http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=200 (ในฝัน) ................... นวลบุญ.. กำลังเอนกายลงนอนบนเตียงไม้ไผ่ ในกระท่อมพิมานสรวงแสนขวัญอย่างช้าช้า ที่มีฟูกอัดนุ่น ปูผ้าสีขาวสะอาดสะอ้าน รอรับร่าง มีหมอนสองใบที่ริมหมอนยังหอมกรุ่น ด้วยดวงดอกลั่มทม ราวรับรู้ระทมระกำล้ำลึก ภายในดวงใจดวงรานดวงหวานซ่อนซึ้งโศกดวงนี้ ที่กำลังดายเดียวสุดทน..แล้ว เธอ..คนดี.. นอนนิ่งงัน..กับทุกสรรพสิ่ง มีเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรนกไพร ร้องหวานแว่วแผ่วมาราวรับรู้ซึ้งโศกสะเทือนแทน ในท่ามแสงตะเกียงวูบไหว กับชายมุ้งไหวระบัด ที่เธอค่อยๆผูกเก็บชายขึ้นไว้อย่างเรียบร้อย มีเพียงโต๊ะเล็กริมหน้าต่างกับลั่นทมดอกงามสะพรั่ง กำลังบานพราวอวดดอกหวานเศร้า ให้ยิ่งหนาวใจในทุกราวกิ่งราวใจให้ยิ่งเงียบงาม น่าแปลกนัก ที่ในราตรีเงียบงามนี้ ผู้หญิงที่เจ้าน้ำตาเหมือนเด็กขี้แย อ่อนแอ อ่อนหวาน ด้วยนวลใจรับรานเศร้าดายเดียวได้ง่ายดายนัก กลับ..สิ้นไร้น้ำตา... เสมือนเคยมีคนกล่าวว่า..แสนจะน่าเป็นห่วง... หากวันใดที่หัวใจดวงนวลละมุนสลาย! คล้ายแม้นน้ำตาก็มิอาจหลั่งริน นั่นคงหมายถึงความสูญสิ้ถวิลเทวษเหลือคณานับ.. เธอ.. เห็นบุหลันงาม... ลอยดวงเด่นเหนือทิวเขาสลับซับช้อน แห่งไพรพฤกษ์พงพนา ที่ซ่อนตัวหลับลึกหลีกเร้น จากความวายวุ่นของเมืองหลวง ในท่ามกลาง*กระท่อมพิมานสรวงแสนขวัญ* กระท่อมที่ก่อเกิดในพื้นพิภพนี้ ที่มีเพียงสองแห่งในหล้าโลก ด้วย*นามแห่งความรักภักดี*ระหว่างเราสอง.. ด้วยน้ำพักน้ำแรงของ.. ยอดรักยอดหฤทัยของเธอ *ภาคย์* คือนามแห่งเทวดา ผู้หอบรักแท้รักนี้รักพลีภักดิ์เดียว มามอบให้แด่เธอ... ผู้ฝังตัวปลีกร่างห่างไกลจากแสงสีศิวิไลซ์ ห่างไกลจากใจผู้คนในโลกวัตถุทุกข์ทนมากมายวายวุ่น ราวอยู่ปลายโลกร้างลำพัง อันแสนงามเงียบเรียบง่าย ที่เธอและเขาพอใจที่จะเลือกมาใช้ชีวิตด้วยกัน.. เขาคนดี สุภาพบุรุษชาติไพร ที่มีหัวใจดวงธรรมดวงทองอันผ่องผุด ที่บานพราวราวดอกบัวแก้วพิสุทธิ์ ลอยเหนือโลกย์นิรพาน เขา....คนดี! ที่สอนให้เธอได้เรียนรู้รัก รับตระการดอกไม้หวานบานพราว *ราวอัญมณีเพชร* ที่พรายพร่างช่วงโชติชัชวาลย์ หวานแสนหวานงามแสนงาม มาส่องกระจ่างนำเส้นทางใจเส้นทางจิตเส้นทางชีวิต ให้เคียงคู่จับมือกุมกันไปในเส้นทางธรรมเส้นทางทอง เพื่อลอยล่องพานาวาทองแห่งชีวิต ไปสถิตทอด *เป็นดั่งรักนิรันดร์* ในอาณาจักรแห่งพระนิพพาน แดนดินที่มิไกลห่างหากมีกุศลทานมากบารมี เพียงเพียรให้พอ ด้วยการรักษาศีลบริสุทธิ์ฝึกสมาธิภาวนา จะเกิดดวงปัญญาฉายฉานชัด แจ่มจำรัสราวนิรมิตจับจิตใสว่าง จนพบวิมุตติหลุดพ้นทาง แห่งการเวียนว่ายตายเกิดนับอสงไขยชั่วกาลกัปป์ เขาคนดี ...เทวดาแห่งภักดิ์พลี ที่มาสอน.. ให้รู้ค่าคำ*รักด้วยจิต* อันล้ำลึกเหนือโลกย์โศกสุขนี้ ที่มิหวังครอบครองแค่เนื้อหนัง ที่มินานวันก็จะเน่าเปื่อยหลุดร่วง เป็นหนึ่งเดียวกับธุลีหล้าฟ้าแลดิน แลบางทีอาจสูญสิ้นสลาย กลายร่างงามเป็นเหยื่อเต่าตมเสียก่อน หากประมาทและพบกับการหลับไม่ฟื้นตื่นไม่ได้แล้ว ฝึกคำตายก่อนตาย การใช้ชีวิตไม่หลงยึดติดยึดมั่น ให้มีมรณาณุสติกำกับใจกายมิให้ประมาท และ... เพียรวาดวงชีวี ให้ใช้เวลาทุกนาที กับลมหายใจนี้ที่พลีพร้อมยังประโยชน์ เพื่อผองชนคนทุกข์ทนยาก อีกมากมายนัก ที่เกิดมา เป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ให้รู้ซึ้งถึงค่าคำล้ำเลอเลิศ *ปาฎิหารย์รักมหัศจรรย์รอ* มาโบกโบยความงาม แลมาสอนให้เชื่อมั่นศรัทธา รู้ค่าแห่งความงามความดีพลีจิต อุทิศชีวิตเพื่อแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง.. ที่เราผองได้พากันหยัดยืน..ในผืนดินอันงามอุดม ทั้งด้านจิตวิญญาณและทรัพยากรธรรมชาติ ราวฟ้าบันดาลสวรรค์เมตตา นวลบุญ... รัก..*กระท่อมพิมานสรวงแสนขวัญ* ที่ราวสวรรค์เรียบง่ายลอยลงมาเยือนหล้า บ้านป่าบ้านไพร ที่มาสอนให้เข้าใจ ถึงวิถีงามแห่งการพึ่งพาพึ่งพิง ได้เอนอิงอ้อมจิตอ้อมใจไปกับธรรมชาติงาม รู้รักความพอดีพอเพียง ทุกสิ่งภายนอกในโลกนี้ก็เพียงแค่นี้แค่นั้น หากจิตใสภายในรู้อิ่มทิพย์อิ่มฝันอิ่มสุขอิ่มงาม ก็ราวอัญมณีพร่างพราว ไร้ความต้องการมายาวัตถุใด มาต่อเติมมาเพิ่มสุขเพียงภายนอกอีกต่อไป ที่แค่หลอกให้หลงยึดมั่นถือมั่น หลงฝันหลงเพ้อละเมอวนว่ายในวิบาก เทวดา..เดินดิน...ที่เธอแสนรัก สร้าง*กระท่อมทับแห่งรักนิรันดร์นี้*ด้วยน้ำพักน้ำแรง ด้วยแรงรักภักดีที่เธอแสนภาคภูมิปิติ ที่เขาบอกชั่วชีวิตนี้ เขามีเธอเท่านั้น ที่จะจำตราติดตรึงไปตราบชีวิตจะหาไม่.. ที่ช่างแผกคิดพิเศษพิสุทธิ์นัก กระท่อมไม้ไผ่หลังย่อม มุงด้วยจาก ที่ภาคย์คนดีที่แสนรัก เพียรเลือกใบจากแต่ละใบด้วยตัวเขาเอง ก่อนที่ผู้เฒ่าในหมู่บ้าน ผู้แสนอารี รับปาก เต็มใจทำหลังคาจากให้กับเขา โดยไม่รับค่าตอบแทนแม้แต่บาทเดียว ไม้ไผ่ที่เรียงรายขนาน ไปกับสายน้ำที่หล่อเลี้ยงหมู่บ้านแห่งนี้ น้องชายคนดีหัวใจซื่อ ที่เขาแสนถูกชะตา อาสาตัดให้เขา และ ลำเลียงมาส่งให้ถึงกระท่อม โดยให้ญาติช่วยกันแบกไม้ไผ่มาส่งให้ถึงที่ นวลบุญ รำลึกด้วยน้ำตา วันที่...