ก๋วยเตี๋ยวหมู

นกตะวัน

เนื่องจากยืนดูอยู่บนสันเขื่อนยังไม่ค่อยสะใจเท่าไรเพราะไกลไปหน่อย เราจึงเดินตากแดดไปตามถนนทางด้านซ้ายของเขื่อน ลัดเลาะลงไปยังชายทุ่งที่ร้อนแห้งแล้ง หาทำเลเหมาะๆตั้งกล้องเทเลสโคปส่องดูเจ้ากระสาดำอีกครั้ง ดูกันคนละหลายรอบจนจุใจ จึงกลับขึ้นมาสันเขื่อน แต่ละกลุ่มร่ำลาแล้วแยกย้ายกัน กลุ่มของผมหิวกันจนตาลาย จึงรีบเดินทางไปร้านก๋วยเตี๋ยวหมูเจ้าประจำริมห้วยตลาด แล้วสั่งก๋วยเตี๋ยวมาทานจนเด็กเสิร์ฟจดแทบไม่ทัน
ก๋วยเตี๋ยวหมูหรูนักตักเครื่องใส่		
ตับปอดไส้เส้นนุ่มชุ่มน้ำหนา
พริกแสนเด็ดเผ็ดดีมีหน้าตา			
แซบร้อนฉ่าค่อยชิมยากอิ่มพลัน
ต้องต่อใหม่ไม่พอขอเป็นแห้ง			
เผ็ดร้อนแรงลูกชิ้นกินไม่หัน
หมี่ขาวเข้มเต็มชามยามเคี้ยวมัน		
อร่อยนั้นแน่นอนค่อนมากมี
แสนอิ่มหมีพีมันวันแห่งสุข			
นกมาปลุกปรุงรสช่างสดสี
แล้วต่อด้วยก๋วยเตี๋ยวเปรี้ยวเผ็ดดี		
ร้านดังนี้หน้าบึงบึ่งเดี๋ยวเดียว
ริมถนนคนพล่านรถผ่านเห็น			
ไม่เคยเว้นว่างคนจนหวาดเสียว
หากมาบ่ายสายหมดอดกินเทียว		
มิต้องเลี้ยวเลยไปไม่ต้องทาน		
หลังก๋วยเตี๋ยวหมูมื้อกลางวันในตอนบ่าย เรายังคงนั่งสนทนากันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอีกสักพัก จนกระทั่งหัวหน้าเขตฯ ผู้ช่วยหัวหน้าเขตฯ และนายต้นตากล้องที่ลงเรือไปถ่ายภาพนกในบึงเข้ามาในร้าน หลังจากนั้นจึงเดินทางกลับมายัง สำนักงานเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอ่างเก็บน้ำห้วยตลาด เพื่อหาที่หลบนอนพักผ่อนเอาแรงสักงีบสองงีบ เพราะต่างคนต่างง่วงนอนกันเต็มที เนื่องจากแทบไม่ได้นอนมาทั้งคืน และเพราะหนังท้องตึงหนังตาจึงเริ่มหย่อนด้วย
นกกระสาดำ ที่อ่างเก็บน้ำห้วยตลาด 12
6 พฤศจิกายน 2547