ใต้ผิวพื้นคลื่นน้ำสีครามนั้น บนผืนทรายหาดสวรรค์เช้าวันหนาว ใต้กองโคลนกองดินสาบกลิ่นคาว บนผืนโลกรวดร้าวใต้เลือดริน พรากชีวิตพรากหัวใจไปต่อหน้า พรากน้ำตาหลั่งไหลไม่รู้สิ้น พรากทำลายบ้านเรือนศพเกลื่อนดิน พรากวิถีพลัดถิ่นสิ้นหนทาง จากแดนไกลข้ามฟ้ามาครึ่งโลก จากใจโศกค้นหาสุดฟ้ากว้าง พบชีวิตเหมือนหวังยังเลือนราง พบน้ำใจไม่จืดจางจดจำไว้ คลื่นสูงฝ่ามหาสมุทรสุดแรงคลั่ง คลื่นน้ำตาท้นฝั่งยากยั้งได้ คลื่นอาสาบรรเทาทุกข์ลูกหลานไทย คลื่นน้ำใจหลั่งรินทั่วดินแดน รักพี่น้องร่วมโลกร่วมโศกด้วย รักกันช่วยพลิกฟื้นร่วมหมื่นแสน รักเพื่อนบ้านผองญาติผู้ขาดแคลน รักทดแทนใจสลายใต้คลื่นมาร แก้ไขตามคำแนะนำของคุณก๊อง ขอบคุณครับ
ม้าลาย 8 ม.ค. 2548 00:09 น. - ID 68867 
1530
10
0
8 มกราคม 2548 00:31 น. - comment id 401823
หน้าส่วนตัว
คุณม้าลายคะ
เหตุการณ์เกิดแต่ 26 ธนวา 2547 จนถึงวันนี้ ก็ 13 วัน ย่างวันที่ 14 เหตุการณ์ ได้สะสางกันไปเรื่อย ๆ คงเหลือ สัก 40% ที่ต้องเก็บกวาดกัน และ อีก นับ ร้อยพันครัวเรือนที่ไร้ที่อยู่ ตลอด จนอาคาร ทรัพย์สินมหาศาล นับหมื่นล้านที่จะต้องก่อสร้างขั้นใหม่ หลังจากพังทะลายราบเรียบ
ที่มีปัญหาขณะนี้ คือ พวกมิจฉาชีพ เหลือบริ้นทั้งหลาย ที่หากินแม้กระทั่ง แย่งชิงศพไปเป็นใครต่อใครเพื่อขึ้นเงินค่าช่วยเหลือศพจากทางราชการ
พวกเราติดตามข่าวและ เป็นนักข่าวกันมา
ตลอด 10 กว่าวันจนเหนือยเลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเขียนใต้คลื่นให้ได้อ่านนะคะ..
ตอนนี้ อยากให้เขาช่วยค้นใต้โคลน โดยเฉพาะ ตามป่าชายเลน ค่ะ ว่ายังหมก อยู่อีกเท่าไหร่ เฮ้อ ...
พวกเราคนที่อยู่ ก็ ทำหน้าทีของเรา 60 กว่าล้านคนนี้ต่อไป...ค่ะ..
บายค่ะ
8 มกราคม 2548 00:47 น. - comment id 401831
นึกทีไรก็สลดใจ ทุกที เกลื่อนกร่าน
8 มกราคม 2548 01:08 น. - comment id 401841
ใต้คลื่น ตื่นโคลนคร้ามตามสมุทร สุดตื้นตันธารน้ำใจท่วมน้ำตาเอิบอาบ
8 มกราคม 2548 06:41 น. - comment id 401883
สร้างความเศร้า โศกสลด สูญเสีย ยากจะบรรยายค่ะ แต่ในทางกลับกันก็ได้เห็นน้ำใจคนไทย ที่ช่วยเหลือกันโดยไม่ทอดทิ้งกัน ทำให้ประทับใจในน้ำใจยากที่จะบรรยายเหมือนกันค่ะ แต่คุณม้าลายแต่งกลอนมาบรรยายได้ทุกอย่างเลยนะคะ ชื่นชม ชื่นชอบค่ะ
8 มกราคม 2548 14:36 น. - comment id 402057
น่าเศร้าใจมากค่ะ ...... แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ..
