หัวใสปิ๊งกิ่งไร้ใบไข่ไร้เปลือก หมดทางเลือกเยือกเย็นเป็นลมหนาว บนท้องฟ้ามิอาจหาดาราพราว ไม่ปวดร้าวว่าวน้อยลอยตามลม บนผืนน้ำตามกระแสแพไม้ไผ่ ป่าผืนใหญ่ไร้สัตว์ตัดสาสม ไม่เดือดร้อนไม่อ่อนแอไม่เศร้าตรม แค่ขื่นขมระทมจี๊ดเพียงนิดเดียว อยู่กันไปวันวันมันเข้าที ว่างแบบนี้ดีจังสันหลังเสียว ว่างใช่ไหมไปเกี่ยวข้าวเอานี่เคียว เที่ยวเลาะเลี้ยวเบี้ยวงานการต้องทำ วินาทีที่แล้วแจวจ้ำห่าง ใจรกร้างว่างเปล่าเรานั่งขำ ทำเข้าไปในงานนี้ที่ประจำ เป้าหมายย้ำตำจิตกรีดขั้วใจ
11 ธันวาคม 2547 19:09 น. - comment id 386749
มาอ่านและทักทายจ๊ะ ไปก่อนนะคะ คิดถึง
11 ธันวาคม 2547 19:37 น. - comment id 386762
^_^ ว่างเปล่า...สปช...ปฏิบัติหรือทฤษฎีจ๊ะ อิอิ
11 ธันวาคม 2547 20:37 น. - comment id 386788
ถามผม เหรอ ก็ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ แต่เต็มใจมาชม อิอิ คิดได้ไงหว่ะเนี่ย ฮ่า ๆ ๆ
11 ธันวาคม 2547 21:30 น. - comment id 386810
ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ แต่ว่านขอแจมด้วยละกัน บังเอิญเห็นว่ากลอนมันดูน่ารักดี
11 ธันวาคม 2547 23:36 น. - comment id 386900
เขียนดีขึ้นมากเลยนะ พยายามเขียนบ่อยๆ หลายๆแนวนะ อีกหน่อยคุณก็เก่ง สวัสดีครับ
12 ธันวาคม 2547 12:04 น. - comment id 387079
พี่กานต์ว่างจ้าน้องกอล์ฟ อิอิ จะหลอกพี่ไปเกี่ยวข้าวหรือไงจ๊ะ
12 ธันวาคม 2547 12:07 น. - comment id 387086
ท่าทางจะว่างเปล่า เหมือนกัน อิอิ...
12 ธันวาคม 2547 14:13 น. - comment id 387147
..เรน ..แวะมา ..ชื่นชม ..นะคะ..
13 ธันวาคม 2547 10:05 น. - comment id 387622
.. แวะมาอ่านคับ