กระดาษลังแผ่นนี้ แผ่นนี้ที่ฉันมอบหัวใจให้ เป็นแผ่นที่ประดิษฐ์กับมือด้วยหัวใจ ปะติดไปกับกระดาษสีแดงแดง เขียนข้อความหวานซึ้งส่งไปหา ว่าแผ่นฟ้าแม้กว้างสักเพียงไหน แม้สายลมจะพัดพาใจไป หนึ่งฤทัยของฉันมีเพียงเธอ วันวานผ่านไปยังฝังจิตร นั่งพินิจตรึกตรองถึงความหลัง นั่งนึกถึงถอยคำนับหมื่นพัน นั่งคอยวันเมื่อไรเธอจะหวนมา เหลียวมองกระดาษลังก็ยังอยู่ แต่ไม่รู้เจ้าของนั้นอยู่ไหน อยากฝากกระดาษลังกับลมไป ช่วยพัดใจของเธอนั้นคืนมา
29 มกราคม 2549 20:34 น. - comment id 283062
เมื่อใครคนหนึ่งมีความรู้สึกที่อยากระบายกับใครอีกสักคนหนึ่งคนคนนั้นอาจไม่ใช่คนคนนั้นแต่เป็นคนที่เราไม่รู้จักกัน ยิ้มสู้เข้าไว้
14 ธันวาคม 2547 00:29 น. - comment id 388134
คุณดอกข้าวววว คนชอบระแวง อิอิ
14 ธันวาคม 2547 01:53 น. - comment id 388142
เขียนให้มีสัมผัสระหว่างบทจะดี ในวรรคถ้ามีสัมผัสบ้างก็จะดี ลบไอ้ขี้ระแวงออกด้วย
14 ธันวาคม 2547 09:26 น. - comment id 388264
แวะมาทักทายครับ
14 ธันวาคม 2547 09:27 น. - comment id 388266
ขอบใจหลายๆๆกับคำแนะนำนะ คุณดอกข้าว คนไม่ระแวง
14 ธันวาคม 2547 22:04 น. - comment id 388790
วันวานผ่านไปใจยังฝัง รักเหมือนมนต์ที่ขลังฝังใจนี้ ว่าคิดถึงซึ้งนักรักคนดี ไม่ยอมหนีหรือไกลห่างแม้ร้างลา *-*กลอนแต่งได้ดีคะ*-*