ภาคย์โอบกอดเธอไว้ในวงแขนอันแน่นหนัก ด้วยรักภักดี และกระซิบริมหูว่า คนดีครับ... ผมจะสร้าง *กระท่อมรักนิรันดร์ที่นี่นะ *ชื่อพิมานสรวงแสนขวัญ* เพราะผมรู้ดีว่าคุณต้องชอบที่นี่ คนดีรู้ไหมที่นี่ มีแต่ผู้คนเอื้ออารีเอื้อเฟื้อแบ่งปัน ระหว่างกันภายในหมู่บ้าน ใช้ทรัพยากรธรรมชาติร่วมกัน หากไม่ใช่สักแต่ว่าใช้ พวกเขายังช่วยกันอนุรักษ์ฟื้นฟู ดูแลเพื่อเก็บรักษาไว้ให้ลูกหลานต่อไป ยอดรัก มองที่โค้งฟ้าสิครับ งามนักงามหนา ยามวสันต์ลา ฟ้าใกล้ค่ำ หรือ... วันที่บุหลันลอยดวงอวดอรชรอ้อนสองเรานะดวงใจ ที่เราจะประคองเคียงกันชี้ชม บนเปลยวนหน้ากระท่อม ที่ผมจะผูกไว้ให้เราสองได้เบียดซุกแอบอกอุ่น อิงแก้มแลกหอมให้แก่กันและกัน เป็นระยะยามคลอเคลียเฝ้ามอง คนดี..ดวงใจ ผมรู้นะครับ คุณรักสถานที่สงบ สันโดษ เรียบง่าย ซึ่งเต็มไปด้วยความงดงามแห่งวิถีธรรมชาติ คนดี..ครับ ฝันของยอดรักยอดดวงใจของผมกำลังจะเป็นจริง คือสิ่งที่ผมพลีได้เพื่อคุณยกเว้นดาวเดือน ผมจะสร้างกระท่อมนี้ ที่ไม่มีพื้น เป็นไม้ หากใช้ทรายละเอียดเป็นพื้น ที่ผมจะหาบหามาเองจากแม่น้ำก่อนใส่ ด้วยตาข่ายสีน้ำเงินชนิดละเอียด เพื่อให้ได้เม็ดทรายละเอียดที่สุดเท่านั้น ก่อนโรยกรวดไว้เต็มพื้นกระท่อม และ... ผมจะบรรจงเรียงหินกรวดมนจากแม่น้ำ ที่เช้าตรู่ทุกวัน ผมจะไปเดินลุยลำธารน้ำใส เพื่อคัดเลือกหินกรวดมนแต่ละก้อน ด้วยหัวใจละเอียดอ่อน ที่ผมจะวางเฉพาะจุดที่เป็นทางเท้าสำหรับ เดินในกระท่อมเท่านั้นครับคนดี นวลบุญ.. เศร้านัก..! หากในวันนี้เธอรู้ดี คืนวันแสนดีแสนรักระหว่างกัน ที่ได้ผูกพันถักทอ ด้วยรักด้วยเข้าใจก็เกินมากพอ ที่จะตราจำหวาน ให้เธอทบทวนด้วยความงามความภาคภูมิใจ ในรักอันแสนยิ่งใหญ่เหนือคำบรรยายนี้ ที่เธอแสนโชคดี... ได้พบได้รักได้ภักดี ได้มีคืนวันที่แสนดีแสนงาม ยามเคียงข้างประคองได้ใช้ชีวิตร่วมกัน คืนวัน.. ที่มีแต่คำหวานคำรัก เฝ้าคอยทนุถนอมห่วงใยกันและกัน ปันแบ่งทั้งทางโลกทางธรรม เพื่อน้อมนำชีวิต ให้งดงามเตรียมผ่านภพภูมิรักนิรันดร์ มิพัก.. พรากจากแล้วจากเล่า รักแล้วรักเล่า เฝ้าแต่โหยหาคร่ำครวญ ยามอีกฝ่ายจากไปไม่หวนคืนกลับมาอีก... ยอดรัก นวลบุญ..กำลังหลับตา และในเวิ้งฝันอนันตกาล นวลบุญ พาร่างตัวเองไปเคียงกับคุณแล้ว *ในดอกบัวแก้วนิรมิตแสนงามจิตงามใจ* สองดวงใจคงมั่น*หลอมรวมรักภักดี* แล้ว ก้มศิระลงกรานกราบ เบื้องหน้าพระพุทธองค์ ด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้งปิติเกษม พร้อมกันแล้วนะบัดนี้ ก่อนที่จะหันมายิ้มหวานฉ่ำเย็น ให้แก่กันและกันนะยอดรัก *ในอ้อมภักดิ์แห่งรักนิรันดร์* *ในนามแห่งรักนี้* ที่จะไม่มีวันพรากลากันอีกต่อไป ตราบนานแสนนาน ตราบจนชั่วกาลกัปป์กัลป์...ที่มิมีวันจะสิ้นสลายลา! http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=200 ในฝัน ทูล ทองใจ : : Key Dm หากฝันว่าฉันและเธอ ละเมอความรักร่วมกัน ทุกๆ วันแสน สุขฤทัย หากความรักนั้นหนักเหลือ แนบเนื้อเชื้อ รักดังไฟ ฉันขอตายบน ตักนาง หากเราได้รักร่วมกัน ผูกพันกระสันแน่นเหนียว ขอรักเดียวไม่ จืดและจาง หากเป็นดั่งเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่ขอห่าง ขอรักนางเนื้อนวลแน่นอน มอบ ใจ และกาย ทุกสิ่งมั่นหมาย ถึงตัวตายไม่คลายรักก่อน สู้ ทน อ้อนวอน ยอมฝันแม้ยามหลับนอน ทนกอดหมอน นานมา หากฝันฉันไม่หลอกหลอน ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง สมดังปองใจปรารถนา หากเป็นดังเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่นำพา ขอบูชาน้องนางแน่นอน หากฝันฉันไม่หลอกหลอน ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง สมดังปองใจ ปรารถนา หากเป็นดังเช่นที่หมาย จะตายฉัน ไม่นำพา ขอบูชาน้องนางแน่นอน...
พุด 29 ม.ค. 2548 12:24 น. - ID 70193 
2635
14
0
29 มกราคม 2548 13:29 น. - comment id 416585
ภาพประกอบงานนี้นะคะ จริงๆต้องเป็นกระท่อมติดดินถวิลไพรกว่านี้ค่ะทว่าทุกภาพงามที่พุดแสนรัก ยังเซบไม่ได้ค่ะ คอมพุดไม่สบายค่ะ เป็นไข้ใจประท้วงเจ้าของที่ใช้งานหนักค่ะ อาการน่าเป็นห่วงแบบกู่ไม่กลับแล้วละค่ะ เลยทำให้งานพุดทุลักทุเลมากระยะนี้ ไม่ชินมือ ไม่ชินคีย์ไม่ชินขีวิตเลยค่ะช่วงนี้ จึงขออภัย ที่ไม่ได้มาฝากความคิดถึงซึ้งทรวงถึงใครเลยค่ะ และแม้นกระทั่งไฟฝันพร่างไสวมากมาย ที่มีแสนรัก อยากรจนาออกมามากมายล้นใจ ก็ยังต้องรอเวลาเทออกมาเลยค่ะ ทุกคนดีที่แสนรัก ด้วยรักขอบคุณ และแสนคิดถึงคะนึงหาค่ะทุกดวงใจน้องพี่
29 มกราคม 2548 13:55 น. - comment id 416589
ขอให้หายเหนือยไวไว... ขอให้หายจากไข้ใจนะคะ
29 มกราคม 2548 19:53 น. - comment id 416698
มิมีวันพรากจากกัน ดีค่ะ ดี อิ อิ..
