โอ้ไกลบ้านไกลเมืองไกลถ ิ่น ใจเฝ้าถวิลถึงอวลไออุุ่่น ณ ริมชานบ้านอันแสนเคยคุ้น ตักแม่่เคยหนุนยังลุ้นยังรอ ทีบ้านเป็นสุุขดีไหม หนาวร้อนอย่่างไรบอกได้ไหมหนอ เป็นห่วงผ้าห่มกลัวจะไม่พอ เลยรีบถักทอรักส่งให้แทน เมื่อคืนกินข้าวกับอะไร ชะอมทอดไข่คิดถึงเหลือแสน ข้าวบ้านเราหาไหนเล่าแทน คืนวันหวงแหนยังจดยังจำ บ้านเค้าเมืองเค้าเราไม่อยากอยู่ แม้จะสวยหรูพรูเพริดเลิศล้้ ำำ หากน้้ำำำำำำำ ำำใจเขาเล่าดุจน้้ำำำำำำำ ำำครำำ น้้ำำำำำำำ ำำใจสีดำฉ่ ำำแฉะถนน แต่ยังยิ้มอยู่ยังสู้ยังไหว จะทนต่อไปให้ใจฝึกฝน ไม่นานเกินรอมันก็ผ่านพ้น คือบทสอนคนอดทนสอนใจ
gluhp 17 ม.ค. 2548 19:49 น. - ID 69417 
1427
2
0
17 มกราคม 2548 23:47 น. - comment id 408153
ยังยิ้มอยู่พร้อมสู้ไหว แม้จากไกลใจห่วงหา หากวันใดมีเวลา จะรีบกลับมาหาตัวเธอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
18 มกราคม 2548 16:47 น. - comment id 408538
คิดถึงเสี้ยวนะจ๊ะ ขอให้ได้กลับบ้านมาไว ๆ นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