8 มกราคม 2548 18:39 น. - comment id 402298
สวยงามมากค่ะ
8 มกราคม 2548 23:38 น. - comment id 402479
สวัสดีครับคุณทิกิ ใต้โคลนคงค่อนข้างลำบากนะครับ โดยวงจรของธรรมชาติแล้ว ศพที่ถูกฝังอยู่ใต้โคลนหรือแม้แต่ที่ยังอยู่ในทะเลนั้น ในที่สุดก็สลายไปไม่ต่างกับศพที่ญาตินำมาทำพิธีเผาหรือฝังอยู่ดี ดังนั้นแม้จะหาไม่เจอจริงๆ เราก็ยังทำพิธีรำลึกที่ไหนก็ได้ถ้าเราไม่ยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นสสารที่ยังไงก็เสื่อมสลายครับ
9 มกราคม 2548 00:02 น. - comment id 402492
สัญญาก็ต้องเป็นสัญญา แม้จะไร้เรี่ยวแรงเขียนกลอน แต่ทว่า จะมาร้องเพลงให้ฟังนะคะ เสียงห้าวแหบไปสักนิดในช่วงนี้ :) ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน ไม่ทันตั้งตัว ท้องฟ้ามืดมัว แผ่นดินเลื่อนลั่นสั่นไหว ไม่เคยพบ ไม่เคยเห็น ไม่เคยสนใจ ซูนามิ คืออะไร รู้จักแต่ซาซิมิ มันมาดั่งมัจจุราช ทุ่มโถมโทรมใส่ชายหาด มันกวาดทุกสิ่งพินาศ ซูนามิ ไม่เคยนึก ไม่เคยนับ สรรพศพมากมาย แผ่นดินร่ำไห้ แผ่นน้ำใยเลือดเย็น ไม่ว่าใคร ไม่ว่าชาติไหน ไม่มีข้อยกเว้น ธรรมชาติถือกฎเกณฑ์ มนุษย์เทียบเท่าเม็ดทราย มันมาดั่งมัจจุราช มันโถมทุ่มใส่ชายหาด มันกวาดทุกสิ่งพินาศ ซูนามิ อันดามัน สวรรค์บนโลกวิไลซ์ ต้องวิปโยคครั้งยิ่งใหญ่ นี่คือชะตากรรม อันดามัน สวรรค์ไม่ทันเตรียมกาย ไหลไปเถอะธารน้ำใจ ซับน้ำตาอันดามัน ..ซูนามิ
9 มกราคม 2548 19:09 น. - comment id 402972
ชอบบทกลอนของม้าลายนะ และขอส่งกำลังใจไปให้ทุก ๆ คน ณ ชายฝั่งอันดามันด้วย
10 มกราคม 2548 00:33 น. - comment id 403311
สวัสดีครับคุณแม่จิตร วันแรกที่ดูทีวีแล้วเห็นการเก็บศพก็จะรู้สึกอย่างนั้นเลยครับ จากหาดสวรรค์กลายเป็นหาดรกร้างที่มีแต่ศพเกลื่อน หดหู่จริงๆ
10 มกราคม 2548 00:44 น. - comment id 403315
สวัสดีครับคุณลักษมณ์ หวังว่ากิจการคงไม่เสียหายนะครับ ยินดีที่คุณลักษมณ์ปลอดภัยกลับมาเขียนกลอนอีก ใต้คลื่น มีอะไรมากมายตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน หวังว่าคงไม่เกิดเรื่องเศร้าอย่างนี้อีกในอนาคต
11 มกราคม 2548 15:59 น. - comment id 403715
จะร้องไห้เลยคร้าบ ............. .......... ................
11 มกราคม 2548 21:42 น. - comment id 404059
ชื่นชมในบทกลอนของคุณมากเลยค่ะ เสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