29 มกราคม 2548 20:55 น. - comment id 416742
เป็นความรักที่แสนบริสุทธิ์ แฝงธรรมะให้คิด เพลงนี้ก็ชอบฟังค่ะ แต่เป็นมนต์สิทธิ์ร้องนะคะ
29 มกราคม 2548 23:03 น. - comment id 416797
คอมอ้อมก็ป่วยบ่อยเหมือนกันค่ะ อยากโล๊ะทิ้ง แต่ก็ ยังจนอยู่ สวัสดีพี่พุดค่ะ
30 มกราคม 2548 02:27 น. - comment id 416840
ในนามแห่งความรัก ต่างคนต่างที่มาไม่เคยรู้จัก แม้มิเห็นพักตร์ ก็ยังฝังใจสิเนหา ชะรอยเป็นบุญกรรมเก่า ชักนำสองอุรา ดั่งร้อยบ่วงวิญญาณ์ไว้ด้วยกัน ในนามแห่งความรัก เพียงภักดิ์ใจหมายมั่น สัญญานั้นจะผูกพัน ข้ามบรรพ์ มิลืมเลือน
30 มกราคม 2548 03:14 น. - comment id 416845
:]
30 มกราคม 2548 09:29 น. - comment id 416894
When Im dead Dont cry my dear If youre remember Im stay here สิ้นชีพ มฤตา อาสัญ หยุดพลัน โปรดอย่า ร่ำไห้ เพียงจาร สลักซึ้ง ตรึงใจ จักเคียง ชิดใกล้ ชั่วกาลป์ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
30 มกราคม 2548 19:14 น. - comment id 417114
รักรังที่แสนหวาน จินตนากาลที่หลุดโลก อย่าได้ไหวหวั่นโยก ขอโชคดีดำเนินมา
30 มกราคม 2548 20:18 น. - comment id 417172
ในนามแห่งความรัก อันประจักษ์ในความหมาย งดงามเกินบรรยาย ชีวิตทั้งหลายได้ชื่นชม :]
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:44 น. - comment id 418641
-คิดถึงครับ :]
5 กุมภาพันธ์ 2548 17:00 น. - comment id 420790
ผิดพลาดไม่เข้าหน้าส่วนตัวเลยมาเก็บไว้ที่นีค่ะ สิ้นแสงสรูย์มิสิ้นสายขวัญ พุดพัดชา http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3337 ฟ้า...ใกล้สาง..สว่างแล้ว... อุษาวดี..แก้วค่อยๆคลี่แย้ม แต้มขอบฟ้าทิศตะวันออก ที่เริ่มงามพราวราวเรียวรุ้ง ให้ทั่วท้องนภางค์กระจ่างสว่างแล้ว แสนบรรเจิดเพริศแพร้วจรัสจรุง พร้อมเสียงไก่ขัน และเสียงหวานแว่วแผ่วเศร้าจากดุเหว่าไพร ดวงดอกไม้ทุกถิ่นที่ถิ่นไทย รายรอบกระท่อมวิมานไพรวิมานดิน กำลังค่อยๆคลี่กลีบเช่นเฉกกัน เพื่อพากันเริงร่ายรำฟ้อน อ้อนรับหยาดละออละอองน้ำค้างแก้ว รับดวงทิวากร.. ที่จะกลับมาทายทักเยือนแย้มโลกหล้า..อีกคราแล้ว ทั่วพสุธาไทยพสุธาทอง... ดวงบุหลันจันทรา... อวดองค์อรชรทรงกลดหยดหยาดหวาน หว่านมนต์เสน่หา ให้สายแสงสรวงราวน้ำผึ้งรวงลงมาทาบทา ร่างหญิงหนึ่งในเตียงโบราณ ผ่านมุ้งม่านลูกไม้สีขาวที่ถูกตลบไว้ แล้วรัดร้อยด้วยเกลียวไหมแพรสีทอง ร่างงามนั้นนอนนิ่งนอนหนาว ราวรอรับน้ำค้างพราว ไปด้วยกัน กับจันทราดวงงามดวงค้างฟ้า กับดาวที่ส่งแสงทั้งริบหรี่รุบหรู่.. ที่ทั้งดูสุกใสสกาวพราวพร่าง กระจ่างใจจนเต็มอ้อมฟ้าอ้อมฝัน ราวสวรรค์สรวงวะวิบวับงามจับตาจับใจ ที่แสนเงียบงามนิ่งงันสงบสุข กับหมองนวลมวลหมู่เมฆหม่นเทาทึม ยามแลลอดทอดตาผ่านทิวไม้พรายแฉก จะเห็นคลื่นฝันรัญจวนแหวก ว่ายเวิ้งฟ้าเคลื่อนคล้อยลอยควะคว้างคลี่คลุม เต็มผืนฟ้าสีกำมะหยี่ที่แสนงามแผกเป็นยิ่งนัก ผ่าน...ม่านสวยแสนรัก ฝืมือธรรมชาติถักทอ ลายจำปีลั่นทมลายลูกไม้ลายดอกแก้ว ที่กำลังหอมพรายพร่าระร่ำรินรส ส่งกลิ่นหวานหยด ให้กรุ่นแกล้มแกมแก้มหอมที่กำลังนอนนิทรารมย์ ฝันดีให้พลียิ้มบนฟูกขาวนิ่ม และกับกลิ่นดวงดอกไม้ริมหมอน..ริมชายคานะราตรีนี้ ผ้าม่าน...ผืนที่..พร่างกลิ่นได้ ที่คงมีผืนเดียวในโลก ที่เจ้าของดวงใจไหวโศกใช้ใจรักละมุน หว่านเพาะก่อกอฝันพลันพลีด้วยน้ำใจรักรดรินนานปี ก่อนกลาย มาเป็นม่านฝันผืนนี้ ผืนที่แสนหวานลายสวย ลายที่ชื่อตามดวงดอกไม้ในผืนไพร ที่.. มากดวงดอกใบลายพร้อยพร่างพริบวะวิบวับ แค่ใช้ดวงใจรัก ถักทอพร่างเพียงนั้นให้เกิดดอกนวลพราวแพร้ว ให้หยัดยืนโปรยปรายผลิดอก มาหยอกล้อแสนรักแสนหวงมานานปี ที่หากใครมีใจดวงรักงามพันธุ์ฝันไพรงามใจก็ถักทอไม่ยากเลยค่ะ ที่จนถึงวันนี้สีก็ยังไม่ตก ยังให้สีเขียวไพลเขียวพร่างเขียวไสวสว่างสดแจ่มแฉล้มหวาน ทุกทิวาวารราตรีขวัญฝันฝันฝัน...ทุกวสันตฤดูทุกฤดีกาล ทุกโมงยามที่ยังมีอุทัยโลกหมุน และ ไม่ว่าโลกจะกรุ่นโกรธเกรี้ยว ลงโทษคนบนผืนโลกไปในทิศทางใด ให้โศกเศร้า...ไหวครวญหวนไห้ ดายเดียว...เปลี่ยวเหงา..เบื่อหน่าย.. ก็ยังสอนให้รู้รักธรรม ธรรมชาติไพรนานาพรรณ มีพลังหวังรำลึกรู้ดูโลกเป็นเห็นงาม และเพียรรู้รำงับดับสิ้น อาลัยเทวษถวิลเพียงไม่นานที่ผ่านมากระทบ เสมอเสมือนหัวใจดวงน้อยน้อยนิดนิด ลิ่วลอยควะคว้างอยู่ท่ามกลางทะเลโลกย์ลำพัง อย่างเหนือโลกรู้ดับทั้งโศกสุข ที่ปล่อยให้รุกล้ำก็ไม่นาน ก็ให้วางว่างเป็นระยะๆได้ สอนมิให้ไหวครวญรำพันท้อแท้ ราวหยัดยืนร่างทรนงคงมั่น เฝ้าปลอบขวัญปลอบประโลมใจ สอนสัจจะให้เจ้าของวิมานไพรวิมานดิน มองเห็นธรรม..ในธรรมชาติ ยามนอนนิ่งๆดู..และฟังนกเขาขันคู ราวคู่ใจคู่จิตคู่ชีวิตนี้มานานปี อันคือธรรมดาๆชีวิต ที่ทุกจิตทุกชีวิตหนีไม่พ้น เมื่อยังวนรับวิบาก รอยกรรม...รอยเกวียน รอยรักรอยหวังรอยหวานรอยรานโศก เมื่อโลกและชีวิตยังมิอาจจะหยุดหมุนหยุดนิ่ง เพื่อสรรสร้างพลังทำความดี จนกว่า วันหนึ่งไม่นานนี้ที่ลมหายใจและโลกนี้ จะดับดวงสิ้นตามกันไปไม่ข้างใดก็ข้างหนึ่ง สอนไม่ให้หลงไหลยึดมั่นถือมั่น รำพันอาลัยอาวรณ์ อยากย้อนมาหวนคืนมาเกิดใหม่เกิดพบระทมทุกข์ทับ.. จนกว่าจะดับสิ้นไม่เหลือรอยอีกสักกี่ร้อยชาติเล่าละหนอ .............. ร่างงาม.