงียบสงบ ลบหวาน ผ่านเข้าหู เมื่อน้องแก้ว ทิ้งแล้ว รักเคยคู่ รักตราอยู่ แพ้ทาง ระยะไกล เอากำลังใจมาให้นะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร ข้าวเหนียวอร่อยนะคะ แต่คนอีสานไม่ขี้เหนียวนะ อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ รับไว้เต็มที่เลย
30 มกราคม 2548 17:25 น. - comment id 417084
อีสานเป็นตำนานของมวลมนุษย์แบบพี่แอ๊ดว่า จาก : ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน) เป็นตำนานที่ใครบางคนหลงลืมค่ะ แต่ยังตรึงใจใครหลายๆคน ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ
30 มกราคม 2548 17:27 น. - comment id 417085
อืม ผมเคยไปอีสานอยู่ 2-3 ครั้ง ชอบมากขอรับ อิอิ บทกลอนเขียนได้ดี+ไพเราะมากขอรับ จาก : เมจิคเชี่ยน ชอบเนี่ยต้องระบุนะคะว่าชอบอะไร สถานที่หรือสาวๆ อิอิ แล้วมาอีกนะคะ ขอบคุณสำหรับคำชมสั้นที่กินใจเหลือเกิน
30 มกราคม 2548 20:24 น. - comment id 417179
สะท้อน..หัวใจ..แสนเศร้า สาวเจ้า..แห่งแดน..อีสาน น้ำตา..นองหน้า..ร้าวราน บอกผ่าน..แม่มูล..สูญรัก ระยะ..เส้นทาง..ห่างเหิน ต่างคน..ต่างเดิน..เกินจัก ดวงใจ..ผูกพัน..มั่นรัก พิงพัก..ได้เคียง..คู่เชย รักเลย..ลืมแท้..แน่แน่ว วี่แวว..ห่วงหา..เงียบเฉย ต้องลา..ร้างไกล..ได้เชย อกเอย..ตรมอยู่..คู่มูล ........................................ ........................................
30 มกราคม 2548 20:42 น. - comment id 417199
เศร้าจัง ...
30 มกราคม 2548 22:42 น. - comment id 417309
ฝากเสียงแคน ลอยไป ให้ถึงเขา ว่าเราเศร้า ยิ่งนัก รักห่างเหิน แต่อย่างไร ในชีวิต จิตของเดิน ร่วมเผชิญ กับเธอ มิเผลอไป *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
31 มกราคม 2548 12:26 น. - comment id 417552
สะท้อน..หัวใจ..แสนเศร้า สาวเจ้า..แห่งแดน..อีสาน น้ำตา..นองหน้า..ร้าวราน บอกผ่าน..แม่มูล..สูญรัก ระยะ..เส้นทาง..ห่างเหิน ต่างคน..ต่างเดิน..เกินจัก ดวงใจ..ผูกพัน..มั่นรัก พิงพัก..ได้เคียง..คู่เชย รักเลย..ลืมแท้..แน่แน่ว วี่แวว..ห่วงหา..เงียบเฉย ต้องลา..ร้างไกล..ได้เชย อกเอย..ตรมอยู่..คู่มูล ........................................ ........................................ จาก : รหัสสมาชิก : 6595 - magic อืม เค้าเรียกทิ้งรักลงแม่น้ำใช่มั้ยคะ คงจะไม่เป็นมลพิษหรอกเนอะ อิอิ กลอนเพราะดีค่ะ ขอบคุณที่มาเยือนค่ะ :)
31 มกราคม 2548 12:31 น. - comment id 417559
เศร้าจัง ... จาก : รหัสสมาชิก : 8434 - ลอยไปในสายลม สุดจะเศร้าคราเขาจาก น้ำตาพรากหักใจฝืน สลัดทิ้งสิ่งกล้ำกลืน วันและคืนช่วนฟื้นใจ its so sad, but true เขาว่าไว้ค่ะ _
31 มกราคม 2548 12:34 น. - comment id 417561
ฝากเสียงแคน ลอยไป ให้ถึงเขา ว่าเราเศร้า ยิ่งนัก รักห่างเหิน แต่อย่างไร ในชีวิต จิตของเดิน ร่วมเผชิญ กับเธอ มิเผลอไป *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ปลื้มมากเลยค่ะที่มีคนชม แต่คนชมก็ไม่ใช่ย่อยๆนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังค่ะ
31 มกราคม 2548 15:59 น. - comment id 417743
บ่งบอกว่าอีสานมาก ทำได้ไงเนี่ย เจ๋งจ้า
31 มกราคม 2548 16:21 น. - comment id 417764
บ่งบอกว่าอีสานมาก ทำได้ไงเนี่ย เจ๋งจ้า จาก : Forever-U ก็คนอีสานนี่คะคุณ ของแท้และแน่นอน อิอิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเด้อจ้า
31 มกราคม 2548 21:09 น. - comment id 417936
อยู่โขงเจียมใช่ไหมคะ เคยไปค่ะ สวยมากทีเดียวค่ะ ก็เป็นคนอีสานเหมือนกันค่ะ แต่งได้ดีมากนะคะ กำลังคิดจะเขียนแนวนี้เหมือนกัน พอดีมีตัวอย่างให้อ่าน ขอบคุณนะคะ
1 กุมภาพันธ์ 2548 11:17 น. - comment id 418255
อยู่โขงเจียมใช่ไหมคะ เคยไปค่ะ สวยมากทีเดียวค่ะ ก็เป็นคนอีสานเหมือนกันค่ะ แต่งได้ดีมากนะคะ กำลังคิดจะเขียนแนวนี้เหมือนกัน พอดีมีตัวอย่างให้อ่าน ขอบคุณนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 1972 - เพียงพลิ้ว เป็นสาววารินค่ะ แต่ชอบไปเที่ยวโขงเจียม ชอบเหมือนกันเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ จะเก็บไว้เป็นกำลังใจนะคะ
1 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 418345
อีสานรำลึก....................... จำได้บ่..........ข้าวจี่ปั้นเดิมที่เคยแบ่งกันจั้มแจ่ว แย่งกันจั้มจนหมดถ้วย บางทีหนอนก็หลบบ่พ้น มันช่างแซบหลายเด้อ.....เว้ามาแล้วคึดฮอดบ้าน. *แต่งได้ดีนะ ในฐานะคนอีสานคนหนึ่งขอสรรเสริญ เยินยอ กราบไหว้ บูชา เทิดทูน เคารพ ผู้แต่ง(เฮ้ย..มากไปหรือเปล่า) **จงสร้างสรรค์พรสวรรค์ให้บรรเจิดต่อไปนะ**
1 กุมภาพันธ์ 2548 18:37 น. - comment id 418398
ขอบคุณนะคะ บอล คิดถึงบ้านเหมือนกันนะ เหมือนเพลงต่าย อรทัย คึดฮอดพ่อ คึดฮอดแม่ คึดฮอดบ้าน :) รอปิดเทอมก่อน จะรีบแจ้นเลย อิอิ