ดุจพายุ โถมลม กระหน่ำซัด ดุจคลื่นคัด อัดแทรก กระแทกผืนฯ ดุจฟ้าร้อง ก้องตวาด ฟาดกายครืน ดุจแผ่นพื้น กลืนกลับ หลับเพียงใจ ตื่น ลักษมณ์
24 ธันวาคม 2547 02:24 น. - comment id 395003
น่ากลัวนะคะ รู้สึกว่าถูกความมืดเข้าครอบงำจิตใจ จนหาทางออกไม่ได้แล้วละ! เป็นกลอนที่อ่านแล้ว อึ้งนะคะ! สื่อความหมายได้ดี มาทักทายนะคะ
24 ธันวาคม 2547 12:05 น. - comment id 395102
:]
24 ธันวาคม 2547 13:50 น. - comment id 395200
บางทีผมว่า..หลับก็ดีเหมือนกันนะ.. ได้พักผ่อน..และความฝันก็ไม่เคยทำร้ายใคร.. หลับไม่ต้องกิน..ก็ไม่เปลือง..ไม่ต้องคิดก็ไม่ปวดหัว...สรุปว่า..ผมชอบหลับครับ สวัสดีครับ
24 ธันวาคม 2547 14:49 น. - comment id 395235
:]
24 ธันวาคม 2547 22:48 น. - comment id 395507
ตื่นมาหมุนโลกกัน
25 ธันวาคม 2547 06:05 น. - comment id 395611
..เฉียบขาด.. ด้วยดิคะ .. เรน ..ทักทาย ..อรุณสวัสดิ์ ..คุณลักษมณ์..นะคะ ..
28 ธันวาคม 2547 08:13 น. - comment id 396964
ลักษมณ์