อยากหมุนเปลี่ยนเวียนเวลาพาหวนคืน ไปในวันอันขื่นขมตรมไม่หาย ก่อนที่ทุกข์ท้อทนจะกร้ำกราย ก่อนที่หมายจะสิ้นดิ้นดับไป อยากแก้ไขในสิ่งเก่าที่เราสร้าง แก้ไขทางที่ร้างห่างอย่างหมองไหม้ หลีกจากการณ์ที่ผ่านผันวันท้อใจ แล้วลิขิตทางใหม่ดังใจปอง แต่เวลาพาไปไม่คืนหวน จึงคร่ำครวญรัญจวนใจให้หม่นหมอง มีแต่ช้ำระกำน้ำตานอง อยู่แห่งใดใจหมองหม่นปนน้ำตา ทำไมเล่าเราแพ้แก้ไม่ได้ เหตุอันใดใยจึงเป็นเช่นนี้หนา สิ่งต่างต่างที่ย่างไปในเวลา ทำให้ใจอ่อนล้าพาท้อทน อยากจะลืมคืนวันอันเจ็บปวด ที่ร้าวรวดปวดหัวใจให้สับสน อยากจะลบรอยเก่าเราอับจน หากไม่พ้นดิ้นรนกลับจนทาง คงต้องจมตรมกับทุกข์แห่งอดีต และคงกรีดหัวใจไม่หายห่าง คงกัดกร่อนดวงใจนี้ไม่วายวาง จนกว่าร่างร้างกายวายชีวี
21 ธันวาคม 2547 11:59 น. - comment id 392906
คมอดีตที่กรีดใจให้หม่นหมอง น้ำตานองร้องไห้ไม่วายว่าง จะหวนคืนยื่นยื้อเพื่อซื้อทาง กลับเวิ้งว้างว่างดายปลายทางเดิน ----- เศร้าอีกแล้ว------
21 ธันวาคม 2547 12:31 น. - comment id 392934
สายน้ำไม่ไหลกลับ เอาทุกข์ทับไม่ถมทิ้ง เรื่องเก่าเฝ้าอ้างอิง เห็นความจริงแก้ง่ายดาย แต่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้าอยู่จึงยังไม่เห็น อิอิ
21 ธันวาคม 2547 13:47 น. - comment id 393007
ปีใหม่แล้วครับ... ลุยวันข้างหน้าดีกว่าครับ
21 ธันวาคม 2547 18:05 น. - comment id 393242
เก็บเวลาที่ผ่านกาลอดีต อย่าให้กรีดเป็นแผลในแดสรวง ปัจจุบันนั้นคือจริง...สิ่งทั้งปวง ใจทั้งดวงเก็บประทับ...กับความจริง