ค่ำคืนที่คืนค่ำ...

ส้มเกลี้ยง

ราตรีคลี่คลุมเวิ้งฟ้า
แสนดวงดาราสาดส่อง
หมู่แมลงครวญคร่ำทำนอง
หอมกลิ่นของแมกไม้ได้ชื่นใจ
           ค่ำคืนคราใดใจเหงา
     มีเพียงเราใต้เงาไม้ใหญ่
     ค่ำคืนขื่นขมตรมใจ
     ไร้คนไร้ใจไร้กำลัง
                   กลบกลืนคืนสู่มืดมิด
             หันหลังให้ชีวิต ณ หนหลัง
             วันรุ่งโรจน์โรยร่วงสู่รวงรัง
             รอยยิ้มพลันลับเลือนลางกลางหมอกมัว
      แม้นมีชีวิตแต่ไร้ใจ
แม้นมีใครใครแต่ไร้มิตร
แม้นมีคนชื่นชมแต่ตรมจิต
แม้นไม่ผิดกลับแปดเปื้อนสะเทือนใจ
              คงเหลือแต่เราในเงามืด
       ในทุกคืนอันจืดชืดของชีวิต
       ตระหนักไว้ในทุกขณะจิต
       ครุ่นคิดทุกคืนวันพลันเข้าใจ
                      จะมองหาอันใดในโลกนี้
               ไม่มีให้เห็นได้ดังใจฝัน
               คงต้องจุดไฟจ้องส่องทุกวัน
               ดับไฟอันรุกเร้าเผาดวงใจ....				
comments powered by Disqus
  • extreme life

    30 มกราคม 2548 20:23 น. - comment id 417177

    คนเราเกิดมาเพื่อซาดิส
    สู้สู้นะ
  • พรพระจันทร์

    12 กุมภาพันธ์ 2548 12:58 น. - comment id 424402

    ชีวิตก็ คือการต่อสู้ .......เป็นกำลังใจให้ นะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน