t

8 กุมภาพันธ์ 2550 20:25 น. - comment id 361249

รร.สิงห์บุรี

19 มกราคม 2548 10:37 น. - comment id 409029

ความหมายดีนะ

แก่นไผ่...ใจจันทร์

19 มกราคม 2548 13:04 น. - comment id 409118

เริ่มความรักเริ่มจากเชื่อแลจริงใจ
เริ่มรู้อภัยเริ่มแบ่งให้ไม่กังขา
มิต้องรอขอเหตุผลจนศรัทธา
จ้องมองตาค้นหาใจใคร่รู้เอง

ชัยชนะ

19 มกราคม 2548 20:29 น. - comment id 409350

แวะมาเชื่อความสามารถในการแต่งกลอนแก้ของคุณไวยากร
ยอดเยี่ยมมากครับ

ปลาวาฬสีน้ำเงิน

19 มกราคม 2548 20:41 น. - comment id 409359

อีกไม่นานก็เชื่ออ่าค่ะ
พี่ตูนมาอ้อนทั้งที อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

19 มกราคม 2548 21:11 น. - comment id 409379

ถึง      คุณไวยากรณ์

              หากเธอยังยื่นยันอย่างมั่นจิต
             ว่าชีวิตทั้งชีวิตคิดมีฉัน
             ไม่มีวันเปลี่ยนแปรแน่ผูกพัน
             ฉันก็พร้อมจะมีกันมั่นหทัย

             แถมจะฝั่งเรื่องราวความเศร้าหมอง
            ที่เจือนองความหลังครั้งหวั่นไหว
            ทิ้งลงไปในทะเลเห่กล่อมใจ
            ให้ลืมหมดพิษภัยใจร้าวราน

           เพื่อเริ่มต้นกับคนดีในชีวิต
           ให้ดวงจิตได้ร่วมสื่อประสาน
            จับจูงไปในทุกหนจนดวงมาน
           สุดตระการความงดงามท่ามแสงจันทร์
   
*-*งานนี้ถ้าจะเขียนเรื่องยาวต้องเปลี่ยนบทกันแล้วหละค่ะ  งั้นเอาแบบนี้ดีกว่าผู้หญิงไร้เงาจะแทนตัวเป็นคุณแต่งเป็นฝ่ายชาย  ให้คุณมาแต่งต่อจากผู้หญิงไร้เงาแทนตัวเป็นฝ่ายหญิง  น่าจะสนุกดีนะค่ะ  อิอิ และพอแต่งได้แล้วก็นำขึ้นไว้ในหน้านี้หละค่ะ ผู้หญิงไร้เงาจะกลับมาต่อใหม่เพื่อเพิ่มเติมถ้ายังคิดว่าเนื้อหาสามารถต่อไป ต่อได้  นะค่ะ  ยินดีมากกับกลอนชุดยาวอีกชุดที่กำลังจะเกิดขึ้นระหว่างสองเราค่ะ*-*

ถึง        คุณรร.สิงห์บุรี

            ขอบคุณค่ะคนดี
            กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
            และขอบคุณกับน้ำใจ
            ที่แวะมามอบให้เราสองคน

*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กับเราสองคน*-*

ถึง      คุณแก่นไผ่...ใจจันทร์

         จะมองตามองใจให้รู้แจ้ง
         ยังแสดงความรักประจักษ์มั่น
         ยิ่งกว่านั้นความคิดจิตสัมพันธ์
         ยังมีเธอเท่านั้นในจิตใจ

*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสองคน*-*

ถึง     คุณชัยชนะ

         เชื่อแต่คุณไวยากรณ์น้องงอนนะ
          รู้ไหมหละหากไม่ง้อตัดพ้อหา
          จะห่างไกลไม่เข้าใกล้ในสายตา
          แถมเวลาจะมาง้อต้องรอนาน อิอิ

*-*แบบนี้ต้องทำโทษ อิอิ  เชื่อคนเดียวได้ไงจริงไหมจ๊ะ อิอิ*-*

ถึง     คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน

         อีกไม่นานเขาคงเชื่อในเนื้อความ
        ที่ล้นหลามความหมายมากมายนี้
         เพราะพี่เองก็เชื่อมั่นฝันที่มี
         จะจะรักภักดีนี้นานนาน

*-*ถ้าน้องปลาวาฬเชื่อ  คนอื่นเขาก็เชื่อ  พี่เชื่ออย่างนั้นจ๊ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ*-*

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

19 มกราคม 2548 21:21 น. - comment id 409388

มาเป็นกำลังใจจ้า

ผู้หญิงไร้เงา

19 มกราคม 2548 21:58 น. - comment id 409408

ถึง      คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

          ขอบใจเหลือหลายนะน้องสาว
          ในทุกคราวมอบให้ใจห่วงหา
          แถมยังคงมอบให้ในทุกครา
           จึงแสนสุขอุราเมื่อได้ยล

*-*ขอบใจจ๊ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราสองคน  ยังไม่ทันได้คุยกันเท่าไหร่เน็ตตัดเสียก่อน เอาเป็นว่าหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์นะค่ะ  พี่ต้องไปนอนแล้วเหมือนกัน  เครื่องเน็ตช้ามาก  ไว้ค่อยคุยกันวันหลังอีกนะค่ะน้องสาว  รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*

เมฆปุยอ้วน

19 มกราคม 2548 23:45 น. - comment id 409456

****เขียนได้คม เด็ด เผ็ดมัน กันทั้งสองคนเลยค่ะ...ชอบจริงๆเลย
อิอิ
     ชื่นชมทั้งคู่นะคะ

ไวยากรณ์

20 มกราคม 2548 14:42 น. - comment id 409696

** ขอบคุณทุก ๆ คำติชมนะครับ

ปล. ผมรอการต่อกลอนอยู่นะครับ คุณผู้หญิงไร้เงา

ผู้หญิงไร้เงา

20 มกราคม 2548 20:44 น. - comment id 409914

ถึง      คุณไวยากรณ์

        อย่าได้เดินจากฉันอย่าผันหนี
        เพราะชีวีฉันมอบให้ใจห่วงหา
        แม้เธอพลาดกับรักเก่านานเนามา
        อย่าได้เสียน้ำตาอ่อนล้าเลย

        เพราะแค่นี้ในชีวิตที่ผิดหวัง
        เพียงลำพังครั้งเก่าเฝ้าเปิดเผย
        ก็รับรู้ความจริงอิงเปรียบเปรย
        เธอนั้นช้ำเหมือนจำเลยจึงเผยความ

        แต่อย่างไรเชื่อใจในตัวฉัน
        ทุกคืนวันมีให้ใจล้นหลาม
         แค่ความผิดเพียงนิดที่ติดตาม
         ในทุกยามไม่อาจห้ามความรักเรา

         และขอเธอเริ่มต้นอีกหนหนึ่ง
        กับฉันซึ่งมีใจใช่ใครเขา
         พร้อมเริ่มเดินก้าวไปใฝ่เป็นเงา
         ให้รักเราเป็นสุขทุกคืนวัน

*-*ชอบชื่อที่ตั้งให้จังเลยค่ะ  งั้นก็ตั้งชื่อให้ด้วยอีกสักครั้งนะค่ะ อิอิ อ้อ  ขออภัยที่มาช้าค่ะ ตอนนี้งานกำลังยุ่งไม่มีเวลาได้เล่นเน็ตตอนกลางวัน  แต่ก็ได้อ่านกลอนตอบตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว แบบแว๊ป ๆ ไปอ่านข้างห้องเพื่อนนะค่ะ อิอิ และอยากบอกว่ายินดีมากเลยนะค่ะที่ได้ร่วมต่อกลอนยาวด้วยกัน  ต่ออีกนะค่ะ จะมาแจมกลับถ้าเนื้อหาสามารถจะยังต่อได้ค่ะ*-*

ถึง     คุณเมฆปุยอ้วน

         ขอบคุณค่ะคนดี
         กับคำชมที่มีที่มอบให้
         และขอบคุณกำลังใจ
         ที่แวะมามอบให้เราสองคน

*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสองคนค่ะ*-*

ผู้หญิงไร้เงา

21 มกราคม 2548 01:31 น. - comment id 410180

มาอีกรอบ  พรุ่งนี้ถึงวันจันทร์ผู้หญิงไร้เงาคงไม่ได้มาต่อกลอนด้วย เนื่องจากติดเรียน แต่วันอังคารอาจแวะเข้ามาตอบกลอนที่คุณแต่งไว้ หลังจากนั้นคงหลายตัวอีกระยะหนึ่ง เนื่องด้วยจะสอบอาทิตย์สุดท้ายของเดือนนี้นะค่ะ  ราตรีสวัสดิ์ไว้ก่อน  หลับฝันดีนะค่ะ  ยินดีมากที่ได้เพื่อนแต่งกลอนคู่ด้วย  ว่าง ๆ ต่อกันอีกนะค่ะ แต่กลอนบทนี้เชื่อว่าคุณน่าจะยังหาเนื้อหาต่อได้  ยัไงก็ทิ้งประเด็นเปิดช่องให้หน่อยจะได้กลับมาแจมด้วย  ให้กลายเป็นกลอนยาวนะค่ะ*-*

ไวยากรณ์

21 มกราคม 2548 10:23 น. - comment id 410298

แต่งต่อให้แล้วนะครับ ก้อเนื้อหาที่เพิ่มคงจะเป็นเรื่องที่ พบเห็นในสังคมนี้นะครับ   นักศึกษา ชาย-หญิง ที่อยู่ด้วยกัน ไม่รักนวลสงวนตัวเหมือนแต่ก่อน   
ปล. ที่แต่งขึ้นไม่ได้พาดพิงถึงใคร ๆ นะครับ อย่าเข้าใจผิดนะครับ 
       หวังว่า คุณผู้หญิงไร้เงา คงจะเข้าใจครับ

extreme life

21 มกราคม 2548 12:07 น. - comment id 410395

สนุกดีครับ
น่าติดตาม

ผู้หญิงไร้เงา

21 มกราคม 2548 22:14 น. - comment id 410739

ถึง       คุณไวยากรณ์

          แค่อดีตที่เธอนั้นเผลอไผล
          ความสาวไม่มีให้ได้พบเห็น
          ใช่เรื่องที่สำคัญปั้นประเด็น
          แถมยังเน้นรักเหมือนเก่าเฝ้าจำนรร

          อีกอย่างหนึ่งอยากให้ซึ้งถึงรับรู้
          คนที่จะเคียงคู่อยู่กับฉัน
          ต้องมีดีที่ใจใฝ่ผูกพัน
          การเรือนนั้นต้องเป็นบ้างอย่างร้างลา

          แถมพ่อแม่พี่น้องและผองเพื่อน
          มาเยี่ยมเยือนในจิตคิดหรรษา
          ใช่ทำหน้างอเง้าเฝ้าระอา
          ยามใครมาใกล้ชิดพินิจดู

           ซึ่งที่ผ่านมานั้นฉันมั่นหมาย
           มีเพียงเธอเคียงกายให้โก้หรู
           เพราะแน่ใจการกระทำย้ำพธู
           อยากมีเธอเคียงคู่อยู่นิจรันดร์

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  สำหรับเรื่องเนื้อหาการแต่งกลอน ผู้แต่งต้องหาเรื่อง หาจินตนาการกันทั้งนั้น แล้วยิ่งผู้หญิงไร้เงาด้วยแล้ว  ไม่เคยคิดมากเลยค่ะ เพราะตัวเองก็จินตนาการมาตลอด  โดยเฉพาะกลอนหวาน ๆ ที่เพื่อน ๆ ว่าเหมือนน้ำตาลเรียกหามด จะบอกว่าจริง ๆ แล้ว เป็นเพียงจินตนาการมาโดยตลอดค่ะ อิอิ เพราะจริง ๆ แล้ว ถ้าให้แต่งจากใจคงเศร้าปนขมขื่นมากกว่าคะ อิอิ เอาเป็นว่ามาก่อนกำหนดแต่คงกลับมาต่อชุดต่อไปช้ากว่ากำหนดที่วางไว้  เนื่องด้วยคงจะติดธุระ แต่หากเข้ามาได้จะรีบเข้ามา ไม่อยากทิ้งกลอนคู่ของเราสองคนค่ะ  เพราะกำลังสนุกเลย  ดีใจมากที่คุณให้เกียรติร่วมต่อกลอนคู่ด้วย  ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ และขออีกรอบกลับชื่อกลอน  คุณแต่งได้ดีมากเลยฝากตั้งชื่อให้ด้วยนะคะ อิอิ*-*

ถึง      คุณextreme  life

          หากสนุกกับงานนี้ที่คุณเห็น
          ทั้งเช้าเย็นอย่างห่างหายให้มาหา
          เพราะกลอนนี้อีกยาวไกลในเวลา
          จึงขอคุณแวะมาอย่าช้าเลย อิอิ

*-*กลอนบทนี้ยังไม่แน่ใจว่าจะจบหรือจะต่อกันอีก ซึ่งก็ต้องขึ้นอยู่กับคุณไวยากรณ์แล้วหละค่ะ หากเขาต่อ ผู้หญิงไร้เงาก็จะตอบต่อเช่นกันค่ะ อิอิ*-*

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

22 มกราคม 2548 07:43 น. - comment id 410872

เป็นคู่กลอนที่งดงามอีกคู่หนึ่ง ที่จะต้องติดตามไปตลอด จนกว่าจะได้กินเลี้ยง ครับอิอิ

ไวยากรณ์

22 มกราคม 2548 13:33 น. - comment id 411005

* -/- *  กลอนบทนี้จะจบอย่างไรอ่ะเนี่ย  ขึ้นอยู่กับ ผู้หญิงไร้เงานะครับ ตอบมา ผมจะต่อ ต่อไปเช่นกัน ฮา ฮา 

ไวยากรณ์

22 มกราคม 2548 13:37 น. - comment id 411011

ถึง  คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
     
        ขอขอบคุณล่วงหน้า นะคุณฤกษ์
      ที่มาเบิก ทางนำ ก่อนใครเขา
      ว่าจะอยู่ ดูคู่ งานสองเรา
      จนกว่าเน่า ตายไป ..  สักคนนึง 

**    กลอนบทนี้ไม่จบง่าย ๆ หรอกครับ ติดตามตอนต่อไป .. 

ผู้หญิงไร้เงา

23 มกราคม 2548 21:15 น. - comment id 411733

ถึง      คุณไวยากรณ์

          แม้ตอนนี้เธอไม่เก่งไม่เร่งเร้า
          แค่เธอเฝ้าเตรียมการสมานฉันท์
          ก็พอใจแล้วหนาพาผูกพัน
          ในทุกวันแค่เห็นเป็นยินดี

           กับการบ้านการเรือนไม่เบือนบิด
           เธอทำให้คนใกล้ชิดได้ทุกที
           จึงเหมือนหนึ่งดั่งเป็นกุลสตรี
           ที่ฉันนี้มองหามาทุกยาม

           แถมน้ำใจที่เห็นทุกเย็นเช้า
           น่ารักจริงน่าเจ้าใจล้นหลาม
           คอยช่วยเกื้อเอื้ออาทรณ์ป้อนนิยาม
           แถมเจ้ายังรูปงามน่าไพเราะ

            แต่อย่างไรรู้ไหมในใจนี้
            รักเจ้าที่ความดีที่เหมาะเจาะ
            จึงขอเอ่ยเน้นย้ำคำจำเพราะ
            แถมเสนาะคือรักเจ้าเฝ้าห่วงใย

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ด้วยรู้ว่ากลอนยังไม่จบ  จะหลบไปก็กระไรอยู่เลยแวะมาต่อให้เลย เพราะช่วงจันทร์ - ศุกร์นี้ผู้หญิงไร้เงาจะมีภาระกิจเยอะมาก  แต่อย่างไรซะ  คืนพรุ่งนี้จะกลับมาดูและตอบกลับให้ค่ะ  สัญญาจะไม่หาย จนกว่ากลอนบทนี้จะจบลงด้วยความสวยงาม และที่ดีใจอย่างยิ่งคือ  คุณแต่งเป็นผู้หญิงได้น่ารักจัง  เนื้อหาชัดเจนมากเลย เอาเป็นว่ามาต่อให้แล้ว  แต่ต่อเอาเองนะคะ อิอิ อ้อ ห้ามจบก่อนด้วยหละ  ผู้หญิงไร้เงากำลังสนุกเลย อิอิ*-*

ถึง      คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์

          จะกินเลี้ยงงานดองของตัวฉัน
          รอไปก่อนนะท่านด้วยมั่นหมาย
          มีงานแน่จริงแท้แน่ใจกาย
          ตอนวันที่เริ่มได้สามสิบสอง

