กลบภาพฝัน ถึงจะเป็นภาพเก่าเพียงวันก่อน.. แต่เมื่อย้อนนึกฝันวันที่ผ่าน เศร้าที่เยือนเหมือนแสงแห่งดวงมาน สาดผ่านม่านควันอันโศกซึม ผ่านไปดังไม้ปลิวลิ่วร่วง ใบควงขับท่ามความเคร่งขรึม ชีวิต..หนอ ..ชีวิต..ผิดอึมครึม เหมือนเทาทึมทาบทับอับวิญญาณ์ ฤๅจะปล่อยผ่านล่วงปวงภาพหลัง เมื่อแลรั้งยั้งจิตคิดครวญหา ภาพอดีตกรืดใจให้แห้งคา รอยแผลยับหับฝันปร่าอย่ามาคืน ฝันเอ๋ยฝัน...จำนรรจ์...วันก่อนเก่า บัดนี้เงา...ฝันสลาย..กลายสุดฝืน สวย..แล้วเศร้า..เงาฝัง...ไม่ยั่งยืน แฉล้ม..ชื่น..แล้วก็เฉา..ไม่เนานาน เหลือจะเก็บภาพสุขอันรุกไล่ รอยหัวใจวิเคราะห์..ลัดเลาะขาน ก็เมื่อทุกข์ ท่วมสุข..อย่างร้าวราน ทรมาณ..เป็นขวบปี..ที่อำลา ทรมาณ เป็นถ้อยคำ..จำและจด ทุกรอยบท..หม่นไหม้...เหมือนไร้ค่า ทุกรอยแสบ...แผลสด..รดน้ำตา เจ็บเกินกว่า...ชาตินี้...จะดีคืน... นานเนิ่นนาน...กาลผ่าน..แล้วกลบไหม้ รอยเจ็บร้าวในหัวใจใครทนฝืน ใครเล่าลุกขึ้นสู้..เพื่อหยัดยืน ใครเล่ากลืน..น้ำตา..ที่ตกใน ทิกิ_tiki จารเช้าพระอังคาร ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๘ วันขึ้น ๒ ค่า เดือน ๒ ฟ้ายังมืดและมืด ตี ๕.๑๑ นาที วันที่จารใส่เว็บนี้เป็นเบื้องแรก จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 11 ม.ค. 48 05:12:17 ] ความคิดเห็นที่ 1 .. ดวงชีวาแห้งผาก..ปากยังขม ยังนอนซม..ตรมจิต..คิดหวนไห้ รักและร้างจำและจด..หมดทั้งใจ ...บางอารมณ์ขมไหม้..ไร้น้ำตา ขอบคุณวันผันผ่านจนนานเนิ่น รอยอันเจ็บใจเหลือเกิน..จนเมินหน้า วันที่เศร้า ซมนัก..ราวผักปลา ซึ่งเขาฆ่า..แกงกิน..แล้วปลิ้นคาย ขอบคุณปี..ผ่านไป..ไม่หวนคืน รอยเคยช้ำย้ำสะอื้นอาจเหือดหาย แต่รอยแผล เป็นข้างใน..มันไม่ตาย ลูบยังสาก ราวเม็ดทราย..คายฤทัย.. ทิกิ_tiki วันที่อยากเขียนอีกตามเคย ๖:๒๓ นาฬิกาเมื่อฟ้ายังเป็นสีคราม ไล่ขึ้นม่วงอมเทา ปาดเบาๆด้วยชมพูหม่นลึก... จากคุณ : ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 11 ม.ค. 48 06:26:07 ] บัดนี้นั้น ดวงตะวัน ก็ปรากฏ ชมพูส้ม ดวงสดลูกกลมใหญ่ ลอยผ่านม่านควันเทาเรื่อบังใบ เหนือปฐพีหมอกไอ..ฉาบนภา แล้วภาพฝันอันหม่นในก็ดับลง เหลือแต่รอยเจ็บคงคาดผ่านหน้า ยิ้มสิสู...สู้กรรม..ตนทำมา แล้วแสงส้มสุริยา...ก็เริงวัน. วันใหม่..ในเหมันต์ ก็กลับคืนมา ๗:๐๕ นาฬิกา เวลา ตะวันจ้าเหลืองส้มแรง : ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 11 ม.ค. 48 07:05:27 ] ----------------- http://www.pantip.com/cafe/library/index.php?rd=QeLqi8uXzkwAALkYUX4 กลบภาพฝัน สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗ Copyright. All rights reserved..
12 มกราคม 2548 10:54 น. - comment id 404357
ที่เกริ่นว่าจะนำกลอนตอนเช้าวานมาลง แต่เผอิญ เป็นยามค่ำไม่เข้ากับเวลาเมื่อคืน จึงต้องขออนุญาตนำมาลงเช้านี้แทน เขียนไว้ที่เว็บโน้นเป็นวันแรก(อาจไม่ใช่วันแรกจริงที่เขียนไว้ที่เว็บโน้นก่อน แต่ก็ปกติคือจะให้เกียรติ http://thaipoem.com นี้ก่อนเสมอ คือลงที่นี่ก่อนแล้วค่อยนำไปที่เว็บอื่น พอดี เมื่อวานซืนตอนกลางคืน เว็บมีปัญหาเข้าไม่ได้ เช้าของเมื่อวาน คือแต่ดึก จึง นำไปวางที่พันทิปแทน ที่เว็บนั้น มีมาตรการเรื่อง สงวนลิขสิทธิ์ เป็นของผู้เขียนแต่ละท่านไว้อย่างชัดเจน จึงมิได้เขียน ไว้ในบทกลอน..ข้าพเจ้าจึงปล่อยบท ยาวมากไว้ที่นั่น...เหมือนที่เคยทำที่นี่... ก็ขอให้เป็นความมั่นใจอีกครั้งที่จะยกมา ทั้งบททุกตอน อย่างไม่ขาดตกบกพร่องมาที่นี่ทั้งหมดเพื่อเป็นการรวบรวมกลอน ลำดับการเขียนงานของข้าพเจ้าไว้อย่างต่อเนื่อง ขออภัย และ ขอขอบคุณทุกท่านไว้ ณ ที่นี่ ที่ดูเหมือน ลงจำนวนบทกลอนเยอะเกินความจำเป็น.... ปกติ จะไม่ลงติดกันประมาณนี้ อาจจะทิ้งช่วงสัก อย่างน้อย ก็ 20-30 บทกลอนผ่านไปแล้ว ถึงจะลงบทใหม่มา.....ขออภัยอีกครั้ง...ด้วยความเกรงใจผู้อ่านเป็นอย่างยิ่ง...แต่เผอิญขณะนี้ยังเข้าอยู่ เวลาหน้าเครื่องข้าพเจ้า 10:33 นาฬิกาค่ะ
12 มกราคม 2548 11:19 น. - comment id 404372
เอาเวลาที่ไหนมาแต่งเนี่ย เยอะมากกกกก จนตาลาย แต่ผลงานเยี่ยมครับ
12 มกราคม 2548 11:41 น. - comment id 404393
สวัสดีค่ะ พี่ทิกิ จะไม่ขอ...เลือนลบ...กลบความช้ำ ขอจดจำ... คืนวัน...อันแสนหวาน แม้จะอยู่...คู่เคียง...เพียงไม่นาน แม้แค่ผ่าน...มาพาชื่น...รื่นฤทัย... คิดถึงเสมอ... รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...
12 มกราคม 2548 11:48 น. - comment id 404403
อดีตเศร้า เร้าจิต อย่าคิดมาก เลือกเอาจาก ที่สุข เก็บซุกไว้ อยู่ที่มือ ถือยึดติด คาจิตใจ ปล่อยมันไป ที่ชั่วร้าย จะกลายดี
12 มกราคม 2548 11:54 น. - comment id 404406
ธรรมชาติขีดเขียนให้เวียนว่ายไปเรื่อย
12 มกราคม 2548 12:26 น. - comment id 404420
++ +++ อย่ายึดหลักปักใจในเรื่องเก่า เก็บเลือกเอาสิ่งดีมีสุขไว้ สิ่งเลวร้ายผ่านมาให้ผ่านไป ยิ้มสู้ไว้วันใหม่ยังมาเยือน.. ++ ++++ ^___^ มาเยี่ยมจ้า
12 มกราคม 2548 12:40 น. - comment id 404424
เอาเวลาที่ไหนมาแต่งเนี่ย เยอะมากกกกก จนตาลาย แต่ผลงานเยี่ยมครับ : ต๋องแต๋ง : 412640 - 12 ม.ค. 48 - 11:19 ธรรมชาติขีดเขียนให้เวียนว่ายไปเรื่อย : ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน) : 412674 - 12 ม.ค. 48 - 11:54 ขอบคุณทั้งสองท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือนค่ะ ก็แต่งหน้าจอตอนเวลาที่เปิดเข้าเว็บไป นันยังไงคะ
12 มกราคม 2548 12:41 น. - comment id 404425
สวัสดีค่ะ พี่ทิกิ จะไม่ขอ...เลือนลบ...กลบความช้ำ ขอจดจำ... คืนวัน...อันแสนหวาน แม้จะอยู่...คู่เคียง...เพียงไม่นาน แม้แค่ผ่าน...มาพาชื่น...รื่นฤทัย... คิดถึงเสมอ... รักษาสุขภาพด้วยค่ะ... : แมงกุ๊ดจี่//ไม่ได้ล็อกอิน : 412661 - 12 ม.ค. 48 - 11:41 ขอบคุณแม่งกุ๊ดจี่นะคะ
12 มกราคม 2548 13:02 น. - comment id 404443
พี่ทิกิคะ...ไพเราะ และ กินใจจังค่ะ...สำหรับบทนี้ ............................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
12 มกราคม 2548 13:05 น. - comment id 404451
อดีตเศร้า เร้าจิต อย่าคิดมาก เลือกเอาจาก ที่สุข เก็บซุกไว้ อยู่ที่มือ ถือยึดติด คาจิตใจ ปล่อยมันไป ที่ชั่วร้าย จะกลายดี : 11041 - หนอนสายตายาว : 412671 - 12 ม.ค. 48 - 11:48 มือถือไม่ยึดหรอกค่ะ มันไม่ค่อยติด ติดแล้วพูดไม่ได้ก็มี หนอนขอบคุณมากค่ะ
12 มกราคม 2548 13:06 น. - comment id 404454
อย่ายึดหลักปักใจในเรื่องเก่า เก็บเลือกเอาสิ่งดีมีสุขไว้ สิ่งเลวร้ายผ่านมาให้ผ่านไป ยิ้มสู้ไว้วันใหม่ยังมาเยือน.. ++ ++++ ^___^ มาเยี่ยมจ้า : 7052 - namsai : 412688 - 12 ม.ค. 48 - 12:26 ขอบคุณมากค่ะ น้ำใส ขอบคุณในน้ำใจในธรรมะนะคะ
12 มกราคม 2548 13:10 น. - comment id 404459
