คอยจนหลับ คาโต๊ะ เครื่องคอมพี่ น้องคนดี อยู่ไหน ใยห่างเหิร หรือมีเพื่อน คุยด้วย จึงเพลิดเพลิน เธอจึงเมิน หนีหน้าไป ไม่มาแล ตัวพี่นั้น มันต่ำต้อย น้อยใจนัก คนที่รัก ยังหนีไกล ไม่แยแส ทนหม่นหมอง ครองความเหงา เศร้าใจแท้ เหมือนมีแผล ที่กลางใจ ให้ทุกข์ตรม หวังลมลม แล้งแล้ง มาแกล้งหลอก คำที่บอก ว่ารักนั้น มันขื่นขม รักไม่จริง ทิ้งกันไป ให้ระทม แม่เอวกลม ช่างทำได้ ใจร้ายจริง
14 ธันวาคม 2547 16:35 น. - comment id 388553
น้องเค้าคอยคุรแหละ พายุ..............คิคิ แวะมาอ่านกลอนสวย ๆ ๆๆ ๆ ๆ
14 ธันวาคม 2547 18:50 น. - comment id 388630
เปลี่ยนกันรอนะคะ น่ารักจริงๆค่ะคู่นี้
14 ธันวาคม 2547 19:02 น. - comment id 388639
มานั่งรอเป็นเพื่อนพี่พายุล่ะ ^___^
14 ธันวาคม 2547 19:21 น. - comment id 388652
^_^ ตกลงใครรอใครคะ อิอิ
14 ธันวาคม 2547 19:35 น. - comment id 388672
พี่ไปทำอะไรใยต่ำต้อย เฝ้าทำตาละห้อยน้อยใจนั่น นั่งเฝ้าคอมพ์จนหลับกับโต๊ะพลัน นี่...วันวันไม่ไปทำมาหากิน นะจ๊ะ
14 ธันวาคม 2547 19:45 น. - comment id 388681
โทรไปหาก็ได้นี่ คอมฯเขาเสียไม่ใช่ เหรอ
14 ธันวาคม 2547 19:45 น. - comment id 388682
คอยคนรักจะมาพาให้สุข นั่งนอนลุกกระสับส่ายใจสั่นไหว รอรอนะรีบมาพ่อไวไว จะต้มมาม่าห่อใหญ่ให้ได้ชิม
15 ธันวาคม 2547 07:25 น. - comment id 388948
..แป๊ปเดี๋ยว .. เรนจะบอกพี่มัทให้ระกาน อิอิอิ .. ..พี่พายุ ..เขียนกลอน ได้น่ารักมากเลยคะ .. ..ตอนนี้ ..พี่มัทยิ้ม .. อิอิอิ .. แว้ปป..
15 ธันวาคม 2547 09:38 น. - comment id 388989
น้องมัทคงไปจ่ายตลาดมั้งครับคุณพายุ ฮิๆๆ รอแปปน๊า เด๋วน้องเขาคงมาครับ อิ_อิ
15 ธันวาคม 2547 14:22 น. - comment id 389186
รอ...การรอทำให้สิ่งได้มามีความหมายจริงๆๆ
16 ธันวาคม 2547 11:54 น. - comment id 389847
... รอคอย ด้วยความหวังครับ