           แถมเดือนนั้นขึ้นด้วยตัวเลขหนึ่ง
           ตามด้วยสามมาคำนึงจิตสนอง
           แล้วแต่งแน่นอนนั้นมั่นประคอง
           ด้วยสนองคนดีที่จะมา อิอิ

*-*เชิญล่วงหน้าเลยนะค่ะ  ถ้าคุณหากวันนั้นเจอ ก็มาได้เลยค่ะ อิอิ*-*

ไวยากรณ์

24 มกราคม 2548 11:19 น. - comment id 412036

ตอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา

*-*  ขอบคุณครับสำหรับคำชื่นชม ที่ผมแต่งกลอนเป็นฝ่ายหญิงลักษณะนี้ เนื่องจากผมมองในจุดที่ฝ่ายชาย เป็น และความต้องการจากฝ่ายหญิงนะครับ    ยังไม่จบครับ แต่ คุณผู้หญิงไร้เงา ไฉนไม่ตอบเนื้อหาที่ผมทิ้งไว้ซะงั้น ... เฮ้อ  - - !

sun strom

24 มกราคม 2548 12:45 น. - comment id 412103

ตอบแทนคุณหญิงได้ป่าวคะท่านจ่าหมื่นไว

เฮ้ออออออ...อยากตอบจังอะ

ไวยากรณ์

24 มกราคม 2548 13:23 น. - comment id 412122

ตอบคุณ มัทหมี่ ( sun strom )

* - *  คุณมัดหมี่ขึ้นกลอนบทใหม่มาได้เลยครับ   ผมจะไปแจม เอาให้ยาว ๆ หลาย ๆ บท ลักษณะนี้ ดีไหมครับ  คนละ 4 บท 
ปล. หรือจะให้ผมขึ้นให้ก็บอกได้นะครับ .. 
       จะรอสร้างสรรค์ผลงานร่วมกันครับ

ผู้หญิงไร้เงา

24 มกราคม 2548 20:18 น. - comment id 412384

ถึง     คุณไวยากรณ์

         ขอบอกกล่าวเล่าแจ้งแถลงไข
         ถึงความในใจนี้ที่มีนั้น
         ว่ารู้สึกผันผูกปลูกสัมพันธ์
         มิเคยร้างห่างไกลกันนั้นเรื่อยมา

         ส่วนเรื่องที่เธอคิดจิตสับสน
         ทำให้เธอร้อนรนถึงเพียงนี้
         ยิ่งไม่เอ่ยยิ่งทำให้ในฤดี
         เธอนั้นมีความกังวลสับสนใจ

         จึงขอเอ่ยเฉลยความที่ถามหา
         ให้รู้ว่าในอุรามิหวั่นไหว
         กับเรื่องราวครั้งก่อนที่ย้อนไป
         ยามที่เธอมีใครให้อาทรณ์

         แถมการมีสัมพันธ์ในวันเก่า
         เธอมาเล่าเรื่องราวคราวรักร้อน
         ไม่เป็นไรหรอกหนาอย่าเว้าวอน
         เรานั้นยังมิสั่นคลอนแน่นอนจริง

         ว่ารักเจ้าที่ใจให้ห่วงหา
         แม้เจ้าเคยมีใครมาให้สุงสิง
         ก็ยังรักเรื่อยไปใฝ่แอบอิง
         ด้วยรักจริงเพียงเจ้าเฝ้าห่วงใย

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ก่อนอื่นผู้หญิงไร้เงาต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ตอบไม่ตรงประเด็น  อิอิ ก็แบบว่าคิดว่าให้ตอบคำว่ารัก  เพิ่งถึงบางอ้อ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าวันนี้จะตอบผิดประเด็นอีกหรือเปล่า อย่างไรซะ ท้วงติงได้นะค่ะ ยินดีเสมอ   และดีใจเสมอที่ได้ตอบกลอนคู่ยาวขนาดนี้กับคุณ  แต่อย่างไรซะ  ห้ามจบนะคะ อิอิ แบบกำลังสนุกอยู่เลยนะค่ะ*-*

ถึง      คุณมัดหมี่

          อยากให้ตอบตามชอบใจให้อักษร
          หากงามงอนชอบจริงอย่างนิ่งเฉย
          ตอบได้เลยตามความนะทรามเชย    
          ด้วยเพราะเราคุ้นเคยกันทุกคน

*-*หากต้องการจะตอบแทนผู้หญิงไร้เงาก็ได้นะค่ะ  ผู้หญิงไร้เงายินดีเสมอที่จะมีเพื่อนร่วมทีมค่ะ*-*

ไวยากรณ์

24 มกราคม 2548 21:22 น. - comment id 412438

ถึง คุณผู้หญิงไร้เงา
    
*/*  เฮ้อ .. หลงประเด็นอีกแล้วอ่ะครับเนี่ย นี่แหละหนา  .. ความแตกต่างระหว่าง ชาย-หญิงเอ ..  ที่ผมหมายถึงคือ เวลามีปัญหา หรือ สิ่งที่คับอกคับใจนะคับ  
ผู้ชาย.. ส่วนใหญ่จะเก็บไว้คิดคนเดียว ไม่บอกใคร ไม่ว่าเรื่องใด  แม้แต่แฟนนะครับ 
ผู้หญิง.. ส่วนใหญ่จะถามม และถาม จนกว่าจะได้คำตอบ หรือไม่ ก้อ ระบายกับเพื่อนฝูงนะครับ