พี่ทิกิคะ...ไพเราะ และ กินใจจังค่ะ...สำหรับบทนี้ ............................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน . 7877 - ลี่...ชวนมาเยือน : 412711 - 12 ม.ค. 48 - 13:02 เป็นอารมณ์ดิ่งนิ่งเงียบ ฟ้ามืดๆ นอนเต็มอิ่ม คิดภาพฝันเก่าๆแห้งใจ แต่ดีที่อุ่นไอในบ้านเราเอง ถ้าอยู่กลางภูอย่างคราวก่อนนะ มันรวดร้าวแทบขาดใจตายไปซะเลย อารมณ์บนภูนั้น เฉียบขาดน่ากลัว.. การจากร้างพลัดพรากเป็นความรู้สึกที่ มนุษย์บรรยายเป็นตัวอักษรลำบากเหลือเกินค่ะ
12 มกราคม 2548 15:00 น. - comment id 404558
เขียนกลอนมากไปหน่อยคอยเวียนหัว แล้วต้องคอยล้มตัวเป็นนอนบ้าง จะพักผ่อนตอนบ่ายคลายสรรพางค์ เพื่อนเชิญวางคำจาไว้หน้าบรรณ ไปก่อนล่ะคะ
12 มกราคม 2548 15:43 น. - comment id 404573
ไพเราะมากเลยขอรับเจ๊ ว่าแต่เจ๊นี่ขยันเขียนกลอนจังนะขอรับ อิอิ
12 มกราคม 2548 18:15 น. - comment id 404681
คิกๆๆๆๆๆๆช่ายค่ะขยันจังอ่ะพี่จ๋าไม่เหนื่อยบ้างเหรอค่ะอย่าหักโหมนะคะพี่ทิกิจ๋าเป็นห่วงสุขภาพพี่นะคะ..คิดถึงค่ะ..
12 มกราคม 2548 18:35 น. - comment id 404701
ไพเราะมากเลยขอรับเจ๊ ว่าแต่เจ๊นี่ขยันเขียนกลอนจังนะขอรับ อิอิ : 4501 : 412846 - 12 ม.ค. 48 - 15:43 ขอบใจจ้ะที่มาเขียน ตื่นมาตอนเย็นนึกว่าเช้าอีกวัน อากาศเหมือนตอนเช้าเลย งง เกือบมาเขียนกลอนสวัสดีเช้าเสียอีกนะคะ
12 มกราคม 2548 18:42 น. - comment id 404706
คิกๆๆๆๆๆๆช่ายค่ะขยันจังอ่ะพี่จ๋าไม่เหนื่อยบ้างเหรอค่ะอย่าหักโหมนะคะพี่ทิกิจ๋าเป็นห่วงสุขภาพพี่นะคะ..คิดถึงค่ะ.. : 8964 - เพราะรัก : 412954 - 12 ม.ค. 48 - 18:15 มาเขียนกลอนได้พักผ่อนไปในตัวค่ะ ไม่เครียดเท่าไหร่ เหนื่อยเพราะต้องออกไปข้างนอกวันก่อน แล้วสุขภาพ แผลที่ว่าเรียบสนิทไม่เห็นเลยกลับอักเสบมาอาทิตย์กว่า แต่วันสองวันนี้ พยายามนอนมากๆอย่างที่ทุกคนแนะนำ อ้วนก็ ไม่เป็นไร ขอให้หายก่อน ไม่งั้น จะกลายเป็น เจ็บกระเสาะกระแสะไม่หายสนิท ก็เชื่อฟังหมอ จ๋าทั้งหลายนะคะ ขอบคุณ น้ำหวานค่ะ
12 มกราคม 2548 18:45 น. - comment id 404709
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านเลยไปดีกว่าค่ะ คิดไปก็มีแต่ทุกข์ อิอิ พูดง่ายแต่ทำยากๆๆๆๆๆๆค่ะ
12 มกราคม 2548 18:51 น. - comment id 404712
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านเลยไปดีกว่าค่ะ คิดไปก็มีแต่ทุกข์ อิอิ พูดง่ายแต่ทำยากๆๆๆๆๆๆค่ะ : คนเมืองลิง : 412982 - 12 ม.ค. 48 - 18:45 ชีวิต สมองเราก็เหมือน เทป ... ใจเราก็คอยย้อนกลับไป rewind มันดูใหม่ว่า เออ ครั้งกระนั้นเราเคยเจ็บปวดประมาณไหน อย่าให้เกิดครั้งใหม่อีกนะ มันอันตราย
