อย่าเลย เคยบอก ไม่มีใคร เธอจงตอบ เสียงหัวใจ ใครที่ปรารถนา อย่าเก็บฉันไว้ เพียงเพื่อฆ่าเวลา อยากไปหา อยากอยู่กับใคร ขอตามใจ ถ้าเราจาก ลากัน ในวันนี้ เธอรู้ดี กลัวน้ำตา ฉันจะรินไหล กลัวทำไมเมื่อมันไหลด้วยห่วงใย จงภูมิใจยังใครเฝ้าอาทร แม้ยามนอน หมอนหนุน เปรอะชุ่มน้ำตา นั้นแสดงว่า เธอมีค่า มาจากจร อย่ากังวล จนเขา เฝ้าอาวร จงคิดถึงตอน เธอเคียงเขา เราจะหายไป ขอบใจ ในทุกสิ่ง ทิ้งอยู่กับฉัน สิ่งเหล่านั้น สอนฉัน หันมาแก้ไข ว่าตัวเอง ผิดพลาด ขลาดสิ่งใด หล่อหลอม หัวใจ ในโลกที่เป็นจริง
8 ธันวาคม 2544 18:42 น. - comment id 23729
น้ำตาใช้ล้างใจแก้ปัญหา ผงเข้าตาน้ำตาไหลจนเปียกหมอน น้ำตามี ไว้ให้ เอื้ออาทร จะหนาวร้อนยังมีฉันอยู่ทั้งคน จะกี่ฝน กี่หนาว กี่เศร้าสุข กี่ความทุกข์ กี่รานร้าว กี่สับสน ยังมีฉัน รอรับฟัง ด้วยกมล แม้ใจตน จะร้องไห้ อย่างดายเดียว
8 ธันวาคม 2544 20:32 น. - comment id 23754
ดูเศร้าๆนะแต่ตอนท้ายรู้สึกว่าเหมือนจะเอาสิ่ง ที่ได้พบมาแก้ไขเพื่อไม่ให้ต้องผิดพลาดอีก ดีจ๊ะ
9 ธันวาคม 2544 00:15 น. - comment id 23823
การจากไปของใครสักคน...ทำให้ค้นพบว่า...เรามีความเข้มแข็งอยู่ในตัวเองมากมาย.........หอบกำลังใจมาให้ นิติ เพียบเลยจ้า......
9 ธันวาคม 2544 04:58 น. - comment id 23904
แต่งได้เข้าถึงอารมณ์ดีจ้า...
14 ธันวาคม 2544 13:07 น. - comment id 24997
ดีค่ะ การที่เราจากลากันไปนี่มันช่างรู้สึกยังงัยเหมือนกันนะ
14 ธันวาคม 2544 17:27 น. - comment id 25036
ดีจังน๊า... ดีจนน่าสงกาสัย -_-