ข้ามอบายภูมิ - ต้องมุ่งโสดาบัน

แก้วประเสริฐ

              ข้ามอบายภูมิ - ต้องมุ่งโสดาบัน

          ดูกรท่านปิยมิตรคิดปิดกั้นนรก
ที่สกปรกมิผดุงยากมุ่งเกษม
สร้างรุ่มร้อนนอกในไร้ปรีเปรมดิ์
สุดอิ่มเอมสุขทุกข์คลุกตลอดกาล
          บุญกุศลผลผลาเข้ามาประกอบ
ยังแสนนอบน้อมลงตรงประสาน
มีวันพลาดยากขาดบ่วงของมาร
มันประจานครั้นมรณะจะเข้ามา
           มรรคเบื้องต้นพ้นผ่านทางแน่วแน่
ข้ามนรกแท้มิเปลี่ยนเวียนมาหา
เป็นธรรมคำสอนองค์พระศาสดา
หากนำพาจะสร้างพ้นทางอบาย
          เพียงแค่สามข้อหนอเพียรปฏิบัติ
ให้แน่ชัดอย่าลังเลหันเหไปไหน
ไม่ยากนักถือมั่นอย่ากลับกลาย
ด้วยหัวใจยึดเหนี่ยวทั้งเสี้ยวปอน
          ข้อที่หนึ่งพึงจำไว้ให้ยึดมั่น
สักกายทิฏฐินั้นพลันละเอามาสอน
อยู่ตรงข้ามขันธ์ห้าทุกขั้นตอน
อย่าอาวรณ์ร่างสลายให้ตัดรอน
ด้วยนิวรณ์มันหวนหาพาปะปน
           ข้อที่สองวิจิกิจฉาส่งใจให้สงสัย
มรรคผลไซร้มีจริงหรือจสับสน
ความดีชั่วมีอยู่เข้าสู่ตน
ปฏิบัติมีผลพ้นห้วงจากทุกข์จริง
           ข้อที่สามงามนักจักขอแจ้ง
ศีลห้าแสดงแจ้งไว้ในทุกสิ่ง
สีลัพพตปรามาสที่โน้มอิง
ให้เหมือนปลิงยึดมั่นจนวันตาย
           โดยเคร่งครัดทบทวนหวนประจักษ์
ชำระปักกายใจอย่าให้สลาย
จงพากเพียรทำไว้มิได้กลาย
ผลนั้นไปสู่สวรรค์ตามครรลอง
           ครั้นครบถ้วนล้วนมิพลาดขาดหาย
ท่านจะกลายเป็นโสดาบันพลันสนอง
ไม่ต้องมีประกาศนียบัตรมารับรอง
สิ่งสมปองคือมรรคผลสูงจรุงใจ
           นี่แหละหนอขอสนองแด่มวลมิตร
เพื่อนสนิทมิตรสหายเพื่อผ่องใส
ให้พ้นบ่วงห้วงนรกที่จัญไร
พามิตรไปสู่สวรรค์ชั้นฟ้าเทอญ.
           ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