12 มกราคม 2548 20:33 น. - comment id 404814
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ
12 มกราคม 2548 20:52 น. - comment id 404835
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะ ๆ และความหมายดี ๆ ค่ะ :)
12 มกราคม 2548 20:56 น. - comment id 404838
อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ : 4205 - ใจปลายทาง : 413087 - 12 ม.ค. 48 - 20:33 วันที่ผ่านไป...เป็นครูของเรา อย่าให้ มันกรีดใจอีก..ล่อแหลม ..อันตราย
12 มกราคม 2548 20:57 น. - comment id 404841
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะ ๆ และความหมายดี ๆ ค่ะ :) : 7022 - SonyaBeauty : 413109 - 12 ม.ค. 48 - 20:52 ซอนย่า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม คำไพเราะของซอนย่า ก็ปลอบประโลมใจนักค่ะ
12 มกราคม 2548 20:59 น. - comment id 404843
สวัสดีค่ะ...คุณทิกิ เข้ามาชื่นชมบทกลอนของคุณค่ะ ภาพเก่าเก่าฝังใจไม่สิ้นสูญ ...กุศลหนุนบุญส่งปลงเถิดหนอ ......ให้คนตายไปเป็นสุขอย่าทุกข์ท้อ .........คนที่อยู่สู้ต่อพอเห็นทาง ภัยพิบัติจางหายสลายคลื่น ...หลับแล้วตื่นขึ้นมายามฟ้าสาง ......ฝันร้ายหายพบภาพดีอยู่ลางลาง .........เมฆหมอกบางจางหายใจเบิกบาน
12 มกราคม 2548 21:49 น. - comment id 404897
สวัสดีค่ะ...คุณทิกิ เข้ามาชื่นชมบทกลอนของคุณค่ะ ภาพเก่าเก่าฝังใจไม่สิ้นสูญ ...กุศลหนุนบุญส่งปลงเถิดหนอ ......ให้คนตายไปเป็นสุขอย่าทุกข์ท้อ .........คนที่อยู่สู้ต่อพอเห็นทาง ภัยพิบัติจางหายสลายคลื่น ...หลับแล้วตื่นขึ้นมายามฟ้าสาง ......ฝันร้ายหายพบภาพดีอยู่ลางลาง .........เมฆหมอกบางจางหายใจเบิกบาน
12 มกราคม 2548 22:31 น. - comment id 404934
แคร็อท ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
13 มกราคม 2548 00:20 น. - comment id 405000
ภาพเก่าๆ เร้าเตือนไม่เหมือนฝัน ทุกข์สุขวันคืนเห็นเจนสีหน้า ขอบฟ้าลิบขลิบทองสวยต้องตา ธรรมดาสัจจธรรมนำชีวิต
13 มกราคม 2548 02:12 น. - comment id 405021
ภาพเก่าๆ เร้าเตือนไม่เหมือนฝัน ทุกข์สุขวันคืนเห็นเจนสีหน้า ขอบฟ้าลิบขลิบทองสวยต้องตา ธรรมดาสัจจธรรมนำชีวิต : plaing_piu : 413274 - 13 ม.ค. 48 - 00:20 ขอบคุณเพลงผิวค่ะ
13 มกราคม 2548 08:29 น. - comment id 405065
*^_^* ..... ปล: นั่งนึกอยู่นานว่าจะเขียนกลอน แต่เขียนไปเขียนมายังไม่ถูกใจ เลยส่งรอยยิ้มมาทักทายแทนค่ะ
13 มกราคม 2548 08:40 น. - comment id 405074