ค่อยๆลืมตาอย่างช้าช้า ราวถูกปลุกด้วยเสียงกระซิบในนิมิตฝันอันแสนดี ด้วยคำอ้อนอันแสนอบอุ่นอ่อนหวานอ่อนโยน *ยอดรัก..จงจ้องมองบุหลันจันทร์งามทอแสงสิครับ กำลังเยี่ยมวงพักตร์ทายทักเราสอง..นะดวงใจ.. ดวงสิตางค์กระจ่างอำไพ ราวดอกไม้แก้วดอกไม้เพชรแพรวประภัสสร์ ยอดรัก..สักพักค่อยๆลุกจากเตียงนะจ๊ะ แล้วอย่าลืมคลี่ยิ้มหวานหวาน จากงามจิตงามใจจากสายใจสายใยรักแห่งเรา รับสายแสงจันทร์ สาดแสงทอง ส่องแสงธรรม จากธรรมชาติจันทร์นะที่รัก.. แล้ว จงพักจิตพักใจนิรมิตจับรำลึกรู้ ถึงบุญ ถึงคุณพระยอดรัตนตรัยในมโนนะครับคนดี ให้วางงามระยับจับไว้ในดวงจิต แล้ว เพียรอธิษฐาน ให้มวลทุกสรรพชีวิตในหล้าโลก จงได้รับพลังไสวพร่างสว่างเย็น ใน*ราตรีจันทร์วันเพ็ญบุญนี้*ไปพร้อมกัน ดับความร้อนรุ่มมายา ให้มีดวงตาธรรมดวงตาทอง ส่องภายในดั่งอัญมณีเพชรพราว ก่อจรัสพร่างส่องกระจ่างนำทางใจ นำทางชีวิตสถิตทอดไปเป็นนิรันดร์ ให้ดวงตามองเห็นธรรม ในธรรมชาติ.. ให้รู้หวังวาด ปันแบ่งความฉ่ำเย็นในราตรี ให้มองดูดาวดวงทิวาวันแล้ว มิสิ้นฝันสิ้นหวานสิ้นหวัง ให้มีพลัง ให้เรียนรู้รักษ์โลกนี้ ที่ให้พสุธาไทยพสุธาทองแห่งผองเราได้หยัดยืน มาอย่างยาวนาน ได้พานพาเราทุกดวงใจ มาพบ*ยอดพระรัตนตรัย* ดั่งมงกุฎคุ้มใจคุ้มจิตคุ้มเกล้า คุ้มค่าที่ได้เกิดมาในร่มเงาแห่งพุทธทวีป...นี้ ที่ช่างแสนดีแสนมีกุศลผลบุญ ที่ช่างงามนักงามหนา หามีไม่แล้ว...ที่ไหนในหล้าโลกนี้นะคนดีนะดวงใจ ให้ ตระหนักถึงค่า..ดิน..น้ำ ลม..ไฟ หัวใจดวงธรรมดวงทอง ดวงผ่องผุดพิสุทธิ์งาม ที่มิว่าจะเกิดมาจากดินไหนดินใดในทุกธุลีหล้า ก็แค่ให้ค้นหาค่าคนค่าคำ เพียรพาร่างจิต ไปพบพระธรรมนำทาง แล้ว เพียรนำมาประดับร่างใจให้สวยใสแสนงาม ให้คืนพร่าง*พรสวรรค์กวี*.. แด่ผองชนบนผืนดินทองแผ่นดินธรรมนี้ ให้คิดดี คิดได้ คิดให้ คิดเป็น คิดเมตตาปรานี.. มีน้ำใจใสสวยใสเย็นตลอดไป เป็นนิรันดร์รักในทุกดวงใจทุกคนดี ที่ เราสามารถเนรมิตรลิขิตโลกหล้า ฟ้าดินอินทร์พรหมยมพยา อนันตจักรวาลว่างเวิ้งเกินคณานับนิรพาน ที่..พึงเพียรค้นหา หากมีศีลศรัทธาบริสุทธิ์ก็จงอย่าหยุดท้อ เร่งสมาธิเพียรภาวนา ก่อปัญญาชัดฉายฉานโชติช่วง ราวรวงดาวมะลิแก้วหลั่งริน มิสิ้นสายจากพระโอษฐ์งาม นามพระพุทธองค์ ที่ทรงรับเราทุกดวงใจไว้ด้วยน้ำพระทัยมากเมตตา ที่ปรานี้ลูกๆทุกร่างอย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง เพียง.. ขออย่าสิ้นหวังอย่าสิ้นเพียร ให้เดินตามรอยธรรมรอยทอง ที่รอคุ้มภัยคุ้มเกล้าคุ้มทุกดวงชีวิชีวิต ที่ หวังฝากสนิทรักนิรันดร์ในอ้อมหัตถ์แห่งพระองค์ ผู้ทรงใช้เวลานานแสนกัปป์กัลป์ ด้วยความเพียรพยายาม เพื่อพลีร่างทุกข์ค้นหาทางอริยสัจจ์ อันคือสัจจะธรรม แห่งความหลุดพ้นทุกทุกข์รัก ที่มวลมนุษย์แบกหนักจนไหล่ล้า จนดวงชีวาชีวีต้องวนว่ายวิบากนี้มิรู้สิ้นรู้จบ มีแต่ทบทุกทวีถ้วนหน้า หากมิรู้ค่าคำว่าวาง ว่าง ให้กระจ่างจิต ยังหวนไห้ถวิลสนิทเนาในเพรงกรรม..ย้ำรอยวนว่าย ที่กระหน่ำซัดส่ายมาสอนใจว่า *เวลาโลกเลว..คนเลว*เหลือน้อยลงทุกที รอฟ้าพระศรีอาริยเมตต์ไตรย์มานำทาง และให้ฟ้าสว่างโรจน์อีกหนอีกครา พร้อม กับกวาดเหล่ามวลมิจฉามนุษย์นับพันล้าน ให้กลืนหายกลายเป็นธุลีหล้า ให้ฟ้าดินลงโทษ เหลือเพียงตำนาน... แห่งความเศร้าแสนเศร้า ดายเดียวแห่งโลกแลผืนดิน สิ้นสูญสัตว์ป่า ...... ฟ้าคงเป็นสีเลือดแดงก่ำราวทับทิม สิ้นสายน้ำระรินไหลพร่างฉ่ำเย็น พฤกษ์ไพรคงกลายกลับเป็นทะเลทราย ท้องทะเลร่ำไห้ครางครวญ คลื่นม้วนตัวตลบพิโรธถึงฟ้า.. มวลมัจฉาลอยเป็นแพแพ้พิษเคมีในอากาศ ดวงดอกไม้ไพรพิไลพิลาสสักดอกหามีไม่ ดวงฤทัยรัก.. จักแหลกสลายพรายพลัดพราก น้ำคำหยาดคำหวานหายสิ้น โลกสิ้นแสงสูรย์แสงจันทร์ ฝันขวัญทุกข์สุขกระดอนกระเด็น เว้นว่างร้างไร้บทกวี พลีหอมพร้อมหวานจารจารึกรัก... ......... แค่คิด ก็ช่างน่าเศร้านักแล้วใช่ไหมยอดดวงใจกวีไทยกวีธรรม นะลานฝันลานทองแห่งผองเรา ที่ ต่างมีเงางามพรสวรรค์พรแสวง ที่น่าจะหันกลับมาปันแบ่งสิ่งงามในหอมห้วงหัวใจ ให้ไสวพร่างสว่างเย็น ดับจิตร้อน... ผ่อนเพลาให้โลกใสละมุนกรุ่นงามไปด้วยนิยามแห่งความรักสามัคคี กันฉันท์น้องพี่ ที่ควรมีเมตตา ใช้ดวงตาทอง มองเห็นทุกสรรพสิ่งด้วยความรักแลยุติธรรม มิห้ำหั่นทำร้ายใคร ไม่มืดบอดหยาบไร้ มีเพียง.. งามดวงใจที่แสนดี ที่รู้นิ่งรู้วาง รู้ปล่อว่าง เฝ้าคอยลิขิตสิ่งสรรสร้างทางงามแท้ให้กำลังใจพลังใจ ที่ ฟ้าประทาน... สวรรค์ดาลดล ให้มีกมลรักธรรม รักธรรมชาติ และบทกวีกาพย์กานท์กลอน หวานหวัง ให้สร้างพลังใจ เพื่อทำสิ่งแสนดีแสนงาม ให้เพื่อนผองน้องพี่ทุกคนดีที่แสนรัก ก่อนวันตะวันแห่งดวงชีวี จะลับลาพาร่างอนิจจังอนัตตา น้อมคู้เหลือเพียงผงเถ้าธุลี คืนสู่พื้นปฐพีสายน้ำปรายโปรย ไร้ร่องรอยตัวตนกมลฝันฝัน อันยึดมั่นถือมั่นมิได้เลยในชีวิตนิดน้อยนี้ ที่ผัดเพี้ยนพญามัจจุราช มิได้สักวันสักตัวตนสักตัวคน เมื่อยามถึงกาลเวลาอำลา มาเยือนมาเตือนนาทีพรากจากไกล ไปตราบชั่วนิจนิรันดร์อนันตกาลแห่งเรา.. คนดี.... ยอดรัก.. แค่ระยับไหวแห่งงามจันทร์.. *ชิมบุญ*..