..เหม่อมองไปนอกหน้าต่าง กระจกใสบาง-บาง..กั้นระหว่างฉันกับความคิดถึง เปื้อนฝน..หม่นควันกระจกบานนั้น..รับรู้คำรำพึง ที่ฉันเฝ้าพร่ำบอก ว่าอนึ่ง...คิดถึงใครบางคน ... เคยซบแก้มลงบน..บานกระจก และเคยหยิบยกเรื่องราวมากมาย..มาบ่น แต่กระจกบานใส..ไม่เคยหนีห่างเหมือนบางคน ขอบคุณนะเจ้ากระจก..ที่ยังอยู่เป็นเพื่อนกันยามสับสน ---- ขอบคุณจริง ๆ -----
ผู้ชายคนเดิม 9 ธ.ค. 2544 12:43 น. - ID 6998 
1456
4
0
9 ธันวาคม 2544 18:16 น. - comment id 24041
ง่า ล่องลอยไปกับความปวดร้าว นี่ไม่ดีเลยนะครับ
9 ธันวาคม 2544 20:40 น. - comment id 24058
ระวังนะกระจกอาจร้าวแล้วบาดหน้า ฝุ่นจับหนามองเลือนรางบนทางฝัน ใช้ตาจริงมองผ่านโลกด้วยวัยวัน อย่าปิดกั้นความจริงหลอกตัวเอง!
10 ธันวาคม 2544 00:16 น. - comment id 24083
สิ่งที่เห็นอยู่ในกระจกก็คือตัวเราเองเท่านั้น และคนที่อยู่เป็นเพื่อนคุณในยามเหงาก็มีเพียงแต่ตัวคุณเท่านั้นเอง กลอนนี้คงขอบคุณตัวของคุณเองมากกว่ากระจกนะเพราะไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า เมื่อมองไปที่กระจกก็จะเห็นคนๆหนึ่งอยู่เสมอ(เว้นแต่ยืนส่องกันหลายคน อิ อิ)
10 ธันวาคม 2544 01:31 น. - comment id 24098
เป็นความสับสน...ของผู้ชายคนหนึ่ง... เราให้กำลังใจนะ....
10 ธันวาคม 2544 23:09 น. - comment id 24223
เพราะมากจ้า...
11 ธันวาคม 2544 09:46 น. - comment id 24292
ตอนนี้เป็นไงบ้าง....รู้สึกดีขึ้นป่ะ เอากำลังใจมาส่งจ้าาาาา
11 ธันวาคม 2544 12:33 น. - comment id 24319
อย่าปล่อยให้ตัวเองเหงาบ่อยนักสิ...... เปิดกระจกบานนั้นออกไป โลกภายนอกก้อมีอะไรสวยๆ รออยู่อีกตั้งเยอะ ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
