....สักวัน....

เบนนี่

...สักวัน หนึ่ง..ฉันจะก้าวเดินต่อ
โดยไม่ต้อรอ...คนที่ร่วมฝัน
เพราะฉันจะสู้ต่อไป แม้จะไม่มีเธอร่วมฝ่าฟัน
ฉันจะยืดหยัด เพื่อสร้างฝันให้เป็นจริง
จะไม่ท้อ..เพราะมีกำลัง จากคนเช่นเธอ
คนที่จริงใจเสมอ และเธอก็ทำให้ฉันพบความจริง
สู้ตามลำพัง แม้ไร้ไหล่กว้างของเธอ ไว้แอบอิง
ไว้คอยพักพิง ยามฉันนั้น ท้อแท้ใจ...
กำลังใจ ฉันสามารถหาได้ จากหัวใจของฉัน
มันก่อตัวตามความฝัน อันยิ่งใหญ่
แม้วันข้างหน้า จะต้องฟันฝ่าอุปสรรค อีกยาวไกล
ฉันจะสู้ต่อไป เพื่อความยิ่งใหญ่ บนทางเดิน
ฉันไม่ต้องการคำเยินยอ
ฉันไม่ต้องรอการสรรเสริญ
ฉันไม่ท้อ แม้จะพบเจออุปสรรค ตามเส้นทางเดิน
ฉันจะไม่มัวเพลิดเพลิน คำชื่นชม
ฉันรู้วันนี้ ฉันอาจประสบความสำเร็จ ในก้าวแรก
ก็ไม่แปลก...บนหนทางของคนแกร่ง ก็ไม่ขื่นขม
ฉันจะไม่ประมาท...ปล่อยตัว และหัวใจไปตามลม
ถึงเป็นยอดหญ้า ก็มีคนชื่นชม ไม่ต่างดอกฟ้าไกล....
     ถึงฉันจะเป็นยอดหญ้า...ก็เป็นยอดที่แข็งแกร่ง
ไม่อ่อนไหวไปตามสายลมแรง...ที่พัดไหว...
ฉันจะอยู่วันพรุ่งนี้...เพื่อเป็นคนดี..อีกคน บนโลกหนึ่งใบ
ฉันจะสร้างฝันอันยิ่งใหญ่  เพื่อไว้เป็นบทเรียน
เรื่องราวทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิต
คนเราต่างลิขิต ชีวิตเหมือนดังภาพเขียน
ขีด ขีด วาด วาด แต่งเติมสีสัน อย่างพากเพียร
เพื่อให้เป็นบทเรียน...เพื่อให้เราทบทวน..เวลาหันกลับมา
สักวัน...ฉันจะทำให้เธอภาคภูมิใจ...มากกว่านี้
ว่าเธอมีเพื่อนที่แสนดี...อยู่ตรงนี้ เรื่อยมา
ฉันเองจะอยู่ตรงหน้าเธอทุกครา...
เพื่อให้เราสองคนก้าวเดิน ในช่วงเวลา ที่งดงาม ต่อไป