น้องนางที่นอนในเตียงโบราณ ยังค้นพบธรรม ธรรมชาติ มาสอนสัจจะธะรมสัจจะใจ ให้ไหวครวญได้ถึงปานนี้นะคนดี แล้ว.. หวังมินานช้า นางเอกคนดีที่ชื่อ*ชิมบุญ* ที่กำลังเพียร เพื่อพานพบพาทางธรรมทางทอง ทางงามส่องนำทาง ทางสายเส้นสีขาวที่จัก... พราวพร่างสว่างว่างวางงาม... แสนกระจ่างใจไสวสว่าง..สะอาด..สงบ.. ให้ได้พบสัจจะจริง ที่จริงเสียยิ่งกว่าจริง หลอมรวมกันไปเป็นดวงเดียว..ตราบวันตาย ให้รู้นิ่งรู้รำงับ ดับทุกข์ทุกรักในทุกทุกสรรพสิ่ง และ คงงามยิ่งกว่างาม ยิ่งกว่าเส้นทางรัก ทางโลกทางกิเลส ที่มากเหตุก่อกรรมทุกข์ใจ ให้หวั่นไหวเร่าร้อนนอนสะดุ้งฟุ้งฝัน เผาไหม้ไหวหวั่นฝันครอบครองนวลเนื้อนวลใจ ที่จักหวานโรย โปรยด้วยกลีบกุหลาบแค่ชั่วครู่ชั่วคราวชั่วคืน หากทว่ามิใช่จะหวานชื่นตลอดไปได้เสียที่ไหนเล่า เมื่อสวาทหายคลายสุข ก็คือหนามทุกข์คอยทิ่มแทง มิหวานชื่นฉ่ำเย็น มิหวานว่างร้างไร้ รสใด จะมีก็เพียงแต่รสใสแห่งน้ำพระธรรม อันคือน้ำอมฤตงามล้ำเกินกล่าวแล้ว และ ในวันนั้นขอทุกคนดีได้เอาใจช่วย นางเอกคนใหม่ในนาม..*อิ่มบุญ* นะคะทุกคนดีทุกดวงใจ ให้พระเอกในดวงใจแสนรัก มารับไปสู่ว่ายเวิ้งฝันนิรันดร์รักภักดิ์พลี ที่หวังฟ้าคงปรานี ดินคงใจดี และ พรหมคงดลบันดาล ให้พบจบรักที่เหนือโลกย์โศกสุข หยุดลงตรงคำว่า..พอ.. ขอเพียงคู่เคียงกันพบพระนิรพาน แม้นจะนานแสนนาน สักกี่กาลกัปป์กัลป์..ก็มิหลงขวัญหลงเพียร.. ด้วยดวงใจใสงามดวงนี้ที่ดั่งอัญมณีไพร ที่ขอขอบคุณสวรรค์ที่มอบพลีพร ให้น้องนางบ้านไพรบ้านนานี้ ได้เกิดมากับ งามดวงใจใครจะรู้นี้ ที่ขอแค่มีนวลใจใสงามหวานละมุนรู้ให้รู้รักภักดี ดั่งมีเนื้อนาบุณย์นะบ้านภายใน และ ขอสว่างใสนำทางทั้งตนเองและผองชน ให้พบพรหมลิขิตหอมพร่างสว่างไสวโรจน์ ไปพร้อมกันนะน้องพี่ นะทุกดวงใจในลานฝันลานจันทร์ ลานจิตลานนิรมิตงามแห่งนี้ ที่แสนรักเอยแสนรักในกมลนี้ จนตราบวันตายค่ะ ************************************* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3337 คู่ทาษ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Fm ขอครวญคำ ข้ามฟ้าลอยมาแด่เธอ น้ำคำวอน คลั่งเพ้อละเมอจากใจ รักเราสอง สัมพันธ์ แต่รักนั้นอยู่ไกล เฝ้าหลงอาลัย ร้องครวญไป ฝากหัวใจลอยล่อง ขอปรานี พี่หวัง จงฟังพี่ครวญ เสียงในใจ ไห้หวล รัญจวนหม่นหมอง รักเราเอ๋ย แม้ไกล แต่หัวใจประคอง พี่หวัง ใจปอง เนื้อนวลทอง ใฝ่รักปองบูชา เป็นกะลาให้ถือ แม้เธอคือขอทาน เป็นบัลลังก์ตระการ แม้เธอเป็นนาง พญา เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา เป็นวิมานผ่านฟ้า แด่เทพธิดา นงคราญ รัก เราเป็น เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ ให้สองวิญญาณ สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน เป็นกะลาให้ถือ แม้เธอคือขอทาน เป็นบัลลังก์ตระการ แม้เธอเป็นนาง พญา เป็นโลงทอง รองรับแม้ดับชีวา เป็นวิมานผ่านฟ้า แด่เทพธิดา นงคราญ รัก เราเป็น เช่นเหมือนดาวเดือน เด่นตา แสงเรืองรอง ส่องฟ้าอาภาเบิกบาน แม้ชีพสูญลับไป แต่รักไม่แหลกราญ ให้สองวิญญาณ สิงสราญ อยู่วิมานดาวเดือน... Poem ID : 70183 - ผู้ชม 80 ผู้ตอบ 8 Written by : พุดพัดชา Posted by : Source : ตั้งใจจะลงอีกเรื่องค่ะในนามแห่งความรักหากทว่าคงต้องรอพรุ่งนี้นะคะ Date - Time: 28 ม.ค. 48 - 23:35 Note : ด้วยรำลึกรักทุกดวงใจค่ะ E-Mail : talay84@hotmail.com URL : http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3337 ICQ : - ส่งให้เพื่อน เพจ-มือถือ เก็บหน้านี้ไว้ Bookmark แจ้ง Admin ความคิดเห็น : กำลังรอเปลี่ยนภาพค่ะ งานที่ตั้งใจลง ลงไม่ได้ค่ะ รอพรุ่งนี้นะคะ*ในนามแห่งความรัก*ค่ะ จาก : พุด..ภาคทนทายาดค่ะ รหัส - วัน เวลา : 423269 - 28 ม.ค. 48 - 23:38 ความคิดเห็น : ผิดพลาดค่ะไม่เข้าหน้าส่วนตัวเหนื่อยใจมากค่ะ ภาพเลยลงไม่ได้ค่อยกลับมาแก้ค่ะ จาก : พุด รหัส - วัน เวลา : 423278 - 28 ม.ค. 48 - 23:57 ความคิดเห็น : รักไปในธรรมชาติ องอาจต้านทานรับไหว เพราะรักเธอความงามใจ ยิ่งกว่างามไหนที่ใจเจอ ราตรีสวัสดิ์ จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร รหัส - วัน เวลา : 423284 - 29 ม.ค. 48 - 00:11 ความคิดเห็น : ฝากคุณพุดนะ http://www.dharma-gateway.com จาก : เพลงไพร รหัส - วัน เวลา : 423294 - 29 ม.ค. 48 - 02:57 ความคิดเห็น : ชิมบุญยังมิวายวาง ด้วยพลางมาพบจิบเบียร์ ความงามที่ไม่สูญเสีย โอ มายเดียร์เธอชิมบุญ ผมจิบเบียร์ เช้ามาไม่ทันแดดลามเลีย มารับแต๊ะเอียตรุษจีน สบายใจ จาก : สถานีสุกร ไม่ทันลงทะเบียน รหัส - วัน เวลา : 423295 - 29 ม.ค. 48 - 03:11 ความคิดเห็น : อิ อิ อ่านชื่อ แล้วก็นึกว่าใคร ที่แท้ ก็พี่พุดนี่เอง มาเพราะอีก แล้ว อิ อิ.. จาก : รหัสสมาชิก : 8434 - ลอยไปในสายลม รหัส - วัน เวลา : 423317 - 29 ม.ค. 48 - 10:09 ความคิดเห็น : :] จาก : รหัสสมาชิก : 10654 - ลักษมณ์ รหัส - วัน เวลา : 423381 - 29 ม.ค. 48 - 12:11 ความคิดเห็น : คิดถึงครับ..... แวะมาอ่าน จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( รหัส - วัน เวลา : 423746 - 30 ม.ค. 48 - 07:10
8 กุมภาพันธ์ 2548 20:24 น. - comment id 422274
หน้าส่วนตัว
เนื่องจากเข้าหน้าส่วนตัว
เลยนำมาเก็บไว้นะที่นี่นะคะ
*****
ด้วยลมหายใจแห่งความคิดถึง!
