ยิ่งรักยิ่งเจ็บปวดทรมานใจ เจ็บข้างในใครเล่าจะรับรู้ เจ็บตัวเจ็บใจเหมือนโดนตะปู ใครจะอยู่ใครจะทนจนหมดแรง สิ่งเดียวที่อยากบอกให้รับรู้ กระซิบใกล้หูของเธอเจอกลั่นแกล้ง ด้วยถ้อยคำจดจำย้ำเสียดแทง หมดเรี่ยวแรงลงไปใจแทบพัง แค่เสียงลมพัดผ่านมาพาระลึก เหมือนรอยหมึกเปื้อนใจคล้ายยาสั่ง เจ้าจงตาย จงตาย ไม่จีรัง เหมือนโดนฝังนั่งยางย่างจิตใจ หยุดก้าวเดินแลัวหันมอง ณ ที่เก่า ที่ที่เราก้าวเดินเมินใจใฝ่ มาบัดนี้รู้แจ้งแถลงความกระจ่างใน ขอถ่อยไปตั้งหลักรักษาตัว
7 ธันวาคม 2544 20:03 น. - comment id 23483
เอาใจช่วย ให้ก้าวต่อไปนะจ้ะ.....มีกำลังมากมายให้เสมอจ้า
7 ธันวาคม 2544 22:20 น. - comment id 23513
เจ็บตามจ้ะ
8 ธันวาคม 2544 02:04 น. - comment id 23543
เขียนได้ยอดเยี่ยมเนื่อหาดีมาเลยจ้า... บางครั้งโดนศรรักจากกามเทพก็ทำให้เจ็บได้เหมือนกันนะ....
8 ธันวาคม 2544 12:32 น. - comment id 23653
เจ็บซึ้ง ๆ เพราะครับ
8 ธันวาคม 2544 18:35 น. - comment id 23728
ก้าวถอยหน้าหรือถอยหลังยังคงก้าว แม้บางคราวจะล้มลุกไม่สับสน คนพิการยังอยากก้าวกับขาตน แล้วใยคนอย่างเราไม่ก้าวเดิน