เพียงค่ำคืนที่ดาวลับฟ้า ดวงดาราจันทราไม่ส่องแสง เพียงรับรู้น้ำค้างไม่รอมแรม หัวใจก็หวั่นไหวเป็นห่วงคุณ เพียงอยากรู้ทุกอณุความเคลื่อนไหว เพียงอยากพบสบตาทักทาย เพียงไม่อยากเห็นเธอห่างหาย เพียงไม่อยากให้เธอลับสายตาไป เพราะกลัวใจเธอหวั่นไหว เพราะกลัวเธอเอาใครมาแทนที่ฉัน เพราะกลัวหัวใจเธอไหวหวั่น เพราะกลัวหัวใจเธอจะหมางเมินต่อกัน
11 ธันวาคม 2547 19:16 น. - comment id 386758
อดใจไม่ไหว ก็อย่าห้ามใจเลยครับน้องหวาน คิดถึงเหอะครับ ความคิดถึงไม่ทำร้ายใครหรอกครับ อย่าลืมคิดถึงพี่เมกนะ...ไม่รู้คืนนี้จะหายดีหรือเปล่า ถึงไม่หายก็ต้องหายครับ อีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ หงส์จะลงสนามแว้ววววววววว เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
11 ธันวาคม 2547 21:16 น. - comment id 386802
ห่างกันแค่ไหน หากใจชิดใกล้ ถึงแม้ห่างไกล ก็ไม่เปลี่ยนแปลง สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
11 ธันวาคม 2547 21:37 น. - comment id 386813
กลอนเพราะค่ะ............
12 ธันวาคม 2547 11:25 น. - comment id 387049
อย่ากลัวไปเลย ถ้าใช่ก้จะเป็นเช่นนั้นนิรันดร์ไป... หันมามองใจ และรักให้สงบงามดีกว่าครับ ไพเราะครับ มาเป็นกำลังใจให้
12 ธันวาคม 2547 11:57 น. - comment id 387072
ไม่ต้องกลัวนะคะน้องหวานจ๋า คิดถึงจ้า
12 ธันวาคม 2547 16:07 น. - comment id 387219
โอ้เธอจ๋าจะกลัวสิ่งใดเล่า เมื่อฉันเฝ้าเคล้าคลอรออย่างนี้ คอยถามไถ่ทุกข์สุขอยู่ทุกที บอกคนดีพี่จ๋าจงอย่ากลัว แฮ่กๆๆ .... เกือบม่ายรอด แวะมาทักทายค่ะพี่หวาน