ปล. ทำไมคุณย้ำ และย้ำเรื่องเดิมนะครับ ผมม่ายรู้จะต่อไงดีอ่ะคับ มันวนมาที่เดิมนะครับ

ชัยชนะ

24 มกราคม 2548 22:02 น. - comment id 412455

แวะเข้ามาเป็นกอขอคองงอจอฉอหรือเปล่าครับเนี่ย
แหมมาซุ่มกันเงียบ ๆ แบบนี้ใครเขาจะไปรู้ละครับ
ตอบคราวหลังสุด เอาไปโพลสใหม่ก็ได้ครับ 

ตกลงจะอัพเดดอีกหรือเปล่านี่
อย่าไปหาเลยครับตัวประเด็น หาตัวคนเขียนประเด็นดีกว่าครับ

ไวยากรณ์

24 มกราคม 2548 22:03 น. - comment id 412456

ถึง คุณผู้หญิงไร้เงา

*/*  ผมว่า ผมแต่งเป็นฝ่ายชายเหมือนเดิมดีกว่านะครับ  .. คุณจะได้ไม่หลงประเด็น อีกนะครับ ...   

ปล. เอ.. ผมแต่งนี้ไม่ชัดเจนเหรอครับ เนี่ย ..ว่า
       หมายถึงอะไร ..

ไวยากรณ์

24 มกราคม 2548 22:08 น. - comment id 412457

ตอบคุณ ชัยชนะ

*//  ไม่ได้ซุ่มอะไรหรอกครับ  เพียงแต่
       อยากแต่งให้มันยาว ๆๆ ๆ นะครับ
       เลยไม่ขึ้นไปโพสต์ใหม่

ไวยากรณ์

25 มกราคม 2548 09:54 น. - comment id 412669

ถึงคุณ ผู้หญิงไร้เงา

*/*   เนื่องด้วยถูกแซวมา ว่าเราทั้งสองมาซุ่มแต่งกลอนจีบกัน  .. กระผมจึงแลเห็นว่า ควรจะยกกลอนไปโพสต์ใหม่ ...

ปล. แต่งต่อที่ใหม่ละกันนะขอรับ

ผู้หญิงไร้เงา

25 มกราคม 2548 20:45 น. - comment id 413073

ถึง     คุณไวยากรณ์

        เมื่อพี่เอ่ย  คำขอ  น้องจะให้
        ต่อนี้ไป  จะไม่ใส่  เสื้อสายเดี่ยว
        กับกระโปรง  ตัวสั้น  แค่นิดเดียว
        เพราะอาจเปรี้ยว  เกินไป  ดูไม่ดี

        แต่พอนึก  ในจิต  คิดสงสัย
        มีเลศนัย  อะไร  กันหรือนี่
        เพราะแต่ก่อน  แต่งไป  ในทุกที
        ยังชมดี  สวยเด่น  ที่เห็นกัน

        หรือเพราะเกิด  หึงหวง  จึงท้วงติง
        กลัวน้องหญิง  ปิ๊งใคร หรือไงนั่น
        จึงได้ห้าม  ตามวจี  ทีจำนรร
        หรือกลัวภัย  มาถึงกัน  ทุกวันมี

        แต่อย่างไร  จงมั่นใจ  ในประสงค์
        น้องตามใจ  อย่างมั่นคง ไม่หน่ายหนี
        เลิกใส่เลย  เฉลย เอ่ยวจี
        ต่อแต่นี้  จะแต่งยาว คลุมเท้าเลย

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ผู้หญิงไร้เงาขออภัยนะค่ะ ด้วยเข้าใจเจตนาผิดนะคะ  ก็อย่างที่คุณว่าหละ  ผู้หญิงไร้เงาไม่ค่อยเข้าใจผู้ชาย เอาค่ะเอา เป็นผู้หญิงตามเดิมก็ดีเหมือนกัน  คิดลูกเล่นได้ง่ายหน่อย อิอิ  แต่สำหรับเรื่องขึ้นหน้าใหม่  ขึ้นได้ค่ะ แต่ขอรบกวนช่วยเติมเนื้อหาหน้านี้ให้สมบูรณ์เหมือนหน้าโน้นด้วยนะค่ะ เพราะผู้หญิงไร้เงาเก็บหน้านี้ไว้ในกลอนที่ชอบแล้วนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า และขออภัยหากต่ออะไรผิดพลาดไป  ยังไงก็ประคอง ๆ ไว้หน่อยนะคะ เพราะผู้หญิงไร้เงาก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังมึน ๆ อยู่เหมือนกัน อิอิ*-*

ถึง     คุณชัยชนะ

         จะหาตัวคนเขียนคงเวียนหัว
         หรือไม่ก็ต้องตามัวกลัวความฝัน
          เอาเป็นว่าหาประเด็นเน้นสำคัญ
          ดีกว่าไหมพี่ชัยฉันหรือว่าไง อิอิ

*-*อิอิ แหมมิน่า  ก็กำลังสงสัยอยู่เชียวว่าทำไมคุณไวยากรณ์เอากลอนบทนี้ขึ้นหน้าใหม่  ที่แท้คุณชัยชนะเนี่ยเองคนแนะนำ อิอิ อ้อ สำหรับกลอนบทนี้ขออัพเดทไปเรื่อย ๆ นะค่ะ*-*

ผู้หญิงไร้เงา

26 มกราคม 2548 20:33 น. - comment id 413366

สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  

          วันนี้กะจะมาตอบกลอนแต่คุณคงไม่ว่าง  ฉะนั้นเอาเป็นว่ามาแจ้งแทนการแต่งกลอนแล้วกันนะค่ะ  ว่าผู้หญิงไร้เงาต้องหายตัวก่อน  แล้ววันจันทร์หรือวันอาทิตย์ตอนดึกจะกลับมาตอบให้ใหม่  ตอนนี้คงต้องไปอ่านหนังสือก่อน อ้อ แล้วอย่างลืมอวยพรให้ผู้หญิงไร้เงาสอบได้หละ อิอิ

