ศาลาริมบึง

นกตะวัน

เราเดินมายังอาคารสำนักงานเพื่อมองหาที่นั่งพัก จึงแลเห็นศาลาใหญ่หลังหนึ่งตั้งอยู่ริมบึงซึ่งเนืองแน่นไปด้วยกอบัวหลวง บรรยากาศช่างดีเหลือเกินแม้ว่าจะเป็นเวลาเที่ยงซึ่งแดดกำลังร้อนจัด เราพากันเดินอ้อมสระน้ำที่ขวางอยู่ไปยังศาลาหลังนั้น ขึ้นไปนั่งเล่นสักครู่ เจ้าหน้าที่ของเขตฯ แสนใจดี นำน้ำเปล่ามาเสิร์ฟให้เราดื่ม แต่เพราะลมพัดเย็นสบาย หลายคนจึงเอนหลังพิงเสาศาลา แต่ผมล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนเพลียโดยไม่รู้ตัว และหลับไปนาน
ศาลาใหญ่ใกล้บึงพึ่งมาเห็น			
สร้างไว้เด่นด้วยไม้ใคร่เข้าหา
ดูโอ่โถงโล่งจัดลมพัดมา			
เย็นนักหนาน่านอนมิร้อนกาย
แลเห็นบัวทั่วไปใกล้ชายน้ำ			
ก้านสูงล้ำล้วนดอกออกมากหลาย	
ยามนั่งเล่นเย็นใจไม่เดียวดาย		
นกกล้ำกรายใกล้ตามามากมี
กลางแดดร้อนค่อนกล้าเดินมาเหนื่อย		
เอนหลังเรื่อยพิงหลักพักสุขี
ล้มตัวนอนอ่อนล้าน่ายินดี			
หลับเต็มที่ตอนเที่ยงเลี่ยงพักตา
ใต้หลังคาศาลาใหญ่ไร้แดดร้อน		
ลมเย็นอ่อนพัดเอื่อยโชยเรื่อยหนา
พวกเรานอนค่อนนานผลาญเวลา		
ตื่นขึ้นมาหายเมื่อยเลิกเหนื่อยพลัน
ผมตื่นขึ้นมาเมื่อเลยเวลา 14.00 น. ไปนานมากแล้ว คนอื่นๆตื่นกันหมดแล้วเช่นกัน เราจึงพากันเดินออกจากศาลาริมบึงตรงไปยังอาคารสำนักงานเขตฯ  เราพบหัวหน้าเขตฯ ผู้ช่วยหัวหน้าเขตฯ และนายต้นตากล้องกำลังนั่งสนทนากัน หลังจากทุกคนล้างหน้าล้างตากันเสร็จแล้วจึงออกมาพูดคุยกับหัวหน้าเขตฯ อีกนาน หัวหน้ายังหยิบหินบะซอลท์ก้อนหนึ่งมาให้เราดู พร้อมกับเอาไปแช่ในน้ำเพื่อพิสูจน์ว่ามันลอยได้จริงๆ เพราะภายในมีโพรงอากาศแทรกอยู่มากมาย 
นกกระสาดำ ที่อ่างเก็บน้ำห้วยตลาด
6 พฤศจิกายน 2547