ปล่อยใจให้เป็นอย่างนี้ รู้อยู่แก่ใจดีว่าเท่าที่ใจมี..รักเธอแค่ไหน ทำกันได้ลงคอโอ้หนอ..ความห่างไกล พรากเราไว้ให้จากไกล...ไม่พบเจอกัน วันนี้ใจต้องห่าง.. รักแท้ไม่แพ้ระยะทาง..ไม่รู้ว่าจริงหรือฝัน เพราะความเป็นจริง..สิ่งที่เธอทำต่อกัน บอกว่ารักวันนั้นแต่ไม่โทรหากันบ้างเลย รู้ใหมว่าคนทางนี้.. ใจมันเหงาสิ้นดี...เกินใจนี้จะเอื้อนเอ่ย บอกว่ารักเธอก็แค่นั้น..เราห่างกันเกินคุ้นเคย ปล่อยปละละเลย..จนคนคุ้นเคยกำลังจะจากไป
9 กรกฎาคม 2548 09:25 น. - comment id 297238
ชอบมากเลยค่ะ เขียนได้ดีมาก ๆ เป็นกำลังให้กันนะค่ะ
25 มกราคม 2548 19:30 น. - comment id 413017
อยากจะดึงใจเธอไว้ใกล้ใจฉัน กลัวสักวันรักสะบั้นเพราะหวั่นไหว กลัวอยู่นะระยะทางที่ห่างไกล กลัวมีใครแทนที่ฉันในวันหนึ่ง หายไปนานนะคะ มาร่วมแจมค่ะ
25 มกราคม 2548 19:38 น. - comment id 413025
เธออาจจะมีเหตุผลบางอย่าง อย่าด่วนตัดสิน
25 มกราคม 2548 21:08 น. - comment id 413088
เขาไม่โทรมาเราก็โทรไปสิค่ะ อ่านแล้วเศร้าจัง
25 มกราคม 2548 23:42 น. - comment id 413191
คนคุ้นเคยของตะวัน (เอ๊ยมะช่ายตอนนี้ต้องเป็นของคนอื่นแล้ว) เค้าทิ้งไปนานแระตะวันรู้ว่ามันเศร้ายังไง เป็นกำลังใจให้นะ