ผู้หญิงไร้เงา

30 มกราคม 2548 18:27 น. - comment id 413691

เมื่อพี่สั่ง  ให้ลด  งดซื้อหา
กับเสื้อผ้า  นานา  และขอใช้
อีกปรุงแต่ง  น้ำหอม  ของถูกใจ
ได้เลยพี่  ไม่เป็นไร  ใจยินยอม

แต่อยากเอ่ย  สักนิด  ในจิตนี้
ความรู้สึก  ชั่วดี  ที่ใจพร้อม
จะซื้อหา  ครั้งใด  ใจอดออม
จะยินยอม  จ่ายแต่  แค่สำคัญ

แถมไม่เคย  คิดแต่ง  แข่งใครเขา
แต่ที่เฝ้า  แต่งตาม  ความเป็นฉัน
ก็เพื่อว่า  เวลาไป  ไหนด้วยกัน
พี่จะได้  เทียบทัน  ไม่อายใคร

แต่เมื่อเป็น  เช่นนี้  ที่พี่เน้น
จะทำตาม  ตรงประเด็น  ไม่หวั่นไหว
เพื่อเก็บเงิน  เก็บทอง  มองการณ์ไกล
และร่วมใช้  ชีวิตสุข  ทุกวันคืน

*-*สวัสดียามเย็นค่ะ*-*

ไวยากรณ์

31 มกราคม 2548 17:38 น. - comment id 413745

หวัดดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา

     ตอนเดิมคือไปซื้อของกัน และเผอิญผมไปเจอคนรักเก่า  มากะแฟนใหม่ ...  

     รอตอบกลอนอยู่นะครับ

ผู้หญิงไร้เงา

31 มกราคม 2548 21:01 น. - comment id 413785

ไม่เป็นไร  หรอกคนดี  นะที่รัก
ด้วยตระหนัก  ความจริง  สิ่งนั้นหนา
ว่าบางครั้ง  ไม่จำเป็น  เน้นทุกครา
เรื่องเงินตรา  หายาก  ลำบากจริง

แถมต้องขอ  ขอบคุณพี่  ที่คอยเตือน
เหมือนดั่งเพื่อน  คอยห่วงใย  ในทุกสิ่ง
ส่วนวันนี้  ไม่มารับ  กับประวิง
ในความจริง  ตามคำบอก  มิหลอกกัน

ก็เข้าใจ  ในเธอ  เสมอเก่า
ยังคอยเฝ้า  ห่วงใย  ในเธอนั้น
อย่ากังวล  หากต้องพราก  หรือจากกัน
หากเธอรัก  ปักใจมั่น  เฝ้าฝันครอง

เพียงตัวเขา  เท่านั้น  ที่ฝันหา
ในทุกวัน  เวลา  อย่าปวดหมอง
ให้เธอเลือก  เขาไป  ใจจับจอง
จะได้ไม่  ต้องนั่งมอง  ความหมองตรม

ส่วนตัวฉัน  ไม่เป็นไร  ใจรู้สึก
แม้ลึกลึก  ยังคอยนึก  รักสุขสม
แค่เพียงเธอ  เสมอใจ  ได้ภิรมณ์
แม้ต้องชม  รักเดียว  เปล่าเปลี่ยวใจ

ก็จะยอม  แล้วนั้น  ด้วยมั่นหมาย
อยากให้เธอ  สุขใจกาย  ไม่หวั่นไหว
แต่หากเธอ  ยังมีกัน  ทุกวันไป
ฉันคงจะ ได้สุขใจ  ในรักจริง

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  งานนี้ขอบอกนะค่ะ ไม่ได้อ่านคอมเม้นท์คุณ  พอมาอ่านเลยอาจไม่ตรงตามประเด็นนัก  เพราะในความคิดหลังจากอ่านกลอนคุณ  น่าจะเป็นว่ามาเจอแฟนเก่า แต่เขามาคนเดียวนะค่ะ  เลยมีเนื้อหาในลักษณะนี้ แต่หากต้องการให้แก้ไขก็บอกนะค่ะ ยินดีจะแต่งใหม่ให้นะค่ะ  คืนนี้ผู้หญิงไร้เงาอยู่ดึก หากคุณแต่งแล้ว  เขียนโพสต์ด้านล่างสักนิด เนื่องด้วยผู้หญิงไร้เงาดูจากอันดับการโพสต์จะสังเกตุอย่างนั้นนะค่ะ  อิอิ ฉะนั้นหากตอบแล้วก็โพสต์บอกกันหน่อยนะค่ะ จะได้ต่อกลอนสดให้บ้าง  ขอบคุณค่ะ*-*

ไวยากรณ์

2 กุมภาพันธ์ 2548 11:06 น. - comment id 413841

*/* สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา  งานนี้ ก้อม่ายเลิกง่าย ๆ เหมือนกัน  
   
ปล.ผมขอตัดสองบทแรกออกนะครับ ผิดกติกา
     คนละ 4 บท ครับ  แล้วขอนิดนึงนะครับ
     แต่งให้เนื้อหากระชับนิดนึงอ่ะ  แบบว่า
     วนแต่เรื่องเดิมนี้  ผมเบื่ออ่ะ ...  อีกอย่าง
     เริ่มเนื้อหาใหม่ ๆ ให้ผมต่อบ้างก้อดีนะ 

