เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า.. ค่ำคืนนั้นกลับคล้ายดั่งความฝันที่ไม่มีวันดับสูญ จิ้งหรีดคงร่ำร้องอยู่ก้องไพร ลมเย็นคงเหน็บในใจสั่น มุ้งเคยนอนหมอนเคยหนุนร่วมกัน คืนวันแสนสุขนั้นกลับหายไป คงเหลือค่ำคืนขื่นขม เมื่อรักล่มใจระทมเกินทนไหว ทุกปีเดือนคงเคลื่อนคล้อยลอยลับไป ทุกคืนวันในหัวใจยังคงเดิม ๓ มกราคม ๒๕๔๘