หรือ..คลื่นกำสรวล เคยสดใสสวยงามยามสงบ อ้อยอิ่งซบอกทรายคล้ายเดียงสา เพียงสายลมโลมไล้ได้ชีวา เจ้าเริงร่าพลิกพริ้ว เป็นริ้วลอน บันดาลเสียงเสน่ห์กล่อมเห่หาด มิเคยขาดมนต์ขลังให้สังหรณ์ ผู้คนหลงรักเจ้าตามเว้าวอน หมายเชยช้อนชื่นบานสู่ลานใจ แต่บัดนี้เจ้ากลับอัปยศ โถมรันทดเข้าสาดขนาดใหญ่ ปลิดวิญญาณนับหมื่นกลืนหายไป ทิ้งร่างไว้เกลื่อนกลาดหาดระทม เสียงร่ำไห้โหยหาเกินกว่านับ สุดระงับใจหงอยพลอยขื่นขม พ่อแม่ลูกพลัดพรากจากหายจม ตามแรงถมโหมหื่นคลี่นพระกาฬ เพียงพริบตาก็สยบสงบเงียบ พินาศเรียบริมฝั่งดั่งสุสาน ศพนับพันรายเรียงเสียงวิจารณ์ เจ้าหักหาญโหดเหี้ยมยากเทียมทัน หรือเจ้าอยากเตือนให้คนได้รู้ ความหดหู่ที่รับนับมหันต์ เขาทำร้ายบุกรุกอยู่ทุกวัน เกินเก็บกั้นแก้แค้นเหมือนแม้นคืน.
หญ้าแพรก 8 ม.ค. 2548 23:03 น. - ID 68927 
379
3
0
9 มกราคม 2548 02:32 น. - comment id 402573
มันมาเยี่ยงมัจจุราช มันกวาดไปทุกสิ่ง เหลือเพียงน้ำตากับความจริง คือบางสิ่งที่ต้องทำใจ-*
9 มกราคม 2548 13:47 น. - comment id 402742
เข้ามาแอบอ่าน พิศชมคมกานท์ พลันอ่านออกเสียง สละสลวย สนุกสำเนียง ถ้อยคำลำเลียง น่าจดน่าจำ
9 มกราคม 2548 20:50 น. - comment id 403100
แวะเข้ามาอ่านค่ะ อิ อิ...
13 มกราคม 2548 13:40 น. - comment id 405216
เขียนได้ดีนะคุณหญ้าแพรก..ควรจัดเรียงตามยาว กลอนจะได้ อ่านง่ายๆ เพราะเรื่องก็ไม่ยาวนัก.. บ้านกลอนไทยอยู่กันแบบเพื่อนฝูง รักกันเหมือนพี่น้อง..คุณก็เข้าไปทักทายเพื่อนๆบ้าง ไปคุยกันทำความรู้จัก สังคมบ้านกลอนจะได้อบอุ่นสำหรับคุณ..สวัสดีครับ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