---------  รอตอบกลอนอยู่นะครับ -------------
     

ผู้หญิงไร้เงา

2 กุมภาพันธ์ 2548 20:49 น. - comment id 413857

ไม่เหนื่อยหรอก  บอกพี่  เรื่องนี้นั้น
น้องทำได้  รับปากกัน มั่นเปิดเผย
แต่มีสิ่ง  หนึ่งในใจ  ไม่เสบย
ต้องจากเลย  พี่จ๋า  พาเศร้าใจ

ด้วยการงาน  ที่ทำ  ประจำอยู่
ให้น้องนั้น  ไปดู  สาขาใหม่
แถวดินแดน  ปัตตานี  ที่คนไทย
เกิดรบกัน  เพื่อแย่งใน  แคว้นแผ่นดิน

ซึ่งเราคง  จากกัน  วันพรุ่งนี้
ทำให้ใน  ฤดี  สุดถวิล
ไม่อยากไป  แต่ต้องไป  ใจยุพิน
เหมือนจบสิ้น  ในงานนี้  ที่เป็นมา

จึงขอเอ่ย  คำลา  พาหวั่นไหว
กลัวพี่นั้น  มีใคร  ให้ห่วงหา
ส่วนตัวน้อง  แม้ห่างไกล  ในทุกครา
เชื่อเถิดว่า  ในอุรา  ยังเหมือนเดิม

*-*สวัสดียามค่ำคืนค่ะ อิอิ และต้องขออภัยหากทำอะไรผิดพลาดสำหรับการแต่งกลอน เอาเป็นว่าก็บอกกล่าวกันได้นะค่ะ ยินดีแก้ไขเสมอค่ะ อิอิ*-*

ไวยากรณ์

3 กุมภาพันธ์ 2548 11:19 น. - comment id 413864

*-*  สวัสดียามเช้า  ๆ  ครับ เห็นแต่งกลอนซะ เหมือนเรื่องจริงมาก ๆ เลย ใจหายเลยนะเนี่ย นึกว่าจะจบ กลอนยาวนี้ซะแล้ว  
เฮ้อ ... ช่วงนี้หดหู่ไงก้อไม่รู้ ครับ แถมยังต้องเตรียมตัวไปเริ่มงานใหม่ด้วย  คาดว่า ที่ บ.ใหม่คงจะงานยุ่งน่าดู  ... ไงก้อ จะพยายามแต่งต่อนะครับ  จะหาเวลาแวะเข้ามาเรื่อย ๆ คงไม่บ่อยอย่างอยู่ที่ บ. นี้แล้วแหละ

ผู้หญิงไร้เงา

3 กุมภาพันธ์ 2548 20:45 น. - comment id 413879

จะลาออก บอกเลย เฉลยพี่
น้องคงทำ  ตอนนี้  นั้นไม่ได้
เพราะภาระ  หนี้สิน เกินบรรยาย
แถมมากมาย  ค่าจ้าง  ช่างแพ๊งแพง

จึงต้องลอง  ขอคุย  กับหัวหน้า
เผื่อทว่า  อาจช่วยได้  ไม่หน่ายแหนง
ซึ่งตัวน้อง  ไม่แน่ใจ  ใฝ่แสดง
แต่จะแจ้ง  ให้พี่รู้  ดูอีกที

ซึ่งหากว่า หัวหน้าท่าน  นั้นยืนกราน
ต้องให้ไป  ทำงาน  สถานที่
ได้เคยแจ้ง  เอาไว้  ในวจี
น้องคนนี้  มิอาจเลี่ยง  เกี่ยงแน่นอน

แต่อย่างไร  แม้ไป  ในทุกทิศ
ให้ได้รู้  ในชีวิต  ไม่ถ่ายถอน
รักคงมั่น  ในใจ  ไม่สั่นคลอน
ยังแน่นอน  รักเพียงพี่  นี้เรื่อยไป

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์   หากคุณต้องไปทำงานที่ใหม่ ขอให้ทำงานแบบสบายใจกว่าที่เก่าที่เป็นอยู่นะค่ะ และขอให้มีความสุข และสนุกกับการทำงานค่ะ อ้อ ยืนยันว่ายังไม่ยอมจะทิ้งหน้ากลอนหน้านี้ไปค่ะ  หากคุณตอบ  ผู้หญิงไร้เงาก็จะตอบกลับทุกเมื่อค่ะ อิอิ (ถ้าอยู่นะค่ะ แต่ถ้าไม่อยู่ก็รอหน่อยเพราะผู้หญิงไร้เงาไปไม่ไกลจากไทยโพเอ็ม ด้วยเพราะผูกพันกับที่ตรงนี้มากนะค่ะ อิอิ)*-*

ไวยากรณ์

5 กุมภาพันธ์ 2548 19:34 น. - comment id 413910

*-* สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา

      ขอบคุณครับสำหรับคำอวยพร  ผมหวังว่าจะเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ... รอตอบกลอนอยู่นะครับ

ผู้หญิงไร้เงา

7 กุมภาพันธ์ 2548 19:40 น. - comment id 413945

เศร้าเหลือเกิน  พี่จ๋า  เวลานี้
ต้องจากลา  แล้วคนดี พี่รู้ไหม
เพราะหัวหน้า  ท่านแจ้งชัด ขัดจากใจ
ให้น้องไป  ปัตตานี  เดี๋ยวนี้เลย

เพราะถึงวัน  รายงานตัว  กลัวเดือดร้อน
จึงต้องจร  จากไกล  ใฝ่เฉลย
หมดแล้วสิทธิ์  จะอุทรณ์  อ้อนเหมือนเคย
จำใจเอ่ย  ลาไกล  ไปทำงาน

