28 ธค.2539 เสาวลักษณ์...เขียน ขอบคุณวันเวลา... ที่พามาให้รู้จักกัน สายลมแห่งความรัก ...... แล้วก็พัด ...... ผ่านไป สายลมแห่งวันเวลา... พัดมาเพื่อสั่งสอน ความรักไม่ใช่นิทาน ไม่สวยงามเหมือนบทกลอน แต่เป็นความเจ็บปวดร้าวรอน ...... ที่ได้รับมา วันเวลาที่ล่วงมา... ถือว่าเป็นบทเรียนที่สั่งสอน ยังจดจำความรักทุกบทตอน... และความเจ็บ...ปวดอาทร...ทุกๆครา ขอบคุณ..... เธอ.....และวันเวลา ทำให้รู้จักคุณค่าของความรัก วันเวลา และผู้คน ............... ความรักไม่ใช่สิ่งที่จะลบเลือนง่ายๆ แต่เป็นสิ่งที่คงอยู่ในความทรงจำ ตลอดไป...................
7 ธันวาคม 2544 00:48 น. - comment id 23289
สายลมแห่งชีวิต ฟ้าลิขิตโชคชะตาของเราสอง พบเพื่อพรากจากเพื่อจำ..น้ำตานอง วันนี้ร้อง พรุ่งนี้หัวเราะ กับกาลเวลา!
7 ธันวาคม 2544 18:17 น. - comment id 23458
เก็บความรักไว้เป็น ความทรงจำและความอุ่นใจเมื่อได้นึกถึงนะคะ....เอาใจช่วยจ้ะ