พุดพัดชา
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2421
ฝากลั่นทมจากกอมาพ้อรัก
ฝากจำปีภักดิ์รักแสนนานยังหวานหอม
ฝากสายหยุดมิหยุดรักให้ดมดอม
ฝากพะยอมพวงพราวมาเคล้าใจ...
ฝากทิวาราตรีที่หวานฉ่ำ
ฝากแก้วพร่ำพราวนวลตระการไหว
ฝากดอกรักม่วงละมุนกรุ่นกลางใจ
ฝากดอกใจดวงน้อยน้อยลอยละเมอ..
ฝากโมกหอมค้อมพวงพราวเศร้าคิดถึง
ฝากคะนึงในพุดซ้อนอ้อนคำเพ้อ
ฝากหทัยขวัญกลางกลีบกุหลาบรับจูบเธอ
ฝากดอกเก้อยังเผลอคอยในรอยรวง..
ฝากดอกท้อมาพ้อพราวไร้ใครห่วง
ฝากเข็มพวงสะกิดใจใครลาล่วง
ฝากดอกน้ำค้างพร่างใจใสหยาดทรวง
ฝากทุกดวงดอกไม้ช่วยร่ายมนต์...
ฝากดอกเสน่หาสวาทหวาน
ฝากพุดตานบานแย้มทุกแห่งหน
ฝากดอกสร้อยร้อยอักษราภาษากมล
ฝากรสสุคนธ์ดลใจใฝ่เฝ้ารัก..
ฝากบัวน้อยลอยชูช่อพ้อคำซึ้ง
ฝากตราตรึงตาลหวานปานจิตภักดิ์
ฝากดวงใจไหวหวั่นขวัญสิ้นรัก
ฝากคำทักทุกสายใจ..ในเรือนไทยในเรือนทอง..แห่งผองเรา!
...........................
ตรงข้ามมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมืองงาม
ที่มีสวนสวยบึงกว้าง
และ
สนามหญ้าแสนเขียวขจี
มีพรรรณพฤกษานานาพันธุ์
มีลั่นทมปลูกขนานไปกับสระเป็นระยะๆหลากสี...
ขาวนวลพราวเหลืองพราย แดง ชมพู
ราวสวนรุกขชาติ
ที่ดาระดาษด้วยดวงดอกไม้รายไหวรับสายลมร้อน
ที่นะบัดนี้อวดดอกดกสะพรั่ง
มองแทบเห็นไม่เห็นใบ
ทองกวาวเหลือเพียงแดงดอกโดดเด่น
ชูช่อพ้อฟ้ากระจ่างพร่างพรึบในพรายแดด
ไหนพวงแสดส้มจัดเปรี้ยวจิ๊ดแสบจิต
หากแสนให้ชีวิตชีวาแบบทะลุทะลวงใจ
แคร์ฝรั่งไสวสีนวลขาวแตะแต้ม
ดอกพราวเต็มราวกิ่งเต็มเรียวตา
พาให้โลกหวานแสนหวานยามแย้มเยือน
ราวโอษฐ์เอื้อนงามตามสีชมพูพันธุ์ทิพย์ระยิบพราย
พรมอมชมพูพริ้งเพริศ
พอกันกับชมพูอมม่วง
ของพวงดอกตะแบก
ที่แบกพวงห้อยย้อย
ราวแบกรักแบกรานแบกหวานโศกของโลกไว้อย่างยอมทน
เสมือนกมลของคนที่กำลังตกอยู่ในห้วงรักเหวลึก
ดวงดอกไล่โทนสีสนานสนุกอย่างลืมทุกข์อย่างลืมตัว
พากันประชันช่อแข่งคลี่กลีบหวานตระการ
เต็มอ้อมฟ้าด้วยความหวานละออล้อพราวพริ้ง
ทั้งชมพูสดชมพูอ่อน
อ้อนอวดองค์อรทัยราวแม่สาวบ้านไพรแม่สาวบ้านนา
ผู้มีหัวใจละไมละมุนหอมกรุ่นกลิ่น
มิสิ้นหยาดสายหวานแห่งธารน้ำผึ้งฝันน้ำผึ้งรักน้ำผึ้งภักดิ์
เสมือนบทเพลงอมตะ
ที่ถ่ายทอดถอดใจออกมาจากดวงใจสาวบ้านนา
ผู้แบกรักเหว่ว้า
แบกความดายเดียวเปลี่ยวเหงา
หลงรอเงาอ้ายผู้ลาลับเลือน
ให้สาวนาเห็นตะแบกงาม
ยามลงนาแล้วอดอาลัยอาวรณ์อ้อนอ้าย
ผ่านฟากฟ้ากว้างทางไกล
่ที่อ้ายทอดทิ้งสาวนาไปให้หลงนับวันรอคืนรอท่าอ้าย
ด้วยดวงใจหนาวเหน็บ
อ้ายก็ปล่อยให้โหยไห้สะอื้น
กับดาวเดือนราวมิรู้จำเดือนจำปี
กลับมา...
ทีร้านหนังสือ..สงบเงียบ
ที่บริการเฉพาะผู้ที่รักอักษรา
มีดวงตาภายในสวยใส
ชอบเที่ยวท่องพาจิตไปในโลกบรรณพิภพ
อันกว้างไกลมิมีขอบเขตที่สิ้นสุด
ที่พาให้พบ
ทุกจริงฝันมหัศจรรย์รักมหัศจรรย์นักในโลกนี้
ที่แค่ขยับปีกอิสรารัก
รับขวัญอันแสนมีพลังรื่นรมย์
กับสายลมบางเบา
กับหนังสือแสนรักแสนงามสักเล่มในมือ
ในเงางามเงียบ
ในเปลยวนริมฟากฟ้าทะเลขวัญ
ฤากับสายแสงจันทร์ทาบทอร่างให้มลังเมลืองงาม
มีแสงเทียนสว่างพอ
มีที่นอนขาวหมอนนวลนุ่ม
ฤากับโคมไฟอบอุ่นในคืนวันฝนตก
มีอ้อมอกใครคนดี
ที่แสนรักแสนภักดิ์ให้ออดอ้อน
ยามนอนอ่าน
แล้ว
พบคำแสนหวานซ่านซึ้งสุขใจ
จนอยากซุกร่างใจพิไรรำพัน
ปันแบ่งพลี
เททอดถอดใจไหวครวญตามค่าคำล้ำเลอค่า
ที่คือปรัชญาชีวิต
หรือธรรมะธรรมชาติที่พิลาสไสว
ให้รู้นำมาสอนใจ
นำทางชีวิตลิขิตให้รู้สรรสร้างเพียงสิ่งดีดี
พลีเพื่อแผ่นดินตราบจนสิ้นลมหายใจแห่งชีวีนี้
ที่แสนสั้นเสียนักแล้วนะเจ้าแก้วจอมใจ..ของกันและกัน
เราทุกคนดีดวงใจ
ผู้มีจิตใสพราวราวดาวเดือนดวงระยับ
ประดับปีกฝันอันแสนรื่นรมย์
ภิรมย์รสรักทุกบทกวีแลงานรจนา
ที่เราซึ้งค่าว่าคือพรสวรรค์
ที่จะหยิบสวรรค์มาสรรสร้างให้ทุกดวงใจไสวพร่าง
พลอยสว่างสงบพบกระจ่างพร้อมพลังปิติเกษม
ฤาว่าจักนำนรกหมกไหม้อเวจีมาพลีให้เมินหนี
มาให้ทุกข์ทุกคนดีได้ไหวทัน
มิพลันพาตัวไปเกลือกกลั้วมัวหมองครองกรรม
ทำให้ระทมทอดแทบหมดสิ้นใจจนตราบวันตาย
โลกบรรณพิภพ..
