แสมขาว

นกตะวัน

พอนกเด้าดิน (Common Sandpiper) ตัวนั้นเดินลับหายเข้าไปในระหว่างกอหญ้าแล้ว เรายังส่องกล้องดูนกยางกรอก 
(Pond Heron) ในบริเวณใกล้ๆกันอยู่อีกนาน แล้วจึงเดินออกจากลานจอดรถ  เลาะตามร่องน้ำมาเรื่อยๆจนถึงถนนซึ่ง
เลียบชายฝั่งทางด้านขวา แลเห็นกำแพงปูนซีเมนต์ทอดเป็นแนวกั้นถนนไปจนสุดสายตา  ถัดจากแนวกำแพงปูนเมนต์
ออกไปเป็นป่าแสมขาวที่ขึ้นเนืองแน่นปิดบังท้องทะเลสีคราม แต่ได้ยินเสียงคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่งอยู่ตลอดเวลา
แสมขาวยาวไกลไปรอบฝั่ง			
งามสะพรั่งพร้อมใบสดใสเขียว
ขึ้นหนาแน่นแผ่นผืนพื้นโคลนเชียว		
เราลดเลี้ยวเลาะเดินเพลินมองไป
ลำต้นสูงจูงใจให้แหงนจ้อง			
เปลือกผุดผ่องผิวเห็นขาวเด่นใส
ยามแดดทอลออเรืองเหลืองรำไร		
ใบเรียวไล้ลูบทองมองงดงาม
รากยึดดินถิ่นเลนมิเว้นว่าง			
ยืนต้นขวางขัดลมพัดข่มหยาม
กันชายฝั่งพังเจาะเซาะทุกยาม		
สร้างเขตคามเคียงทะเลเสน่ห์มี
ครั้นมีดอกออกเหลืองเรืองเป็นกลุ่ม		
อยู่ตามพุ่มพฤกษ์ใบแซมใส่ถี่
แล้วฝักอ่อนค่อนแปลกแทรกโน้นนี้		
คล้ายพริกชี้ฟ้าจริงยิ่งชวนมอง
แสมขาว (Avicennia alba) เป็นไม้ยืนต้นในวงศ์ Avicenniaceae สูงถึง 21 เมตร มักพบขึ้นหนาแน่นอยู่ตามริมทะเลที่มีพื้นชายฝั่งเป็นดินเลนอ่อน ช่วยยึดและปกป้องหน้าดินมิให้สึกกร่อนทรุดพังไปกับคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่งอยู่ตลอดเวลา มีใบเล็กเรียวรีสีเขียวเข้ม แต่หลังใบค่อนข้างขาว หากมองดูแต่ไกลท่ามกลางแสงแดดจัด แลเห็นใบละเอียดเล็กสีขาวใสแน่นทึบทั่วทั้งต้น เปลือกลำต้นค่อนข้างขาวเช่นกัน แต่บางต้นอาจสีคล้ำจนออกดำ
ต้อนรับนกนางนวล ชายทะเลบางปู 5
31 ตุลาคม 2547