ไม่อยากรู้ว่าความรักคืออะไร เพราะรับรู้ได้ด้วยใจที่มีให้เสมอ แม้ใครๆจะมองภาพต่างที่พบเจอ แต่ฉันจะมองเธอด้วยสัมผัสของหัวใจ ความรักอาจทำให้คนเราตาบอด แต่ก็ยังมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปใช่ไหม เพราะรักเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจ ที่ช่วยต่อเติมชีวิตให้พบความหมายที่ดีงาม มุมมองของความรักมักมีมากมาย ไม่มีคำอธิบายแม้อยากจะไต่ถาม รู้แค่เพียงหากมีรักในทุกโมงยาม ชีวิตก็ถูกติดตามไม่ว่าจะไปทิศทางใด
9 ธันวาคม 2544 16:37 น. - comment id 24010
ครับ อ่านแล้วทำให้ผมเข้าใจบางอย่างมากขึ้น
9 ธันวาคม 2544 18:01 น. - comment id 24035
จริงครับ ... เราไม่สามารถนิยามความรักได้ แต่เราสัมผัสมันได้ ... แปลกไหม???
9 ธันวาคม 2544 20:24 น. - comment id 24052
ซึ้งเลยค่ะ............
10 ธันวาคม 2544 01:49 น. - comment id 24101
แปลกดีจ้า เห็นด้วยจ้า...สัมผัสด้วยใจ
10 ธันวาคม 2544 11:39 น. - comment id 24138
ชอบกลอนบทนี้ของโคลอน มากจ้ะ สรุปในบทสุดท้ายได้ดีจัง
10 ธันวาคม 2544 14:30 น. - comment id 24162
ชอบกลอนบทนี้นะครับ ..ให้ข้อคิดอะไรดี ๆ เยอะเลย มาเขียนกลอนแบบนี้ให้อ่านบ่อย ๆ นะครับ ..จะรอครับ ^__^
10 ธันวาคม 2544 14:57 น. - comment id 24171
ชอบมากค่ะพี่โคลอน
10 ธันวาคม 2544 23:25 น. - comment id 24226
ชอบเหมือนกันจ้ะ.....เพราะดีจัง
10 ธันวาคม 2544 23:59 น. - comment id 24241
เพราะจังเลยค่ะพี่
11 ธันวาคม 2544 20:27 น. - comment id 24463
จริงค่ะ ความรักนิยามไม่ได้ แต่สำผัสได้ (อุ่นซะด้วยสิ ^-^)