ที่รจนากันมิมีวันจบวันสิ้น
เรื่องราวมากมี
ทีเกิดในภพภูมินี้
ทั้งอินทร์พรหมยมพญาทั้งดินฟ้าลมไฟ
ทั้งไหวหวั่นวาบหวามทั้งยามทุกข์สุข
หากที่สุดแห่งการวนทุกข์
ทั้งอ่านเขียนคือรู้เลือกสิ่งดีเพียรพาปฎิบัติ
และ
มีเรืองราวมากมาย
ที่แสนหลายหลาก
ทั้งประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์
อาหารการกิน วรรณกรรม ท่องเที่ยว ปรัชญา
ธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ สถานที่
ทั้งธรรมะสอนชีวีชีวิต
ทั้งทุกสิ่งในหล้าโลกนี้
ที่กวีนักเขียนเพียรพยายาม
ใช้ทั้งพรแสวงพรสวรรค์
นำมาสรรสร้างปันแบ่งเพื่อผองชนให้ท่องเทียวไป
ในแดนจริงแดนฝัน
มิรู้สิ้นรู้จบมี
แต่ทบทวีคูณตามความใฝ่รู้ใฝ่เพียรใฝ่เขียนรจนา
ออกมาฝากโลกหล้าและนดีในดวงใจตราบวันตาย...
*******************************
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2421
ด้วยรักและผูกพัน
ธงไชย แมคอินไตย์ : : Key A
หากเราต้องจากกัน
จะเป็นด้วยเหตุใด
เก็บความคิดที่คล้ายกัน
กับความสัมพันธ์ ที่ดีต่อกันนั้นไว้
หากวันไหนที่เธอ
เกิดเจอะเจอทุกข์ภัย
หากเธอนั้นเดือดร้อนใจ
จะเป็นเรื่องใด ที่ทำให้เธอท้อแท้
ขอเพียงแต่เขียนมา
ขอเพียงส่งเสียงมา
จะไปหา จะไปในทันใด
จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ
ให้เธอหมดความกังวลใจ
จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป
ให้เธอได้ความสบายใจ
โปรดจงรู้ว่ามี
อยู่ตรงนี้อีกคน
กับชีวิตที่วกวน
จะมีผู้คน กี่คนที่เป็น มิตรแท้
ขอเพียงแต่เขียนมา
ขอเพียงส่งเสียงมา
จะไปหา จะไปในทันใด
จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ
ให้เธอหมดความกังวลใจ
จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอ จะรีบไป
ให้เธอได้ความสบายใจ
จิตใจยังพร้อม จะยินดี
กับรอยยิ้ม ที่เธอมี อยากเห็น
ยิ้มที่ชื่นบาน
อยากเห็น
จากเธอ
อยากให้เธอได้มี
สิ่งที่ดี เรื่อยไป
หากวันไหนเกิดทุกข์ภัย
โปรดจงมั่นใจ ฉันจะรีบไปในทันใด
จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ
ให้เธอหมดความกังวลใจ
จะไปในทันใด
จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป
ให้เธอได้ความสบายใจ
จะไปในทันใด
จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ
ให้เธอหมดความกังวลใจ
จะไปในทันใด
จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป
ให้เธอได้ความสบายใจ...
****************************
Poem ID : 70663 - ผู้ชม 157 ผู้ตอบ 18
Written by : พุดพัดชา
Posted by :
Source : -
Date - Time: 06 ก.พ. 48 - 19:43
Note : -
E-Mail : talay84@hotmail.com
URL : http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2421
*************************
ความคิดเห็น :
มีมากมายหลายหลากจากความคิด
ทุกชีวิตล้วนแล้วแต่สร้างสรรค์
จากก้นบึงซึ่งของความจาบันย์
ประดับฝันเรียงร้อยถ้อยภาษา
เพราะคิดถึงมาหามาถามไถ่
เป็นอย่างไรพี่พุดสุดใฝ่หา
กับเรื่องราวผ่านมาของเวลา
ชื่นอุราใช่ไหมบอกกันบ้างเออ
พี่ครับ หน้านี้ไม่เข้าหน้าส่วนตัวนะ
ผมเขียนไปแล้ว ถ้าโพสต์ ใหม่ก็ copy ที่ผม ตอบไปด้วยนะครับ ขอบคุณครับ คิดถึง หายไปนาน
จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร
รหัส - วัน เวลา : 428444 - 06 ก.พ. 48 - 20:26
*************************
ความคิดเห็น :
คิดถึง คุณ พุดพัดชา เป็นที่ยิ่ง
ห่างหายไปนาน..มิทราบว่าติดธุระอันใดอยู่ค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 428452 - 06 ก.พ. 48 -
20:50
**********************
ความคิดเห็น :
มาตาม...ลมหายใจ..ของความคิดถึง
คิดถึง..พุด!!
จาก : ภูฯ
รหัส - วัน เวลา : 428472 - 06 ก.พ. 48 - 21:27
***********************
ความคิดเห็น :
ลมหายใจ ..อันนี้ .. ห๊อม ..หอม ..
เรนไม่ยอม .. ให้ใคร.. มาใกล้..
ก็ ..กลิ่น..ละมุน.. ละไม..
หวานล้ำกว่าใคร .. กับ ลมหายใจ .. ที่งดงาม..
.. เรน คิดถึง .. พี่พุดพัดชา .. นะคะ ..
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 428516 - 06 ก.พ. 48 - 23:26
***************************
ความคิดเห็น :
มาอ่านงานหลากหลายแล้วทึ่งจริงๆครับ
แก้วประเสริฐ.
จาก : แก้วประเสริฐ รหัส 6104
รหัส - วัน เวลา : 428535 - 07 ก.พ. 48 - 00:15
*******************
ความคิดเห็น :
ยังเหมือนเดิมนะครับคุณพี่ เห็นปุ๊บ ก็รู้ปั๊บสไตล์ พี่พุดนี่ ได้อ่านกันจุใจไปเลย ;)
จาก : รหัสสมาชิก : 8530 - ม.ปณิธาน
รหัส - วัน เวลา : 428559 - 07 ก.พ. 48 - 00:45
*****************************
ความคิดเห็น :
พุดมากล่าวคำขอบคุณนะคะทุกดวงใจแสนรัก
พุด..มีภาระกิจทั้งทางโลกทางธรรมค่ะ
และคอมพุดเข้าไอซียู
พุดเลยลาพักใจไฟฝัน
ทีพร่างพราวราวดาว..ดวงดอกไม้มากล้น
ในดวงใจพุด..จนนาทีนี้
มิทราบจะเททอดถอดใจเอาเรื่องไหนมารจนาก่อนหลังค่ะไว้รอท่าอ่านนะคะ
หากหัวใจพุดเริ่มเข้าที่เข้าทางค่ะนะคะ
พุด..คิดถึงทุกดวงใจที่นี่มากค่ะ
ตกข่าวรักข่าวดี
งานงามๆไปหลายร้อยเรื่อง
คงต้องย้อยรอยรักอ่านกลับหลังค่ะ
ทุกคนดีที่รักแสนรัก
พุด..จะตอบคำทีละท่านด้วยซาบซึ้งใจนะคะ
จาก : พุด
รหัส - วัน เวลา : 428690 - 07 ก.พ. 48 - 12:25
****************
ความคิดเห็น :
มีมากมายหลายหลากจากความคิด
ทุกชีวิตล้วนแล้วแต่สร้างสรรค์
จากก้นบึงซึ่งของความจาบันย์
ประดับฝันเรียงร้อยถ้อยภาษา
เพราะคิดถึงมาหามาถามไถ่
เป็นอย่างไรพี่พุดสุดใฝ่หา
กับเรื่องราวผ่านมาของเวลา
ชื่นอุราใช่ไหมบอกกันบ้างเออ
พี่ครับ หน้านี้ไม่เข้าหน้าส่วนตัวนะ
ผมเขียนไปแล้ว ถ้าโพสต์ ใหม่ก็ copy ที่ผม ตอบไปด้วยนะครับ ขอบคุณครับ คิดถึง หายไปนาน
จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร
*****************
ซึ้งใจเกินกล่าวค่ะ
ทีทั้งคิดถึงห่วงใยพี่พุด
งานพี่พุดสองงานแล้วค่ะที่ไม่เข้าหน้าส่วนตัว
ตอนส่งก็ยังอยู่ในหน้าส่วนตัวแต่ไหงไม่เข้า
ช่างเถอะนะคะ
พี่พุดค่อยก๊อบไปเก็บไว้ในผลงานเรื่องอืนๆค่ะ
รักคิดถึงมากเช่นกันค่ะ
จาก : พี่พุด
รหัส - วัน เวลา : 428691 - 07 ก.พ. 48 - 12:29
ความคิดเห็น : คิดถึง คุณ พุดพัดชา เป็นที่ยิ่ง
ห่างหายไปนาน..มิทราบว่าติดธุระอันใดอยู่ค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
**************
พุดมีความสุขมากค่ะ
สุขมากๆได้ไปพักจิตพักใจและพักกายคะ
ทั้งในร่มธรรมและธรรมชาติค่ะ
จะกลับไปอ่านงานงามนะคะ
จาก : พุด
รหัส - วัน เวลา : 428692 - 07 ก.พ. 48 - 12:33
ความคิดเห็น : มาตาม...ลมหายใจ..ของความคิดถึง
คิดถึง..พุด!!
