ยังคงออกตามหาเศษความรัก ที่แตกหักฉันตามเก็บรักษา เศษใจขาดบาดลึก...ลึกจนชา กอบขึ้นมาก็ลอดเล็ดดั่งเม็ดทราย น้ำตารินอย่างชาชิน... แต่ไม่ท้อ ฉันมันแค่คนรอ....ใจสลาย หลอกตัวเองแกล้งลืมความเป็นไป ทำไม่รู้ว่าจุดหมาย....ไม่มีจริง
14 ธันวาคม 2547 23:58 น. - comment id 388850
ถ้าความรักเป็นเศษแก้วที่บาดมือ..ข้อแนะนำ. 1. อย่ามีความรัก. 2. เวลามีความรัก ใส่ถุงมือซะ.. 3.อย่าลืมเตรียมยาฆ่าเชื้อโรค+พาสเตอร์ 4.ถ้าอาการหนักแบบที่โน๊ตไว้..ควรตามรถพยาบาล.. อย่าไปคิดอะไรมากมายเลย เจ็บพรุ่งนี้ก็หารักใหม่ เดี๋ยวก็หาย..แบบเราไง แก่จวนเข้าโลง เจ็บๆหายๆ..สนุกดีออก.. กลอนเขียนพอใช้ได้..หมั่นฝึกฝนนะ สวัสดี..
15 ธันวาคม 2547 08:18 น. - comment id 388962
แวะมาอ่านคุณแว่นหนา นึกว่าเป็นอีกคนชื่อ คุณแว่นดอย แต่งานเขียนเจียนใจดีค่ะ
15 ธันวาคม 2547 16:35 น. - comment id 389270
กอบเศษแก้วขี้นมาใหม่อีกครั้ง ทะนุถนอม ประดุจดั่งของมีค่า รู้จักเรียน รู้จักรัก หักใจลา เผื่อใจไว้ กันประหม่า ถ้ารักลวง ... แวะมาเยี่ยมค่ะ
15 ธันวาคม 2547 20:10 น. - comment id 389436
ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
15 ธันวาคม 2547 22:33 น. - comment id 389579
เศษรัก เศษใจ แหลกละเอียด..แล้วปลิวหายไป..ที่ใดหนอ แม้กลายเป็น..แค่เศษแต่ใจ..ยังเฝ้ารอ รอวันที่เศษนั้น..จะกลับคืนมาเป็น..ดังเช่นเดิม เฮ้อ.......................!!!