มีคนถามว่า.......ทำไมถึงต้องทน เสียมากมายนัก ฉันไม่มีคำตอบที่จะให้ เเต่ที่รู้ทุกวันที่ผ่านไป ก็ยังมีเธอ......ในใจเรื่อยมา จะเก็บนํ้าตา...เเต่..จะไม่เปลี่ยนใจ ที่จะไม่นึกถึง เธอ คนหนึ่งที่อยู่ในใจ ให้ค้นหา จะ...ไม่มีคำพูดว่าเสียเวลา จะเก็บวันมีค่า...ไว้ในใจ..... ไม่มีเงื่อนไข...กับความรู้สึกของฉัน เเม้..กระทั่งหยาดนํ้าตา...จะไม่มีให้เห็น ฝากมันเอาไว้ที่ .... ปลายฟ้า..เพราะจำเป็น ไม่อยากให้เธอเห็น.....ว่ามันปวดร้าวเพียงใด... ก็เเค่....ผู้หญิง...โง่เง่า ช่างฝัน ไม่เคย...มีค่า...ไม่เคยสำคัญ เเค่เพ้อเจอ...ให้เธอเห็น ไปวัน..วัน ไม่มีค่า....สำคัญสำหรับเธอ.... เเต่...จะอดทนให้ได้...เพื่อเก็บเธอไว้... พอได้เเล้ว..เเอบเก็บใจไม่ให้ร้องให้ คน..ง่าย..ง่าย กลายเป็นฉันเข้าใจไหม เพราะ..ใจอ่อนไหวเกินไป...ถึงยังไง ใจของคน...ยังทนทาน........ - ------------- -------------------- -------------------- --------------- -------------
29 มกราคม 2548 00:08 น. - comment id 416479
ความรักมีค่าในตัวมันเอง เพียงบรรเลง ตามใฝ่ฝัน และต้องอยู่ที่เขาคนนั้น คิดเหมือนกันเหมือนเราหรือเปล่า ขอให้สมหวังในสิ่งที่ดี
29 มกราคม 2548 12:01 น. - comment id 416559
เพราะเธอเป็นเธอ และฉันเป็นฉัน แม้เราจะต่างกัน แต่เธอสำคัญเสมอ เธออาจจะมองว่าฉันเพ้อเจ้อ แต่รู้ไว้นะเธอ คนๆนี้รักเธอเสมอมา มาแจมด้วยคนนะคะ ขอให้สมหวังค่ะ
29 มกราคม 2548 22:30 น. - comment id 416783
คนบางคนอาจมองว่าเพ้อเจ้อ........... บทกลอนมักมีที่มาเสมอ................
31 มกราคม 2548 22:44 น. - comment id 418017
:} :]