วันนี้...ต้องทนอยู่อย่างอ้างว้าง ต้องเดินบนไหล่ทาง..ที่แสนเปลี่ยว ขาดคนที่เคยเคียงข้าง..ที่มีเพียงหนึ่งเดียว คนที่รักเดียว..นั้นคือเธอ... ห่าง ห่าง..ใจห่วงหา... คอยเธอกลับมา..เสมอ เสมอ ฝากลม..ฝากดาว..วอนฟากฟ้า คิดถึงเธอ แม้ห่างเกินเจอ...แต่รักเธอ..แม้ห่างกัน ภูผา..มิอาจกั้นขวาง.. รักที่มีนำทาง..ส่งถึงคน อีกปลายฝั่งฝัน รักที่มีเพิ่มขึ้น..ทุก ทุกวัน... รักเธอนิรันดร์... รักมั่น...ตลอดไป...
20 มกราคม 2548 10:40 น. - comment id 409569
แม้เราห่างต่างองศา แผ่นฟ้ากั้น แม้รอยทางแห่งคืนวัน ห่างไกลกันหนักหนา แต่ลมหายใจแห่งความคิดถึง ยังย้ำเตือนว่า เธออยู่ตรงนี้ทุกเวลา.ใกล้ความรัก ใกล้หัวใจ กลอนน่ารักมากเลยคะ ชอบ ๆๆ แวะมาทักทายนะคะ ^__^
20 มกราคม 2548 12:19 น. - comment id 409606
ฉันรักเธอ...ฉันคิดถึงเธอ...ฉันขาดเธอไม่ได้ ฉันรักเธอ...เธอเปรียบดังลมหายใจของฉัน เพียง...แต่...คงมีบ้างนะบางวัน... ฉันลืมไปว่าฉันกำลังหายใจอยู่ ....
20 มกราคม 2548 12:53 น. - comment id 409628
ห่างกันบ้าง จะได้คิดถึง
20 มกราคม 2548 19:20 น. - comment id 409833
เห้อ อ่านแล้ว อยากร้องให้
20 มกราคม 2548 19:52 น. - comment id 409863
แน่นหนักในหทัย ลมหายใจใฝ่คิดถึง นอนหนาวเฝ้ารำพึง ละเมอรักฝากลมลอย
20 มกราคม 2548 20:05 น. - comment id 409873
เป็นอย่างไรบ้างคนดี คืนนี้เงียบเหงาอยากร้องไห้บ้างไหม มีเวลาสักนิดคิดถึงคนเคยใกล้ หรือว่าลืมแล้วลืมคนของใจที่เคยมี ++ +++ มาเป็นกำลังใจจ่ะ ^___^
20 มกราคม 2548 23:19 น. - comment id 410083
ภูผามิอาจกั้น ความคงมั่นของฉันได้ แถมสายน้ำที่มากมาย ไม่สามารถสลายรักฉันเธอ *-*ชอบค่ะชอบ*-*