คนเขียนกลอน อ้อนคำ นั้นลำบาก คิดก็ยาก วนเวียน ใช่เขียนง่าย นั่งหลังแข็ง เหน็ดเหนื่อย เมื่อยแทบตาย หาความหมาย เจาะจง ให้ตรงคำ ศาสนา การเมือง นั้นเรื่องยุ่ง เลยมาดมุ่ง เขียนกลอน อ้อนงามขำ เคยยอกเย้า เคล้าคละ เขียนประจำ เผลอถลำ ออดอ้อน ตามกลอนไป โถแม่คุณ ว่ารวม เพศบุรุษ ขอจงหยุด เวทนา พ่อปลาไหล ว่าตำรวจ เรือเมล์ ลิเกรถไฟ ก็ตามใจ อย่าข่มเหง นักเลงกลอน อยากจะปล้น แถมด่า นินทาบ้าง เชิญน้องนาง พี่ฟัง คำสั่งสอน เพียงอย่าเคร่ง เร่งรัด คิดตัดรอน หอบรักย้อน หลบหนี จากพี่ไกล กลอนบทรัก จักสอด บทออดอ้อน เขียนทุกตอน ภาษา ถาไถล สำนวนหวาน นั้นหนา กลอนพาไป แต่หัวใจ ไม่กลับกลอก คิดหลอกลวง เอาหัวใจ ต้มยำ หรือทำแกง เชิญแสดง ผ่าส่งให้ พี่ไม่หวง ถ้าน้อยไป ฝ่ายชาย อีกหลายดวง คงพร้อมล้วง ส่งให้ ถ้าใครเอา.@
13 ธันวาคม 2547 13:40 น. - comment id 387707
ฮ่า ๆ อ้อนกันดีอย่างงี้รอปีหน้า การ์ดซองหน้าถลาส่งเข้าให้ ผมจะรอรับด้วยความภูมิใจ เป็นเพื่อนหญิงเพื่อนชายสบายเลย อิอิ สนุกดีนะครับ ภาษา พริ้ว ดี ไปทำงานต่อและ
13 ธันวาคม 2547 14:52 น. - comment id 387763
ไม่ได้เป็นนักเลงอวดเก่งหรอก ไม่ได้มาย้อนยอกตอกความหา ไม่ได้คิดแก้ตัวกลัวอาญา ไม่ได้ท้าแต่จำต้องขอลองดี โบราณว่าร้อยเล่มเกวียนยังเพียรนับ แต่ยากจับปลาไหลให้คงที่ อันบุรุษสัญชาติไก่ลายมากมี ใช่ขันทีจึงสงบหลบเหลี่ยมคำ ใครจะปล้นปล้นไปไม่อยากยุ่ง หรือพวกมุงอ่านกลอนมาคอนขำ แค่เขียนเตือนเพื่อนไว้ใช่ยุทำ อย่ามาย้ำความเห็นประเด็นเลือน มาพาดพิงพยานโจรโยนลูกใส่ มาตอกไข่กวนแกว่งแข่งเสมือน มากล่าวเท็จเข็ดไหมใจอยากเตือน จะถูกเฉือนรู้ซะบ้างอย่างข่าวลง ..ลับมีดรอ ..
13 ธันวาคม 2547 14:53 น. - comment id 387764
สวัสดีค่ะ...คุณครู นำเสนอหัวใจให้ใครค่ะครู...... โห....น่าหวาดเสียว คิดไตร่ตรองแน่นหนักควักหัวใจ ส่งนำให้ คนงาม ตามที่บอก ว่าหัวใจ รักจริง ไม่กลิ้งกลอก หรือลวงหลอก หวั่นไหว ใจร้อนรน ขอแจมนะครู...แบบว่าอยากแซวค่ะ ไม้มะยมมาก็หนีก่อนล่ะ.....ซาแว๊ป...ซาแว๊ป..