แต่สัญญา  เอาไว้  เมื่อไปถึง
แม้ตีหนึ่ง  ตีสอง  ต้องประสาน
โทรกลับหา  พี่ทันที ที่สัญญาณ
เพื่อสื่อสาร  บอกให้รู้  ว่าอยู่ดี

แถมเช้าสาย  บ่ายค่ำ  แม้ย่ำรุ่ง
จะพยุง  ดูแลรัก  เป็นสักขี
เพื่อให้รู้ ความจริงใจ  ในวจี
ทุกนาที  ยังคงมั่น ไม่ผันแปร

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ผู้หญิงไร้เงาต้องขอโทษนะค่ะที่มาตอบกลอนช้าไปนะค่ะ  ด้วยติดธุระนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ*-*

ไวยากรณ์

11 กุมภาพันธ์ 2548 09:38 น. - comment id 414006

*-* สวัสดีคุณผู้หญิงไร้เงา ต้องขอโทดด้วยคับ  ตอบช้าไปหน่อย ช่วงนี้ยุ่งมาก ๆ อ่ะครับ และคิดไม่ออก ว่าจะตอบอย่างไรดี 

ปล. ตอบแล้วอ่ะนะครับ

ผู้หญิงไร้เงา

13 กุมภาพันธ์ 2548 22:37 น. - comment id 414039

ถึงดินแดน  ปัตตานี  ตอนตีหนึ่ง
เป็นเวลา  ที่ซึ่ง  เกิดปัญหา
ทำให้น้อง  หวั่นไหว  ในอุรา
เพราะพึ่งมา  ยังไม่ทัน  ได้ตั้งตัว

ก็เกิดเสียง  เลื่อนลั่น  ฝันผวา
เมื่อรู้ว่า  มียิงกัน  พลันปวดหัว
หลายนัดซ้อน  หลายพื้นที่  น้องนี้กลัว
เสียงระรัว  ของปืนกล  หมองหม่นใจ

แล้วจะอยู่  อย่างไร  ต่อไปนี้
พี่จ๋าพี่  น้องแสนเศร้า เฝ้าหวั่นไหว
เพราะมาถึง  เพียงนาที  ก็มีภัย
แล้วจะทำ  ไฉน  ไม่รู้เลย

อยากจะกลับ  ใจแทบขาด  ด้วยบาดจิต
เพราะเสียงดัง  ใกล้ชิด  คิดเฉลย
แต่กลัวว่า  ต้องกังวล  คนคุ้นเคย
จึงไม่อาจ  เฉลย  เปิดเผยความ

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ขอโทษเช่นกันนะค่ะที่มาตอบช้า เพิ่งจะกลับมาจากเรียนนะค่ะ อิอิ เอาเป็นว่าคุณว่างก็ตอบ คุณไม่ว่างก็เว้นไปก่อนไม่เป็นไรนะค่ะ  ผู้หญิงไร้เงาเข้าใจเสมอค่ะ อ้อ ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ  เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ*-*

ไวยากรณ์

14 กุมภาพันธ์ 2548 14:38 น. - comment id 414045

*-* สวัสดีคุณผู้หญิงไร้เงา ต้องขอโทดด้วยคับ  ตอบช้าไปหน่อย ช่วงนี้ยุ่งมาก ๆ อ่ะครับ แล้วต้องเตรียมตัวไปเทรนงานอีกนะครับ  
     อืม .. ผมจะไปเริ่มงานใหม่ วันที่ 16 นี้แล้วนะครับ ไงก้อ .. อวยพรให้ผมด้วยนะคับ  ท่าทางงานคงจะเยอะอ่ะ   แล้วเขาจะส่งผมไปเทรนด้วย อิอิ ไป ต่างประเทศแน่ะ .....  โกอินเตอร์ก้องานนี้แล้ว



ปล. ตอบแล้วอ่ะนะครับ

ผู้หญิงไร้เงา

14 กุมภาพันธ์ 2548 21:23 น. - comment id 414049

อย่ากังวลให้หม่นหมองหรือครองเศร้า
แม้สองเราจะห่างไกลไม่แปรผัน
เชื่อเถิดหนาความห่วงใยให้แก่กัน
ในทุกวันเวลาและนาที

ยิ่งกว่านั้น แสนห่วงใย ให้ห่วงหา
เมื่อรู้ว่า  น้องจากมา  ในครานี้
ทำให้พี่  ต้องกังวล  สับสนมี
เพราะว่าเมือง  ปัตตานี  มีฆ่าฟัน

แต่จะรัก  ษาตัว  มิมัวเผลอ
เพื่อพบเจอ  มีเธอ  เคียงข้างฉัน
ซึ่งก็เหมือน  ตอนนี้  ที่พี่นั้น
จะไปเริ่ม  งานสำคัญ  มั่นห่วงใย

ขอให้พี่  ทำสำเร็จ  เสร็จสมหมาย
ได้สบาย  มีเจ้านาย  ที่รักใคร่
คอยเมตตา  คอยปกป้อง  กับผองภัย
น้องขอร่วม ส่งแรงใจ ไปดูแล

*-*สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์  ยังไงก็ขอให้เหมือนงานไม่นัก และไม่เหนื่อย แต่หากต้องหนักของให้หนักแค่เพียงกาย อย่าให้ต้องหนักใจในการทำงานนะค่ะ  ขอให้มีความสุขและสนุกกับการทำงานค่ะ  และสุดท้ายคงต้องบอกมายินดีด้วยนะค่ะสำหรับการไปเทรนงานในครั้งนี้ เพราะหลังจากเทรนงาน คงมีการก้าวหน้าตามมาด้วยค่ะ*-*