*^_^* ..... ปล: นั่งนึกอยู่นานว่าจะเขียนกลอน แต่เขียนไปเขียนมายังไม่ถูกใจ เลยส่งรอยยิ้มมาทักทายแทนค่ะ 2856 - ทะเลใจ : 413340 - 13 ม.ค. 48 - 08:29 ขอขอบคุณ ทะเลใจ..ยิ้มให้เช้า มาตอบความคนอื่นเขาจึงมองเห็น แค่มอบยิ้มก็ความหมายหลายประเด็น หนึ่งมอบเย็น สอง มิตรยืน..ชื่นอารมณ์ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
13 มกราคม 2548 10:33 น. - comment id 405117
กลอนความหมายดีครับ แถมยังรับ กับถ้อยคำ ที่เรียบง่าย อ่านดูแล้ว ง่าย ง่าย สบายสบาย แฝงความหมาย ลึกซึ้ง ตรึงหัวใจ ** ชอบครับ .. เก็บดีกว่า **
13 มกราคม 2548 12:11 น. - comment id 405149
ขอบคุณที่แวะมาเขียนกลอนสบายสบาย ให้อ่าน อ่านแล้วสบายใจจริงเสียด้วยค่ะ บทกลอนของคุณ เองค่ะ
13 มกราคม 2548 13:13 น. - comment id 405195
แวะมาอ่านงานครับ..บางอารมณ์ก็ยังคงตรอมตรมอยู่ในจิตเสมอ ดูเหมือนคล้ายจะเป็นส่วนหนึ่งไปแล้ว........
13 มกราคม 2548 17:39 น. - comment id 405316
โย้ว!! กลอนพี่ดูหม่น ๆ แต่ไม่เอื่อยเกินไป นึกถึงเพลงของ ลอร่า ไฟจี้ ให้ไฮกุ (แปลก ๆ) หนึ่งบท ผ่านกระจกใสห้องสมุด แสงแยงตา ตัวหนังสือไม่พร่าเลือน
14 มกราคม 2548 00:01 น. - comment id 405702
แวะมาอ่านงานครับ..บางอารมณ์ก็ยังคงตรอมตรมอยู่ในจิตเสมอ ดูเหมือนคล้ายจะเป็นส่วนหนึ่งไปแล้ว........ : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ : 413470 - 13 ม.ค. 48 - 13:13 ส่วนที่ฝังอยู่ในเงาของความทรงจำ ขอโทษที่คิดว่าตัวเลขของคุณเป็นการตอบครั้งสุดท้ายของเราค่ะ
14 มกราคม 2548 00:02 น. - comment id 405703
โย้ว!! กลอนพี่ดูหม่น ๆ แต่ไม่เอื่อยเกินไป นึกถึงเพลงของ ลอร่า ไฟจี้ ให้ไฮกุ (แปลก ๆ) หนึ่งบท ผ่านกระจกใสห้องสมุด แสงแยงตา ตัวหนังสือไม่พร่าเลือน : 11570 - ShadowServant : 413592 - 13 ม.ค. 48 - 17:39 เราติดตั้งกระจกรุ่นใหม่ เปิดไฟแล้วเป็นฝ้า คนข้างหน้าไม่เห็นคน
16 มกราคม 2548 22:03 น. - comment id 407359
ถึงจะเป็นภาพฝันในวันเก่า แต่ตัวเราไม่เคยลืมปลื้มเสมอ เพราะภาพฝันวันเก่าเฝ้าปรนเปรอ มีฉันเธออยู่เคียงช่างสุขใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
16 มกราคม 2548 22:06 น. - comment id 407362
ถึงจะเป็นภาพฝันในวันเก่า แต่ตัวเราไม่เคยลืมปลื้มเสมอ เพราะภาพฝันวันเก่าเฝ้าปรนเปรอ มีฉันเธออยู่เคียงช่างสุขใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
29 มกราคม 2548 20:25 น. - comment id 413655
คุณผุ้หญิงไร้เงาเขียนได้น่ารักมากค่ะ