13 ธันวาคม 2547 15:04 น. - comment id 387782
อ่านง่าย.. เข้าใจง่าย....ไม่ต้องแปล แต่สุดยอดครับ
13 ธันวาคม 2547 15:43 น. - comment id 387803
อ่านกลอนของ อัลมิตรา พาหวาดเสียว ผู้เฒ่าเชียว เป็นเหตุ เปรตวิ่งหนี่ ลับมีดคม เหน็บเอว ไว้อย่างดี จะไม่หนี กระไรฤา อย่าดื้อนา ขึ้นบนรถ มาเสีย อย่าดื้อน่า เก็บเสื้อผ้า มาด้วย เอาอย่างหนา ประเดี๋ยวมีด ฉีดเฉี่ยว ยังกันหน้า โอ้ย ๆ มา เสียที อย่ารีรอ ควบรถแก่ บุเรงๆ เบรคดังลั่น หยุดไว้พลัน เจอใคร มาขวางหนอ อ้าวคุณอัล มาไง หรือมารอ ผู้เฒ่าก็ ตัวสั่น หันมามอง ยายมัดหมี่ ตัวดี หนีไปไหน ขับอย่างไร มาเจอ โอ้ยปวดหมอง ยิ้มงาม ๆ เดินย่องแย่ง เย็นเป็นทอง เอ่ยปากป้อง เรียกคุณอัล คนแสนดี ฮ่าฮ่าฮ่า แต่งกลอน ยังไม่จบ มีงานด่วนอะ เด๋วมาต่อเจ้าค่ะ
13 ธันวาคม 2547 16:04 น. - comment id 387812
เจ้าตัวร้าย หมายหัว ให้ย่อยยับ เอามือจับ ขยับมีด จะกรีดเฉือน ความรู้สึก ลึกล้ำ กลับย้ำเตือน เก็บเอาไว้ เป็นเพื่อน ยามเหงาใจ... อิอิ ขนาดจับมีดรอ แล้วนะ พอได้สัมผัสกลับเฉือนไม่ลง ก็เค้าไม่ได้ผิดอะไรหนักนานี่ อิอิ
13 ธันวาคม 2547 18:43 น. - comment id 387898
แวะมา อ่าน ของ คุณ ผู้เฒ่า...........ออด อ้อน........ คุณอัลมินตรท ก็ สวยหลาย น้องมัด งาม แท้ เฮ่อ นั่ง อ่านอย่างเดียว เลยงานนี้
13 ธันวาคม 2547 19:49 น. - comment id 387946
เอาหัวใจ ต้มยำ หรือทำแกง เชิญแสดง ผ่าส่งให้ พี่ไม่หวง ถ้าน้อยไป ฝ่ายชาย อีกหลายดวง คงพร้อมล้วง ส่งให้ ถ้าใครเอา. ชอบบทนี้จังครับ ท่านผู้เฒ่า
13 ธันวาคม 2547 19:59 น. - comment id 387959
^_^ ฮิ ฮิ ฮ่า ฮ่า มีอะไรให้หนุกหนานอีกแย้ว น่ารักจังทั้งกลอนคุณครูและกลอนคุณอัลมิตรา..ไม่มีใครยอมใครเลย..จ๋อตัดสินให้นะว่า..เสมอค่ะ..รักกันไว้เถิดเราเกิดร่วมแดนไทยฯลฯ..555 คนเมืองลิง วิ่งวุ่น มาลุ้นเขา ครูผู้เฒ่า กับคุณอัล ประชันเสียง ต่างตอบโต้ โวหาร ผ่านสำเนียง ร่ายร้อยเรียง บทกลอน อ้อนไปมา ทั้งเจ้าทุกข์ พยานโจร ตะโกนก้อง มาฟ้องร้อง ให้ศาล พิพากษา เปิดศาลเตี้ย เสียที จ๋อฎีกา ผู้ต้องหา ตัวจริง หญิงไร้เงา ..........แจมแค่นี้ดีกว่า เยอะมากเดี๋ยวมีการเคือง อิอิ......จ๋อ ป่วนเมืองไม่รู้จะเข้าข้างใคร..อีกฝ่ายก็ครูที่นับถือ และอีกฝ่ายก็คุณอัล ที่จ๋อรัก แล้วก็เพิ่งแต่งกลอนเพลงภาษาประกิตให้จ๋อด้วยยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณเลย ..ส่วนต้นเหตุหญิงไร้เงา555 ก็เป็นน้องสาวสุดรักซะด้วย.. ..เฮ้อ..ตัวไผตัวมันเด้อ......เคลียร์กันเอาเองเด้อ จ๋อเปล่ามุงนะ แค่แจมจ้า
13 ธันวาคม 2547 21:38 น. - comment id 388011
เห็นคมมีด แวบเดียว เสียวสันหลัง ถ้าพลาดพลั้ง ตัวเธอ ทำเผลอไผล เดี๋ยวผีผลัก ปักอก คงตกใจ เลือดคงไหล หมดกาย วายชีวา กลัวสะบัด ปลายมีด กรีดลงต่ำ ชายคงช้ำ โดนปาด หวาดผวา ฟังผู้เฒ่า ร้องทุกข์ก้อง ท้องนภา อัลมิตรา เล่นของคม ข่มฤทัย ขอเอาไว้ ครั้งหน้า ค่อยว่ากัน เพราะตัวฉัน เห็นอาวุธ สุดหวั่นไหว โปรดเมตตา อย่าแกล้ง แล้งน้ำใจ โปรดอภัย ด้วยผมแพ้ แก่ของคม อยากร่วมพรรคด้วยน่ะครับ แต่ว่า เห็นของมีคมแล้ว มันบีบหัวใจ สวัสดีครับ
13 ธันวาคม 2547 21:46 น. - comment id 388017
พระศุกร์เข้า เสาร์แทรก หัวแตกแน่ เป็นคนแก่ ใกล้ฝั่ง ฝืนสังขาร เดินสามขา ทดท้อ ทรมาน ไม่สงสาร จะตัด-กรีด ลับมีดรอ โจรต้นเรื่อง หลบตา ไม่มาช่วย ลูกศิษย์ด้วย เคยเอื้อ มิเหลือหลอ ปล่อยผู้เฒ่า เอกา น้ำตาคลอ อ้อนวอนขอ คนโอบอุ้ม คอยคุ้มภัย มองข้างล่าง โชคดี ยังมีเพื่อน ขับรถเคลื่อน เร่งมา ได้อาศัย แต่ก็เหมือน รู้เห็น และเป็นใจ จอดทำไม นั่นหนา พญายม ขอแก้ตัว แก้ต่าง หาทางรอด เขียนตลอด กลอนเสนาะ พอเหมาะสม มีออดนิด อ้อนหน่อย ปล่อยอารมณ์ ลื่นผสม อย่าตำหนิ เป็นพิธี คำโบราณ มารยา ร้อยเล่มเกวียน อย่าเบียดเบียน จงขจัด ความบัดสี มิได้โม้ โธ่พิกล ฉันคนดี ไม่เคยมี มารยา เพียง.คราเดียว ว่าปลาไหล ไก้แจ้ โธ่แม่เอ๋ย ถ้อยภิเปรย น่าขยาด ยิ่งหวาดเสียว มีดที่ถือ อ่อนกำลัง ระวังเชียว อาจโดนเฉี่ยว แรงเรื้อ เถือไม่ลง@ ขออนุญาต เขียนกลอนแก้ตัว ก่อนนะครับ ท่านอื่น เดี๋ยวผมเข้ามาตอบครับ สวัสดีนะครับ
13 ธันวาคม 2547 23:32 น. - comment id 388102
แล้วงานนี้จะเชื่อใครดีคะนี่... ........................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
14 ธันวาคม 2547 06:34 น. - comment id 388187
โห้ยย .. เรน..สนุกมากเล้ยยคะ.. ..ยิ่งอ่าน .. ยิ่งสนุก .. เรน .. เป็นกองเชียร์ .. ระกาน .. ..แต่ เรน .. เชียร์ คุณลุงนะคะ .. แบบ เรน ..เอาใจช่วย .. ด้วยดิคะ .. เรน ..มองต้นทาง .. ให้ระกาน .. .. โห้ยย .. โน้ น.. พี่อัลมิ .. มาแย้ วว ว .. ..เรน ..แว๊ป ..นะคะ .. อิอิอิ ..
14 ธันวาคม 2547 07:18 น. - comment id 388208
มาเป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะครับ
14 ธันวาคม 2547 09:23 น. - comment id 388257
ท่านผู้เฒ่าฯ เอางี้ดีกว่า ผมขอเป็นกรรมการนะใจอยากจะอยู่ฝั่งเดียวกัน แต่เห็นข้างบนเห็นมีการลับมีดรออยู่ หวาดเสียวนะ..... **ดูแลสุขภาพนะครับ
14 ธันวาคม 2547 14:56 น. - comment id 388479
คุณแม่จิตร ขอบคุณครับ คุณอัลฯ..ตอบแล้วครับ..ไม่ต้องต่อนะครับ เดี๋ยวเหนื่อยแย่.. คุณมะกรูด..มือใหม่ต้องขยันต่อกลอนกับพวกนะ เป็นการฝึกฝน.. คุณดอกข้าว ขอบคุณครับ คุณฤกษ์..ขอบคุณครับ..สนุกดีครับ ต่อกลอนกันไปมา ชุดนี้ผมชอบ จะนำมาขัดเกลาใหม่เก็บไว้ คุณมัดหมี่..ขอบคุณครับ..ทีหลังเพื่อความปลอดภัยไม่ต้องเบรคครับ แบบนี้ผมอันตรายแย่..ยังไงก็ขอบคุณที่ตั้งใจช่วยครับ คุณหมึกมรกต..ขอบคุณครับ ยังคิดกลอนต่อของคุณไม่เสร็จเลย ยากจัง เวลาก็จำกัด ยังไงขออภัยด้วยครับ..หาเวลาไปคอยต่อยากจัง.. คุณดาหลา-ปะการัง..ขอบคุณครับ.. คนเมืองกปิ..เอาไม้หน้าสามดีกว่า..ไม่ยอมเป็นพวกช่วยเราเลย..อย่างนี้เรียกว่า เอาใจออกห่าง หน้าสามดีแล้ว..คาดโทษไว้ก่อนนะงวดนี้ คุณเรไร..เหมือนกันไปหมด กลัวทำไม มีด.. คุณลี่..ขอบคุณครับ..ความจริงน่าจะเชื่อผมนะ. คุณผลิใบฯ..ขอบคุณครับ.. คุณบินเดียวฯ..ขอบคุณครับ..แย่จัง เล่นเอามีดมาขู่นะ..ถูกแล้วครับ ยังไงก็ต้องให้เกียรติสุภาพสตรี.. ตัวซน..นึกว่าไม่มานะ กลัวจะไม่สบาย..ขยันเขียนนะตัวซน ขอบใจที่เป็นพวกเรา ยิ่งหายากอยู่ การเขียนกลอนก็แบบนี้ ต้องมีจินตนาการให้มาก..ส่วนจินตนาการของตัวซนเราเข้าใจทุกเรื่อง...เอาลงอีกนะ เรื่องสุดท้ายเราดูแล้วใช้ได้ทีเดียว สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข..
14 ธันวาคม 2547 21:01 น. - comment id 388718
โจรต้นเรื่อง ไม่หลบหน้า มาหาแล้ว แต่ส่อแวว คนผิด ติดกังขา กับคำบอก ว่าไม่หลอก บอกกานดา คงจะจริง เสมอมา ถ้าจะจริง เพราะเขาบอก เอาไว้ว่า เวลาใช่ คนมักตอบ อย่างเร็วไว ใช่กลอกกลิ้ง แถมหยอดคำ หวานซึ้ง ถึงรักจริง ไม่เคยทิ้ง คำหลอก บอกขวัญตา จึงมั่นใจ ได้แน่ ว่าแท้รัก ทั้งที่จริง ไม่ปักหลัก พักห่วงหา จึงขอเชิญ กับคุณ อัลมิตรา เตรียมมีดมา เราจะช่วย ด้วยจริงใจ อิอิ *-*มาแล้วค่ะ มาร่วมด้วยช่วยกัน อิอิ แต่ขอบอกงานนี้ผู้หญิงไร้เงามิได้มาเป็นคนช่วยคุณอัลมิตรานะค่ะ อาจารย์ผู้เฒ่า อิอิ เอาเลยค่ะ ลงมือเลย ลูกมือมาช่วยแล้ว อิอิ*-*
14 ธันวาคม 2547 22:34 น. - comment id 388816
คนอย่างเรา...คนไร้เงา..บางครั้งก็มีความโง่งมอยู่มาก..แต่ทุกอย่าง ขอให้คนใกล้ชิดเรามีความสุข..ในสังคมบ้านกลอน เราก็พยายามทำให้ดีที่สุด..บางครั้งก็มีความสุข บางครั้งก็เจ็บปวด.. คนเราไม่สามารถอยู่ได้เกิน100ปีสักกี่คน..บางทีอาจจะเป็นพรุ่งนี้ เราอาจจะตายไป..แต่สิ่งที่เราทำไว้ คือต้องการให้ทุกคนมีความสุข... เราเหนื่อยและล้าจะตายไป ในถนนของเรื่องความรัก...และเราคนเคยเดินปล่อยจนชินชา ไม่อยากให้ใครลงมาเดินหรอก...มันไม่ได้มีความสุขอะไร..อาจจะดูดีมีความสุขตอนแรก ตามสมใจที่สุข..แล้วความทุกข์อาจจะยาวนานกว่าความสุขมาก..ถนนนี้เราไม่แนะนำให้เดิน..รักคนที่เขารักเรา อย่ารักคนที่เรารัก..นั่นแหละ ความสุข อาจยืนนานบ้าง..สวัสดีนะ.
15 ธันวาคม 2547 11:34 น. - comment id 389068
สวัสดีค่ะอาจารย์ผู้เฒ่า สำหรับเรื่องความรัก จริง ๆ แล้วไม่มีใครได้เห็นความสุขตลอดเวลาที่มีความรักเป็นแน่แท้ แต่ใครจะเห็นหรือสัมผัสได้มากน้อยเท่าใดนั้นเป็นเรื่องราวเฉพาะบุคคล แต่สำหรับตัวเอง คิดเสมอว่า หากจะรักใคร ก็คงจะรักคนที่เรารักเขา มิใช่เขารักเรา เหตุเพราะ คนที่เรารัก เรารู้ เรามั่นใจ แม้เขาจะไม่รักเราก็ตาม แต่สำหรับคนที่เขารักเรา เราไม่รู้ เราไม่แน่ใจว่าความรักเขาจะเป็นนิรันดร์สักแค่ไหน อิอิ แต่อย่างไรซะ ขอให้อาจารย์พบรักที่ดีและมีความสุขนะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับแผ่น ซี.ดี ที่ส่งให้ ได้รับเรียบร้อยแล้วค่ะ
15 ธันวาคม 2547 12:52 น. - comment id 389119
ท่าทางครูจะเชี่ยวชาญเรื่องอกหักนะคะ หรือหักอกสาวๆกันแน่คะครู คารมขนาดครูใครเขาจะไปตามทันล่ะเจ้าคะ..อิอิ แค่สงกะสัยเท่านั้นค่ะ เขาได้ซีดีกันหมดแล้วของจ๋อส่งออกไปต่างประเทศหรือคะครู หรือว่าไม่ส่งให้จ๋อ นั่งรอไปรษณีย์จน จะกลายเป็นยีราฟไปแล้วนะ พูดแล้วน้อยใจไปดีกว่า ฮือๆๆๆๆๆ
15 ธันวาคม 2547 20:14 น. - comment id 389438
บางครั้งรู้ว่าหลอก ถ้าเห็นเขามีความสุข.เราก็ให้หลอกไปเรื่อยๆ บางครั้งเขานินทาด่าว่า..ถ้าเขามีความสุข..เราก็ปล่อยเขา บางทีวัยของคน ช่วงเวลา สตรีจะน้อยกว่าบุรุษ...ดูที่วัย40ซิ..หญิง-ชาย แตกต่างกันมาก..ฉะนั้น.. สตรีควรมีความรักด้วยสมอง มิใช่ด้วยใจของตนแบบชาย..มองไปให้ใกล..ชีวิตของเราใช่อยู่สั้นๆ จึงอยากเตือนสตรีไว้... คนเมืองกปิ..เรายอมรับว่า ถนนความรัก เราย่ำจนรองเท้าสึกไปหลายคู่..เราจึงเห็น..เราจึงโง่งม อยากให้สุภาพสตรีทุกท่าน มีความสุขไปตลอดชีวิต...รักด้วยสมอง อย่าใช้ใจ.. ส่วน ซี.ดี. เราส่งไปแล้ว ถ้ายังไม่ได้รับ แจ้งมานะ เราจะส่งไปใหม่..สวัสดีนะ2พี่น้อง ขอให้มิตรภาพของคุณทั้งสอง จงยาวนานเท่าความยาวของอายุ..
16 ธันวาคม 2547 11:48 น. - comment id 389845
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม... ต้องขอโทษด้วยค่ะที่ช่วงนี้ห่างหายไปจากหน้าจอ เพราะติดภาระกิจหลายอย่างค่ะ ได้รับ ซี ดี แล้วนะคะ ด้วยความขอบคุณยิ่ง และก็กำลังจะเดินทางอีกครั้งหนึ่งในบ่ายอ่อนๆ ของวันนี้ ทำอย่างไรได้เล่าคะ..ยังมีฝันที่ต้องตามหาอยู่ รบกวนฝากการบ้าน*ราตรีนี้ ณ ดอยผ้าห่มปก* ให้ชี้แนะด้วยนะคะ กลับมาจะมาน้อมรับคำแนะนำค่ะ อาจมีภาพวิวและงานงามๆ มาฝากบ้างก็ได้นะคะ ขอขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
16 ธันวาคม 2547 21:29 น. - comment id 390225
คุณลุง.. ไม่สบาย.. หายยังคะ .. เรน เป็นห่วง .. ..อย่าลืม .. ห่มผ้าหนาๆ.. นะคะ ..
16 ธันวาคม 2547 22:10 น. - comment id 390242
แวะมาเยี่ยมค่ะ...ท่านผู้เฒ่า...ซี.ดี.เดินทางไกลเหลือเกิน...ป่านนี้ยังมาไม่ถึงเลยค่ะ...ระลึกถึงเสมอ....
17 ธันวาคม 2547 10:53 น. - comment id 390456
สนุกมากครับ และ อยากบอกรักเพื่อนมากครับ (โอปอ น่ารัก)
20 ธันวาคม 2547 23:21 น. - comment id 392795
เข้ามาร้องทุกข์ กะเขาด้วยอีกคนครับ อ้าว! ลืมเอาเรื่องที่จะมาร้อง งั้นไม่ร้องแล้ว ปล่อยให้เรื่องเงียบไปเอง ล่ะกัน :]
25 กุมภาพันธ์ 2548 10:00 น. - comment id 414148
..มาเยี่ยมจ่ะ..