จาก : ภูฯ
รหัส - วัน เวลา : 428472 - 06 ก.พ. 48 - 21:27
***************
ภู..พุดก็คิดถึงมากค่ะคนดีพุดรักนะคะ
จาก : พุด
รหัส - วัน เวลา : 428693 - 07 ก.พ. 48 - 12:35
ความคิดเห็น : ลมหายใจ ..อันนี้ .. ห๊อม ..หอม ..
เรนไม่ยอม .. ให้ใคร.. มาใกล้..
ก็ ..กลิ่น..ละมุน.. ละไม..
หวานล้ำกว่าใคร .. กับ ลมหายใจ .. ที่งดงาม..
.. เรน คิดถึง .. พี่พุดพัดชา .. นะคะ ..
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
******************
แม่หยาดน้ำค้างนะกลางดวงใจของพี่พุด
พี่พุด..คิดถึงน้องค่ะ
และทุกดวงใจค่ะ
ลมหายใจพี่พุดระยะนี้หอมหวานด้วย
ธรรมมะและความรักที่แสนดีแสนงามค่ะคนดี
ที่รู้วางว่างทุกผัสสะมิให้มากระทบนาน
ไม่ว่าจะหวานซึ้งหรือสุขเศร้า
เพราะไม่รู้นาทีต่อไป
ชีวิตจะดำรงได้นานแค่ไหน
จะดายเดียวและเกิดอะไรอีก
ที่ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกยอกย้อนใบนี้
ทีวนมาสอนสัจจะธรรมให้เรา
ได้ชดใช้กรรม คือทั้งกรรมดีกรรมชั่ว
ให้เพียรสร้างความดีพลีพร้อม
ยอมรับฝึกจิตตายก่อนตาย
ทุกลมหายใจ
และให้อยู่กับพลังแห่งปิติเกษม
ในร่มเงา*มงกุฎยอดพระรัตนตรัย*ค่ะ
ที่จะนำทางจิตจากนิรมิตคิดดี ทำดี มีเมตตา
สร้างทานศีลภาวนาอย่างให้ขาดค่ะ
แล้วให้เราจะได้ใช้เวลากับชีวิตนี้ที่แสนสั้นอย่างมีปัญญา อยู่กับปัจจุบันขณะให้มากทีสุดค่ะ
พี่พุด.ของน้อง.จะเป็นแม่ชีหนีโลกย์เข้าทุกวันแล้วค่ะอิอิ
รักแม่ดวงดอกน้ำค้าง
นะกลางใจพี่พุดและทุกคนค่ะคนดี
จาก : พี่พุด
รหัส - วัน เวลา : 428696 - 07 ก.พ. 48 - 12:46
*******************
ความคิดเห็น :
มาอ่านงานหลากหลายแล้วทึ้งจริงๆครับ
แก้วประเสริฐ.
จาก : แก้วประเสริฐ รหัส 6104
******************
คุณแก้วคะ
ฝากสั้นๆหากพุดแสนซึ้งใจค่ะ
พุดรอคอมหายสบายดีแล้วจะกลับมาตามอ่านงานงามของคุณแก้วแววะวับ
กับน้องๆทีแสนดีทีแสนรักใดวงใจทุกคนเลยคะ
พุดกราบขอบคุณนะคะ
จาก : พุด
รหัส - วัน เวลา : 428697 - 07 ก.พ. 48 - 12:49
****************
ความคิดเห็น :
ยังเหมือนเดิมนะครับคุณพี่ เห็นปุ๊บ ก็รู้ปั๊บสไตล์ พี่พุดนี่ ได้อ่านกันจุใจไปเลย ;)
จาก : รหัสสมาชิก : 8530 - ม.ปณิธาน
**************
สไตล์พีพุดค่ะใช่เลย
นักรจนาหกร้อยละห้อยหวานคะอิอิ
ขอบคุณนะคะที่ยังจำได้
คุณม.ปณิธาณ ก็ หายไปนานเช่นกันนีคะ
คิดถึงและคิดว่าลานฝันแห่งนี้คือวิมานหล้าค่ะ
ที่ได้มาพักใจระบายไฟฝันจรรโลงโลกและความรักให้กับทุกดวงใจคะ
จาก : พี่พุด
รหัส - วัน เวลา : 428700 - 07 ก.พ. 48 - 12:54
*******************
ความคิดเห็น : -
-มารดน้ำต้นรักที่ข้ารัก
ให้ดอกฝักได้งามตามวิถี
มีคนชมเชยเจ้าทุกวันปี
ตัวข้านี้ก็พอใจในสิ่งทำ--
จาก : รหัสสมาชิก : 11174 - ดอกข้าว
รหัส - วัน เวลา : 428781 - 07 ก.พ. 48 - 15:12
*****************
ความคิดเห็น :
มากราบงาม ๆ ที่อกพี่พุดนะคะ
มัดหมี่ก็ไม่ค่อยว่าง
นาน ๆ มาที
ไม่ค่อยได้เจอพี่พุดค่ะ
นี่ก็ตามกลิ่นของดอกไม้มาด้วยค่ะ
หอม หวาน อุ่น ละมุนใจด้วยค่ะ
คิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 6661 - sun strom
รหัส - วัน เวลา : 428827 - 07 ก.พ. 48 - 16:43
******************
ความคิดเห็น :
หากจะหาถ้อยคำอื่นหมื่นแสน
ที่อ่อนหวานและงดงามในความรู้สึก
งานอันดับต้น ๆๆ ที่นึกถึง คงหนีไปพ้น
งานงามของพี่พุด คะ
ฝากคำทักทายสู่หัวใจพี่พุดว่าห่วงใยและคิดถึงคะ ^________^
จาก : รหัสสมาชิก : 130 - แอ็ปเปิ้ล
รหัส - วัน เวลา : 428851 - 07 ก.พ. 48 - 17:55
*********************
ความคิดเห็น :
ฝากมะลิที่ผลิบาน
เพื่อสื่อสานแห่งสายใย
ฝากกุหลาบที่มอบให้
เพื่อดวงใจฉันให้เธอ
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 428999 - 07 ก.พ. 48 - 21:24
**********************
ความคิดเห็น :
งามแสนงามยามงานสร้างสรรค์
มวลพฤกษ์พรรณกลับซาบอาบนาสา
สีดอกใบสดใสในจินตา
อักษรางดงามหวานหวามใจ
สวัสดีค่ะน้องพุด..
งานละมุนละไมใจยิ่งนัก ...
คิดถึงและห่วงใยเสมอนะคะ ...
ดูแลสุขภาพของทั้งคนและคอมให้ดีนะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว
รหัส - วัน เวลา : 429149 - 07 ก.พ. 48 - 23:59
ขอบพระคุณพี่ดอกแก้ว
และแสนจะซาบซึ้งใจน้องมัดหมี่นะคะ
และ
น้องผู้หญิงเงาใจพี่พุดตลอดมาค่ะ
รักมากก....นะคะทุกคนดีในดวงใจ
10 ตุลาคม 2551 01:24 น. - comment id 903641
26 ตุลาคม 2551 16:39 น. - comment id 907693
http://image.dhgate.com/upload/20088/12/ff8080811a52c1e5011a706cf3611114/productimg1219515487398.jpg http://image.dhgate.com/upload/200810/85/ff808081178192200117888341c86d49/productimg1223555822321.jpg http://image.dhgate.com/upload/20087/72/ff8080811830d53e01183a35f5af1f72/productimg1216873690462.jpg http://image.dhgate.com/upload/20089/88/ff80808116f559f90116ffe141e45619/productimg1222092970688
10 ธันวาคม 2551 23:14 น. - comment id 923022
http://images.teamsugar.com/files/upl1/0/3987/34_2008/V274247_CROP1. SRC=http://i.d.com.com/i/dl/media/dlimage/48/46/4846_large. SRC=http://web.mit.edu/ealba/www/zhangziyi. http://www.dvdrama.com/imagescrit2/o/l/g/olga_kurylenko_1. http://www4.pantown.com/data/15361/board1/269-20070627221238.jpg http://image.dek-d.com/9/886741/10690755.jpg http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2008/04/A6539004/A6539004-8.jpg http://img116.imageshack.us/img116/9021/441xr0.jpg
11 กรกฎาคม 2552 09:45 น. - comment id 1012740
ความรักนี่ ช่างหวานละมุน ถักทอฝันให้ไหวพริ้วจริงๆ นะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
