ต่อว่าพ่อ

ธรรณกับวุ้นเส้น


จะเขียนกลอน วอนพ่อ ขอให้รัก
อยากประจักษ์ รักจากพ่อ ท้อหลายหน
พ่อคนอื่น เขารักลูก ผูกกมล
แต่พ่อตน กลับไม่ห่วง บ่วงโซ่ทอง
ตอนเป็นเด็ก เล็กอยู่ มิรู้เรื่อง
ก็ฝันเฟื่อง ว่าพ่อดี เป็นศรีสม
อยากให้พ่อ เป็นร่มไทร ไล่ความตรม
แต่ระทม  เพราะพ่อไม่ ใยดีเรา
มาบัดนี้ ผมเติบโต โอ้พ่อเอ๋ย
กลับชิดเชย ชื่นชม สุขสมยิ่ง
ตอนผมเด็ก อยากได้พ่อ มาแอบอิง
พ่อก็นิ่ง ไม่แยแส ดูแลเลย
เพราะผมใหญ่ อาจหาญ การงานเลิศ
เพราะประเสริฐ เรียนจบเอก พ่อเสกสรร
เพราะผมมี เงินเดือนให้ ใช้ทุกวัน
พ่อจึงพลัน เปลี่ยนใจ รักใคร่ปอง
หรือพ่อรู้ สึกผิด คิดกลัวบาป
หรือพ่อทราบ ว่าผมไม่ ใช่ลูกชู้
พ่อจึงคอย คลอเคล้า เฝ้าเอ็นดู
คอยอุ้มชู ชดเชย บาปเคยทำ
 แม้พ่อไม่ รักผม ขมตอนเด็ก
ตอนยังเล็ก พ่อไม่แคร์ เหลียวแลผม
แต่ผมรัก บูชาพ่อ ขอกราบก้ม
ขอชื่นชม รักพ่อยิ่ง เหนือสิ่งใด
ผมรักพ่อมากเลยครับ ขอบคุณที่รักพ่อผม 12/05/04				
comments powered by Disqus
  • พุดไพร

    6 ธันวาคม 2547 10:56 น. - comment id 383855

    สะท้อนในดีค่ะ
    หากคำว่ารักคือเข้าใจอภัยนะคะ
    และการที่ท่านอาจหน้าที่บกพร่องไปบ้าง
    ก็จงพยายามลืมนะคะ
    เวลาแห่งชีวิตทุกลมหายใจอันเหลือนิดน้อย
    จงใช้เวลากับผู้ที่เรารักอย่างคุ้มค่าค่ะ
    เพราะว่าเรามิอาจจะทราบถึงเวลาแห่งการพรากลาว่าจะยาวนานยาวไกลแค่ไหน
    เรายังโชดดีนักมี่มีท่านให้รัก
    มีเราให้ได้รับบทเรียนเมื่อยามเป็นพ่อคน
    จะได้เริ่มต้นใหม่มิให้ทุกอย่างสายไปค่ะคนดี
    พุดเอาใจช่วย
    กอดพ่อนะคะ
    และบอกท่าน
    การเป็นลูกท่าน
    และได้ลืมตามารับความงามความดีในโลกนี้นั้นแสนยิ่งใหญ่แล้วครับผม
    
    รักและเข้าใจค่ะ
  • **พาฝัน** ลืมล็อคอิน

    6 ธันวาคม 2547 13:42 น. - comment id 383903

    เทอดทูนคนรักพ่อค่ะ..
    
    ^___^
    
  • อัลมิตรา

    6 ธันวาคม 2547 15:25 น. - comment id 383935

    เรื่องราวขมๆ ไม่ใช่มีแต่ในนิยายเท่านั้น ..
    หลากชีวิตเกิดมาพร้อมกับชะตากรรมที่รันทดกว่าบทเขียน
    
    อัลมิตราเคยเห็นเด็กถูกทำร้ายโดยพ่อแม่ของตนเอง
    อัลมิตราเคยเห็นเด็กถูกทอดทิ้ง โดยไม่แยแสจากพ่อแม่ของเขา
    
    โหยหา..ความรักมาตั้งแต่เยาว์
    ใครหนอ..จะคลายเศร้าพวกเขาหนอ
    หวังเพียง..ให้พ่อแม่มาเคล้าคลอ
    ทุกข์ท้อ..ที่เคยมีจะปรี่วาง ..
    
    หลายปีมาแล้ว อัลมิตราไม่รู้ว่าเด็กคนที่ถูกทำร้ายร่างกายจากพ่อแม่ของเขาบ่อยๆนั้น จะมีชีวิตเป็นเช่นไร 
    
    หลายปีมานี้ อัลมิตรารับอุปการะเด็กที่พ่อแม่เขาทิ้งอย่างไม่ไยดี  
    
    เพียงสิ่งหนึ่งที่อัลมิตราอยากให้เขารู้ ยามเมื่อเขาเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ .. เขาเจ็บช้ำมากปานใด จงอย่าสร้างความเจ็บช้ำนี้ให้กับผู้ใด ก็แล้วกัน 
    
    
  • ดาหลา ปะการัง

    6 ธันวาคม 2547 17:55 น. - comment id 383973

    ไม่รู้หล่ะ...............
    
    รักไม่รักแต่เค้าก้เป็นผู้ชายคนเดียวที่ ทุ่มหัใจให้ เกินร้อยอยู่แว้ววววววว
    
    
    รักพ่อนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน