เมื่อได้รู้ข่าวร้ายที่เธอบอก เหมือนมันตอกย้ำใจให้หม่นหมอง ฉันพร้อมทำทุกอย่างเพื่อประคอง เพียงเราสองฝ่าฟันพร้อมก้าวเดิน แม้ว่าฉันไม่ดีไม่เลอเลิศ จงรู้เถิดรักเธอไม่หน่ายหนี เธอไม่รักไม่มีแม้ไมตรี แต่ฉันมีเธออยู่ตลอดไป
27 ธันวาคม 2547 20:58 น. - comment id 396876
แวะมาอ่านค่ะ
28 ธันวาคม 2547 10:49 น. - comment id 397025
ดังข่าวร้าย....มาทำลายดวงจิต เจ้ามิ่งมิตร....มาทำร้ายดวงใจกัน เธอรู้ไหม....คนที่เฝ้าเพียนจะร่วมฝัน คือเธอนั้น....ได้ทำร้ายให้ตายลงตรงที่เธอ มาอ่านกลอนเศร้าของ ขลุ่ยบูรพา นะค่ะ...........
28 ธันวาคม 2547 18:15 น. - comment id 397130
ใครกันหนาทำร้ายดวงใจเจ้า ใครกันเล่าทำให้เจ้าต้องหมองหม่น ใครกันหนอตัดไม่ตรีเจ้ายอดกมล ใครคือคนที่ทำร้ายใจคนดี ทั้งที่เจ้าเฝ้าเพียรประคับประคอง สายใยของทั้งสองมิให้หมองหม่น ใครกันหนอทำร้ายใจคนทั้งคน แต่อย่างไรจงอดทนเถิดคนดี หากวันนี้เขาไม่ใยดีเจ้า อย่าได้เศร้าหากเจ้ายังรักเขาอยู่ ขอให้รักษาความดีและใจเราสู้ สักวันถ้าเขารับรู้เขาจะรักเราเอง *เป็นกำลังใจให้นะคะ ขลุ่ยบูรพา*
31 ธันวาคม 2547 21:13 น. - comment id 398083
มาเยี่ยมชมค่ะกลอนเพราะมากๆ.....